Nawierzchnie najlepiej przepuszczające wodę - pod lupą żwir, kostki i płyty betonowe, kruszywo
Urządzając teren wokół domu, należy starannie przemyśleć dobór nawierzchni. Warto wybrać taką, która będzie przepuszczalna dla wody. Pozwoli to na utrzymanie właściwego poziomu wód gruntowych i zachowanie równowagi w środowisku. Zobacz, co zyskujesz wybierając nawierzchnie przepuszczające wodę. Sprawdź, jakie są ich rodzaje i właściwości.
Autor: BUSZREM
Przepuszczalne nawierzchnie są rezerwuarem wody. W czasie deszczu chłoną ją, a później może ona być wykorzystana przez rosnące obok rośliny
Nawierzchnia wokół domu ma znaczenie
Utwardzając nawierzchnię wokół domu, należy dobrze zastanowić się nad jej wyborem. Zazwyczaj interesuje nas to, żeby była wygodna i estetyczna oraz by zapewniała komfort przemieszczania się. Powinna pasować stylistycznie do elewacji i otoczenia, a także charakteru kompozycji roślinnych. Ale to nie wszystko.
Negatywne skutki stosowania nieprzepuszczalnych nawierzchni
Intensyfikacja zabudowy mieszkaniowej i towarzyszącej jej infrastruktury sprawia, że coraz częściej odczuwamy negatywne skutki tego posunięcia. Im więcej wokół nas powierzchni nieprzepuszczalnych, tym więcej wody opadowej gwałtownie spływa do kanalizacji, a następnie do rzek. Tracimy w ten sposób bezcenne zasoby wilgoci niezbędnej do funkcjonowania świata przyrody. Na co dzień zaczyna nam zagrażać susza spowodowana niedoborem wód gruntowych, natomiast po obfitych deszczach i roztopach – gwałtowny przybór wody w rzekach, co coraz częściej staje się przyczyną powodzi.
Zagospodarowanie wód opadowych
Choć wydaje się, że nie mamy wpływu na funkcjonowanie natury, możemy ją wspomóc, zatrzymując jak najwięcej wody na naszych posesjach. Warto to zrobić, tym bardziej że także my odniesiemy z tego korzyści. W środowisku naturalnym woda opadowa wsiąka w podłoże, wypełnia wolne przestrzenie w glebie, jest wykorzystywana przez rośliny i z czasem oddawana do atmosfery w postaci pary wodnej.
Dzięki temu powietrze jest nawilżone, a ludzie, zwierzęta oraz rośliny dobrze się czują. Niestety, zaburzamy te procesy naturalne, pokrywając znaczną część posesji nieprzepuszczalnymi nawierzchniami z elementów kamiennych lub betonowych układanych na warstwie piasku z dodatkiem cementu.
Prostym i niewymagającym specjalnych instalacji sposobem chronienia zasobów wodnych jest ułożenie zamiast szczelnych nawierzchni takich, które są przepuszczalne. Sprawdzą się one doskonale, oczywiście pod warunkiem, że zostaną właściwie dobrane i wykonane.
Podatek deszczowy
Osoby, których do oszczędzania wody nie mobilizuje wizja suszy, lada moment zostaną administracyjnie zmuszone do poszukiwania właściwych rozwiązań. Ponieważ woda odprowadzana z terenów posesji obciąża kanalizację i oczyszczalnie ścieków, trwają prace ustawodawcze nad wprowadzeniem tak zwanego podatku deszczowego obliczanego na podstawie wymiarów powierzchni nieprzepuszczalnej znajdującej się na danym terenie. Ma to dotyczyć nie tylko zakładów produkcyjnych, ale też właścicieli indywidualnych.
Nawierzchnia żwirowe
Tradycyjnie nawierzchnię przepuszczalną dla wody robiono ze żwiru. Ma ona opinię niestabilnej i wymagającej częstych napraw, ale ułożona z kilku (najlepiej trzech) warstw kruszywa o rozmaitych frakcjach, które są kolejno starannie wałowane, spełnia swe zadanie przez wiele lat. Dodatkowym jej wzmocnieniem może być rozłożenie i uwałowanie na powierzchni cienkiej warstwy pospółki, czyli naturalnej mieszaniny żwiru, piasku i gliny.
