Lespedeza Thunberga - uprawa, pielęgnacja, zastosowanie w ogrodzie
Lespedeza Thunberga (Lespedeza thunbergii) to mało znany w Polsce gatunek półkrzewu, zasługujący na szersze rozpropagowanie. Roślina pochodzi z Chin i Japonii. Urozmaici rabaty bylinowe i mieszane, udekoruje wrzosowiska, nada kolorytu krzewiastym kompozycjom, a także sprawdzi się jako soliter na niewielkim trawniku. Jak uprawiać i pielęgnować lespedezę?
Lespedeza Thunberga (łac. Lespedeza thunbergii) to półkrzew należący do rodziny motylkowatych (Fabaceae). Osiąga niewielką wysokość, zwykle 90-120 cm (rzadziej 150 cm). Początkowo ma prosty, wzniesiony pokrój, z czasem pędy wyginają się łukowato lub pokładają się przy ziemi. Liście są niewielkie i trójlistkowe o długości 3-5cm.
Lespedeza kwitnie długo – od końca lipca aż do jesiennych przymrozków. Kwitnienie jest obfite, pędy niemal uginają się pod ciężarem kwiatów. Pojedyncze różowofioletowe kwiaty zebrane są w okazałe wiechy, osiągające nawet do 60 cm długości.
W sprzedaży dostępne są także odmiany lespedezy Thunberga kwitnące na biało: 'White Fountain', 'Albiflora'. Po przekwitnieniu lespedeza towrzy strąki zawierające czarnawe nasiona. W ojczyźnie pochodzenia stanowią cenny pokarm dla dzikich zwierząt.
Lespedeza Thunberga - wymagania uprawowe
Lespedeza pochodzi z rejonów o łagodniejszym klimacie, więc należy starannie dobrać dla niej stanowisko. Optymalne są miejsca słoneczne, ciepłe, zaciszne, osłonięte od wiatru (zwłaszcza od strony wschodniej). Należy unikać zastoin mrozowych i otwartych terenów.
Roślina nie jest w pełni mrozoodporna, może przemarzać pomimo stosowania osłon jesienią. Dobra wiadomość jest taka, iż lespedeza odbija od korzeni. W ten sposób bywa traktowana nie jako krzew, lecz bylina. Niemniej nie zaleca się uprawy we wschodnich rejonach Polski. Półkrzew lubi umiarkowanie żyzne, niezbyt ciężkie, przepuszczalne podłoża o odczynie od kwaśnego do lekko kwaśnego. Na ciężkich i wilgotnych glebach nie tylko słabiej kwitnie, ale jednocześnie jest bardziej podatna na przemarzanie.
Lespedeza Thunberga - pielęgnacja rośliny
Lespedezę zaleca się sadzić wiosną – od kwietnia do maja. Przy sadzeniu grupowym trzeba pamiętać, aby pozostawić ok 100 cm przestrzeni pomiędzy roślinami. Stanowisko uprawy należy przemyśleć, gdyż gatunek źle reaguje na późniejsze przesadzanie. Lespedeza jest mało podatna na choroby i szkodniki.
- Podlewanie lespedezy. Młode okazy powinno się regularnie podlewać, starsze znoszą suszę (wytwarzają głęboki system korzeniowy).
- Nawożenie lespedezy. Sporadycznie można aplikować nawozy dla roślin kwasolubnych lub kwitnących. Bezpieczniejszym rozwiązaniem jest stosowanie kompostu (także jako ściółki). Lespedeza to roślina motylkowa – potrafi pozyskiwać azot z atmosfery. Kluczowym zabiegiem jest odchwaszczanie. Jesienią roślinę należy dokładnie zabezpieczyć.
- Zabezpieczenie na zimę lespedezy. Warto ją kopczykować (podobnie jak róże), stosować grubą warstwę ściółki przy podstawie pnia a nadziemną część osłaniać materiałem przepuszczającym powietrze. Nawet to nie daje pełnej gwarancji, że przetrwa zimę.
- Wiosenne cięcie lespedezy. Wiosną trzeba wyciąć część pędów (lub wszystkie), istnieje duża szansa, że lespedeza odbije od korzeni. Z cięciem nie trzeba nadmiernie śpieszyć się, gdyż gatunek późno wchodzi w okres wegetacyjny. Gdy pojawią się pąki, łatwiej jest odróżnić pędy żywe od obumarłych.
- Rozmnażanie lespedezy.Rozmnaża się ją wegetatywnie przez odkłady lub ukorzenianie sadzonek półzdrewniałych. Można także wysiewać zebrane nasiona (jesienią na głębokość 1 cm).
Lespedezę Thunberga czasem uprawia się w pojemnikach (wtedy jest zimozielona). W takim wypadku należy zapewnić jej dobry drenaż, wykonywać regularnie podlewanie, a przed nadejściem mrozów pojemnik przenieść do chłodnego, widnego pomieszczenia. Podlewanie wykonuje się dużo rzadziej - tak, by nie dopuścić do przesuszenia rośliny.
Lespedeza Thunberga - zastosowanie w ogrodzie
Lespedezę Thunberga wykorzystuje się w ogrodzie wszechstronnie. Pasuje do ogrodów różnego typu – od orientalnych, angielskich po wiejskie. Nadaje się do uzupełniania rabat (podobnie jak budleja Dawida). Można ją sadzić w krzewiastych kompozycjach złożonych z roślin liściastych i iglastych. Zdobi murki, ogrodzenia, elementy małej architektury i trawniki. Ze względu na wymagania glebowe sprawdzi się na wrzosowiskach. Może być niesztampową ozdobą dużych balkonów i tarasów przy uprawie pojemnikowej.
Nazwę lespedezie nadano na cześć Manuela de Cespedes Vincente, gubernatora Florydy urzędującego w latach latach 1784-1790. Niestety przekręcono przy tym nazwisko i literę C zastąpioną literą L.
