Iglica pospolita - wymagania, uprawa, pielęgnacja, zastosowanie
Iglica pospolita jest powszechnie uważana za uciążliwy chwast w uprawach roślin użytkowych, ale ze względu na dekoracyjne kwiaty, może być także stosowana jako roślina ozdobna.
Co warto wiedzieć o iglicy?
Iglica pospolita (Erodium cicutarium), należy do bogatej w gatunki ozdobne rodziny bodziszkowatych (Geraniaceae) i występuje dziko niemal w całej Polsce. Zwykle jest jednoroczną lub dwuletnią rośliną zielną, wytwarzającą silny, palowy system korzeniowy oraz wysoki, wiotki i owłosiony pęd (pokładający się lub wzniesiony i zabarwiony u dołu na czerwono), wyrastający z rozety gęsto pierzastosiecznych liści. Powszechnie gatunek ten jest traktowany jako chwast w uprawach polowych, ale także jako roślina ozdobna do uprawy w ogrodach.
Iglica tworzy raczej niskie kępy, a ich pędy osiągają różną wysokość (od kilku do kilkudziesięciu centymetrów). Ozdobą są pojawiające się licznie (od kwietnia do września) drobne, różowo-liliowe (czasem białe) kwiaty, zebrane po 5-10 w kwiatostanach na szczycie pędów. Po przekwitnięciu kwiatów, wykształcają się oryginalne owoce – rozłupiny, w których powstają nasiona (mogą być one odrzucane na odległość kilku metrów w czasie pękania owocu), dzięki którym iglica łatwo się rozsiewa - jedna roślina może wydać ponad 500 nasion.
Ze względu na powszechne występowanie, iglica zyskała kilka potocznych nazw zwyczajowych, nawiązujących do wyglądu nasion (przypominjących kształtem ptasi dziób), np. bociani nosek, dziębrenosek, bekasek szaleniowy czy bociani dziób.
Autor: GettyImages
Iglica pospolita traktowana jest jako chwast w uprawach polowych, ale także jako roślina ozdobna do uprawy w ogrodach
Jakie wymagania ma iglica pospolita?
Nie ma wymagań co do podłoża i daje sobie radę nawet na słabych, lekkich, kwaśnych oraz piaszczystych lub piaszczysto-gliniastych glebach (ale zasobnych w azot). Często spotkać można ją na nieużytkach, łąkach lub w przydrożnych rowach. Zaletą iglic jest także fakt, że bardzo rzadko są atakowane przez choroby lub szkodniki i nie ma potrzeby stosowania ochrony w postaci oprysków.
Zastosowanie iglicy
Dzięki swoim niewielkim wymaganiom glebowym oraz dekoracyjnym kwiatom, iglica dobrze będzie komponować się z innymi kwitnącymi bylinami. Można posadzić ją w ogrodach skalnych lub górskich, na skarpach i innych nasłonecznionych stanowiskach. Należy jednak uważać, aby nie zgłuszyła ona innych, wolniej rosnących gatunków roślin.
Częściej jednak stosowana jest w ziołolecznictwie, ponieważ zawiera wiele prozdrowotnych składników. Dawniej preparaty sporządzane na bazie iglicy stosowano w leczeniu chorób układu moczowego, schorzeń reumatycznych oraz jako środek przeciwzapalny i przeciwkrwotoczny. Ponadto, stosuje się ją jako paszę dla owiec oraz wykorzystuje jako roślinę miododajną w hodowli pszczół.
Przeczytaj też:
Rośliny lecznicze i zioła rosnące dziko w ogrodach >>
Iglica zmienna - alternatywa dla iglicy pospolitej
Gatunkiem chętniej stosowanym w ogrodach ozdobnych jest iglica zmienna (Erodium x variabile), która tworzy niskie, płożące kępki o wysokości około 3 cm. Roślina wytwarza liczne kwiaty wielkości około 2 cm średnicy o atrakcyjnej różowo-fioletowej barwie z karminowym unerwieniem. W czasie kwitnienia (maj-październik), pędy kwiatostanowe osiągają maksymalnie około 8-10 cm wysokości. Dekoracyjne są również zielone, delikatnie owłosione, sercowate liście o lekko falowanym i ząbkowanym brzegu.
Iglica zmienna lubi miejsca w pełni nasłonecznione, ale urośnie także w półcieniu. Preferuje lekką, przepuszczalną i niezbyt żyzną glebę o zasadowym odczynie. Nie toleruje częstego zalewania i w takich warunkach potrzebuje koniecznie warstwy drenażu, ponieważ przy zalegającej wodzie korzenie szybko gniją, co powoduje zamieranie roślin.
Iglica z mienna nie jest w pełni mrozoodporna, dlatego na zimę można zostawić ją w gruncie tylko w cieplejszych rejonach kraju i przy odpowiednim zabezpieczeniu przed mrozem i zaleganiem wody. Najkorzystniejsza wydaje się uprawa w pojemnikach lub doniczkach, które można przenieść do jasnych i chłodnych pomieszczeń i w taki sposób przezimować rośliny. Iglicę zmienną można w dosyć prosty sposób rozmnażać – głównie z nasion wysianych zaraz po zbiorze, przez podział kępy wiosną lub przez ukorzenianie sadzonek pobranych z szyjki korzeniowej.