Nawierzchnia z kostek kamiennych, betonowych i klinkierowych
Dobrym rozwiązaniem jest ułożenie tradycyjnej nawierzchni z kostek kamiennych, betonowych lub klinkierowych nie na podsypce cementowo-piaskowej, ale na dobrze ubitej warstwie piasku. Woda przenika przez szczeliny między kostkami, a następnie wsiąka w piasek i trafia do gleby. Jeżeli zależy nam, by nawierzchnia taka była łatwa w utrzymaniu przy zachowaniu wszelkich walorów bruku, możemy wypełnić spoiny specjalną zaprawą twardniejącą, lecz przepuszczalną dla wody i powietrza (w sprzedaży są zaprawy do spoinowania oraz zestawy: zaprawa podkładowo-drenażowa i zaprawa do spoinowania).
Powstaje utwardzona, zwarta, ale w pełni przepuszczalna dla wody nawierzchnia. Spoina taka nie wypłukuje się, co jest istotne zwłaszcza w przypadku powierzchni o dużym kącie nachylenia lub korytach odwodnieniowych. Nie porasta trawą ani chwastami, jest odporna na mróz i działanie soli używanej do odśnieżania, a także wytrzymała na obciążenia. Nawierzchnię wykonaną przy jej użyciu można czyścić maszynowo, a nawet w razie potrzeby rozebrać (używając odpowiednich preparatów zmiękczających strukturę spoiny) i elementy betonowe, kamienne lub klinkierowe wykorzystać ponownie. Zaprawy przepuszczalne dla wody są szczególnie przydatne przy układaniu nawierzchni z bardzo drobnych elementów (na przykład mozaik), które są zwykle stabilizowane piaskiem wymieszanym z cementem.
Nawierzchnia mineralno-żywiczna
Powstaje ze żwiru lub z grysu związanego niewielką ilością żywicy epoksydowej i wygląda jak doskonale gładka nawierzchnia żwirowa. Sklejone cząstki tworzą strukturę porowatą, przez którą woda nie tylko swobodnie przepływa, ale może też gromadzić się w porach powstałych między drobinami kruszywa. Dzięki temu powstaje rezerwuar wilgoci dla rosnących w pobliżu roślin. Istotne jest również, że nawierzchnia tego typu nie przerasta chwastami ani nie osiedlają się w niej owady. Jest odporna na mróz i wysoką temperaturę, a przy tym nietoksyczna i trwała. Jej szorstka faktura zapobiega poślizgnięciom. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, materiał, z którego jest zrobiona, można poddać recyklingowi.
Stosowanie tej nawierzchni daje nowe możliwości w aranżowaniu wnętrz ogrodowych. Można nią utwardzać ścieżki ogrodowe, podjazdy i parkingi. Nadaje się również do układania na płaszczyznach pochyłych, na przykład na skarpach. Ponieważ do jej wykonania wykorzystuje się kruszywa o rozmaitym zabarwieniu (granit, bazalt, kwarc, porfir, gabro oraz ich mieszanki), można tworzyć rozmaite kompozycje kolorystyczne. Na rynku pojawiła się też jednokomponentowa bezrozpuszczalnikowa żywica poliuretanowa do łączenia drobnych elementów – kamieni sztucznych i naturalnych. Po wyschnięciu powstaje wodoprzepuszczalna warstwa, która z powodzeniem może pełnić funkcję nawierzchni. Ta technologia daje wiele możliwości kreowania interesujących wzorów wzbogacających kompozycję ogrodu.
Ekologiczne kostki i płyty betonowe
Niektóre firmy produkujące kostki i płyty betonowe do utwardzania nawierzchni mają w swym asortymencie specjalne elementy – tak zwane ekologiczne. Są to płyty z otworami przeznaczonymi do obsiewania trawą lub wypełniania żwirem. Tędy właśnie woda opadowa przedostaje się do podłoża, zamiast spływać do kanalizacji. Inne rozwiązanie to kostki z wypustkami dystansującymi umieszczonymi wzdłuż ich krawędzi lub na narożnikach. Ich obecność sprawia, że odstępy pozostawiane między elementami podczas ich układania są dość szerokie. Także te przestrzenie wypełnia się żwirem lub obsiewa trawą. Nawierzchnia łącząca w sobie walory trawnika i powierzchni utwardzonej ma znaczenie dla estetyki otoczenia domu i panującego wokół niego mikroklimatu, warto więc stosować ją wszędzie tam, gdzie nie utrudnia to komunikacji. Zwykle wykorzystywana jest na podjazdach i w miejscach do parkowania samochodu.
Autor: Jacek Kucharczyk
Żwir doskonale wygląda w ogrodzie w sąsiedztwie trawnika i otoczeniu roślin. Bywa stosowany jako wykończenie tarasu lub miejsca wypoczynku
