Grusze - wymagania, pielęgnacja, uprawa gruszy w przydomowym sadzie
Grusze należą do najpopularniejszych drzew owocowych uprawianych w ogrodach. Są cenione za soczysty miąższ i słodki smak owoców. Aby grusze dawały dobry plon, należy zapewnić im odpowiednie warunki i pielęgnację. Jakie wymagania mają grusze? Jak uprawiać grusze w przydomowym ogrodzie i na działce?
Grusze (łac. Pyrus) uchodzą za średnio wymagające drzewa owocowe. Szczególnym utrapieniem jest dla nich mróz i wiosenne przymrozki. Wczesne odmiany gruszy zakwitają na początku kwietnia, średnie i późne kilka do kilkunastu dni później. Dlatego ważny jest właściwy dobór stanowiska. Jednocześnie grusze jest to grupa roślin owocowych, która wymaga systematycznej pielęgnacji.
Grusze - podstawowe wymagania
- Stanowisko dla gruszy
Grusze najlepiej sadzić w miejscach ciepłych, osłoniętych i zacisznych. Stanowisko powinno być słoneczne. W takich warunkach drzewo obficie kwitnie i owocuje, owoce są słodsze i lepiej wyrośnięte. Należy unikać obszarów, gdzie występują zastoiska mrozowe. Grusza nie lubi także mroźnych wiatrów. Teoretycznie gatunek jest odporny na mróz i radzi sobie w polskim klimacie, w praktyce problemem mogą być właśnie silne wiatry, anomalie pogodowe i bezśnieżne zimy.
- Podłoże dla gruszy
Optymalne dla gruszy jest podłoże żyzne, próchnicze, zasobne w składniki pokarmowe, łatwo nagrzewające się i umiarkowanie wilgotne, o pH=6,2-6,7.
Jednocześnie trzeba pamiętać, że grusze to rośliny obcopylne. Aby weszły w fazę owocowania potrzebują pyłku innych odmian. Dlatego trzeba je uprawiać przynajmniej po kilka egzemplarzy. Warto w sklepie zapytać o "dobre połączenia". Przykładowo Klapsę często sadzi się razem z Konferencją i Komisówką, a Konferencję z Komisówką lub Bonkretą Williamsa.
Przeczytaj też: Samopylne i obcopylne drzewa owocowe: które drzewa wymagają zapylacza, a które zapylają się same >>>
Autor: GettyImages
Owoce gruszy zrywamy z drzew ręcznie (otrząsanie powoduje obicia i skaleczenia owoców)
Grusze - uprawa i pielęgnacja
- Sadzenie gruszy. Grusze z gołym korzenie uprawia się jesienią (październik – listopad) lub wiosną (kwiecień – maj). Sadownicy najczęściej polecą jesienny termin. W takim przypadku drzewa szybkiej ruszają wiosną z wegetacją i lepiej rozwijają system korzeniowy. W chłodniejszych rejonach warto jednak poczekać z zabiegiem do wiosny. Odmiany szczepione na pigwie najczęściej umieszcza się w gruncie co 1,5 m, na gruszy kaukaskiej co 1,5-2,5 m.
- Podlewanie gruszy. Młode grusze powinno się podlewać regularnie, starsze jedynie w trakcie długotrwałych susz. Drzewa są wrażliwe na niedobór wody. W szczególności należy unikać sadzenia w lekkich, piaszczystych, szybko wysychających glebach.
- Nawożenie gruszy. Podłoże przed sadzeniem warto wymieszać z kompostem i obornikiem. Później nawóz organiczny warto stosować raz na kilka lat. Jeśli zależy nam na wysokim plonie corocznie stosuje się nawozy mineralne. W szczególności zalecane jest nawożenie potasem. Duży wpływ na owocowanie i rozwój ma także fosfor (determinuje długość owoców) oraz cynk (od niego zależy jakość pąków). Po owocowaniu można zastosować nawożenie dolistne mocznikiem, borem oraz cynkiem.
- Ochrona gruszy przed mrozem. Drzewa warto przed nadejściem zimy ściółkować, stosując nawet 10-centymetrową warstwę. Zabieg wykonuje się po pierwszych przymrozkach. To ogranicza ryzyko zasiedlenia ściółki przez szkodniki.
- Ochrona gruszy przed chorobami i szkodnikami. Grusza jest szczególnie podatna na choroby, zwłaszcza rdzę gruszy. Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia choroby, zaleca się unikać uprawy jałowca sabińskiego. Inne groźne choroby to m.in. zaraza ogniowa, rak drzew owocowych i brunatna zgnilizna. Ze szkodników należy uważać na kwieciaka gruszowca, miodówki, mszyce i przędziorki. Zwykle w warunkach przydomowego ogrodu środki ochrony stosuje się doraźnie – w przypadku rozpoznania problemu. Warto jednakże drzewa profilaktycznie pryskać gnojówkami z roślin (np. pokrzywy) oraz innymi ekologicznymi preparatami.
- Cięcie gruszy. Pierwszy zabieg wykonuje się po posadzeniu. Drzewko przycina się na wysokości 80-100 cm. Wszystkie pędy boczne wyrastające od powierzchni ziemi do 60 cm wys. należy usunąć (aby korona drzewa nie utworzyła się zbyt nisko). W drugim roku na wiosnę skraca się pędy boczne o 1/3 długości, a przewodnik przycina około 50 cm powyżej głównego pnia. W kolejnych latach formuje się koronę. W czwartym roku uprawy zaleca się usunąć przewodnik. Co roku wykonuje się cięcie sanitarne i usuwa „wilki”.
Autor: GettyImages
Gruszki - owoce gruszy
Gruszki mają dobry wpływ na nasz układ trawienny: pobudzają przemianę materii i zmuszają jelita do pracy. Gruszki polecane są szczególnie w przypadku wystąpienia zaparcia. Zawarty w nich potas oraz arbutyna oddziałują także na układ moczowy. Mogą być wskazane przy leczeniu kamicy nerkowej oraz podczas zapalenia dróg moczowych.
Gruszki zawierają bor. Udowodniono, że ich regularne spożywanie może pobudzać nasz mózg do wydajniejszego działania i poprawia możliwości koncentracji. Bor jest też szczególnie ważny podczas procesów związanych z transportem po organizmie wapnia i zapobiega ubytkom wapnia z kości. W gruszkach znajdziemy także jod. Mają też dużo błonnika i prostych węglowodanów, co sprawia, że owoce te są dość kaloryczne. Jedna średnia gruszka o wadze 12 dag to około 60 kcal. Zastosowanie: słodkie odmiany gruszek warto jeść na surowo. Można też dodawać do owocowych sałatek. Szczególnie dobrze owoc ten komponuje się z orzechami włoskimi, serem żółtym lub pleśniowym. Gruszki są też doskonałe na kompot, dżem, chutney. Wspaniałe jest wino z gruszek. Gruszki warto też suszyć.
Polecany artykuł:
