Jak założyć ogród zimowy: budowa, ogrzewanie i wentylacja oranżerii
Ogród zimowy to urozmaicenie budynku. Może stanowić oryginalny salon z widokiem na niebo lub gabinet zatopiony w kwitnących roślinach.
Autor: archiwum firmy Reynaers
Dokładne zaplanowanie budowy ogrodu zimowego pozwala uniknąć późniejszych problemów wynikających z jego użytkowania. Należy przeanalizować podstawowe elementy inwestycji: wybór strony świata, z której ma być umieszczony ogród, wykonanie projektu i konstrukcji, kwestie ogrzewania, wentylacji, cieniowania i formalności prawnych.
Budowa ogrodu zimowego: od wschodu czy od zachodu?
Ogród zimowy powinien przede wszystkim dobrze komponować się z budynkiem. Najlepiej, gdy podkreśla jego charakter i wzbogaca elewację. Ważna jest również lokalizacja względem stron świata. Dbając o dobry system szybkiego schłodzenia i wymiany powietrza, najwięcej uwagi trzeba poświęcić konstrukcjom o ekspozycji południowej. Zaletą tego położenia jest możliwość domowej uprawy egzotycznych kwiatów i roślin. Dla założenia oranżerii nie jest natomiast odpowiednia strona północna: oprócz chłodu, niedogodność stanowi tu niedobór światła, co jednak możemy „naprawić” planując przezroczysty dach. Z drugiej strony konstrukcja na stronie północnej tworzy doskonały bufor przed wnikaniem chłodu do domu w okresie jesienno-zimowym. Najbardziej optymalne jest zbudowanie ogrodu zimowego od strony wschodniej i zachodniej. Dzięki umiarkowanej ilości wpadającego do wnętrza słońca, mamy możliwość urządzenia w ogrodzie zimowym zarówno popołudniowego salonu wypoczynkowego, jak i porannej jadalni.
Konstrukcja ogrodu zimowego
Najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem jest zaplanowanie budowy ogrodu zimowego na etapie projektowania domu. Warto zapoznać się wcześniej z ofertą typowych ogrodów zimowych dostępnych w katalogach firm je oferujących. Projekt wykonany na zamówienie będzie na pewno droższy niż gotowe rozwiązania.
Należy zadbać o odpowiednią konstrukcję ogrodu zimowego, musi on być tak zaprojektowany, aby nie uległa zniszczeniu pod naporem zalegającego śniegu lub podmuchów wiatru. Nie może też rozszczelnić się, zwłaszcza w miejscu połączenia ścian ogrodu zimowego z budynkiem. Dach powinien mieć odpowiednie pochylenie (10–45°), umożliwiające swobodne zsuwanie się śniegu. Do jego wykonania stosuje się szkło zespolone, złożone z szyby hartowanej oraz klejonej – w przypadku rozbicia nie rozpryskuje się ono na ostre kawałki, tylko utrzymuje w swojej ramie. Profile nośne muszą być z kolei zamontowane tak, by nie poddawały się wichurom.
Musimy też zapewnić odprowadzenie wody z konstrukcji, na przykład przy pomocy ozdobnych rynien systemowych i maskowanych w specjalnych tubach rur spustowych. Woda deszczowa odprowadzana jest poza dach i nie spływa po szklanych ścianach. Uszczelki znajdują się na krokwiach, rynnie, profilu kalenicowym i na styku ogrodu z murem. Dodatkowo niektóre połączenia wypełnione są specjalistyczną, rozprężną taśmą, co zapewnia wysoką odporność na przenikanie wody.
Równie istotny jest trwały, betonowy fundament – koniecznie zbrojony i zaizolowany termicznie i przeciwwodnie. Najlepiej, jeżeli zostanie zaprojektowany i wykonany podczas budowy domu. Gdy zabudowujemy taras, należy najpierw sprawdzić jego wytrzymałość oraz zaprojektować miejsca odprowadzania wody opadowej.
Ogrzewanie ogrodu zimowego
Najprostszym i najbardziej ekonomicznym sposobem na dostarczenie do ogrodu zimowego ciepła zimą jest zastosowanie wodnego lub elektrycznego ogrzewania podłogowego. Trzeba jednak pamiętać, że system tego typu jest dość bezwładny: w chwili, gdy słońce zaczyna szybko nagrzewać wnętrze, nagrzana wcześniej podłoga stosunkowo długo się wychładza. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie grzejników konwekcyjnych lub elektrycznych grzejników panelowych albo – co jest niestety najdroższym systemem kontrolującym warunki panujące w ogrodzie zimowym – klimatyzacji, która najszybciej zareaguje na zmiany i dostosuje temperaturę.
Wentylacja w ogrodzie zimowym
Dobra wentylacja ogrodu zimowego ma znaczenie nie tylko dla rozwoju roślin. Wpływa także na komfort użytkowników. Jest kilka sprawdzonych sposobów na dobrą wentylację. W cieplejszych okresach roku można otwierać lub uchylać okna, w chłodniejszych – wystarczą nawiewniki i wywietrzniki. System wentylacji może być grawitacyjny: nawiewniki tuż nad podłogą oraz wywietrzniki, czyli kratki wywiewne u góry, pod zadaszeniem. Polecane jest też odwrócenie cyklu wentylacji przez podawanie powietrza do wewnątrz z góry, a odprowadzanie przez wywietrzniki umieszczone w dolnej części ogrodu – dzięki takiemu przepływowi unika się efektu „marznących nóg”. Najprostszym i najtańszym rozwiązaniem pozostaje zaprojektowanie drzwi przesuwnych, harmonijkowych lub uchylno-przesuwnych, które gwarantują dobre i szybkie wietrzenie pomieszczenia.
Szklane ściany ogrodu zimowego
Konstrukcję ogrodu zimowego należy dostosować do ilości padającego na jej ściany słońca. Szkło o wysokiej przejrzystości, ale o podwyższonych parametrach izolacyjności na przenikanie energii słonecznej jest rozwiązaniem idealnym. Szkła refleksyjne lub o małej przejrzystości ograniczą ilość światła, co niekorzystnie wpłynie na wegetację roślin. Innym dobrym rozwiązaniem są zewnętrzne rolety dachowe, sterowane w sposób mechaniczny (pilotem) lub poprzez system automatyki pogodowej.
Formalności przy zakładaniu ogrodu zimowego
Ostatnią sprawą są formalności, jakich musimy dopełnić. Dobudowa ogrodu zimowego do istniejącego domu to ingerencja w konstrukcję budynku, wymaga więc uzyskania pozwolenia na budowę (niezależnie od powierzchni ogrodu zimowego). Wolnostojący ogród zimowy o powierzchni do 25 m2 można wybudować zgłaszając budowę w starostwie lub urzędzie gminy. Na ogród większy trzeba uzyskać pozwolenie.
Na podstawie materiałów firmy Reynaers
