Opaska wokół domu z płyt chodnikowych - jak ją zrobić, jakiej powinna być szerokości? Jakie płyty na opaskę?
Na opaskę wykonaną z płyt chodnikowych decydujemy się zwłaszcza wtedy, gdy ma ona pełnić funkcję komunikacyjną. Można ją zrobić z płyt w jednym formacie, albo połączyć je z innym materiałem. Zobaczmy, jak to można zrobić.
Spis treści
Jeśli opaskę chce się ją wykorzystywać jako chodnik, trzeba ją poszerzyć przynajmniej do 80-90 cm. Szerokość warto dopasować do modułu wybranych płyt, aby nie przycinać skrajnych elementów, dzięki czemu ograniczy się odpady oraz zracjonalizuje koszty materiału i robocizny.
Płyty chodnikowe na opaskę
Najpopularniejsze są płyty produkowane z betonu. Choć kojarzą się raczej z przestrzenią publiczną, z powodzeniem są wykorzystywane do wykańczania tarasów, nawierzchni, a także na opaski wokół domu, które płynnie się z nimi łączą.
Dzięki znacznie większym wymiarom niż kostki brukowe są szybkie w układaniu. Do wyboru są płyty w wielu wymiarach, na przykład kwadratowe 50 x 50 cm i mniejsze 35 x 35 cm, a także prostokątne 50 x 25 cm. Ich geometryczne linie dobrze się wpisują w nowoczesną, oszczędną w formie architekturę.
Uwaga na spadek płyt
Opaska powinna być ukształtowana z minimum dwuprocentowym spadkiem na zewnątrz, aby woda opadowa nie tworzyła na niej kałuż, lecz spływała grawitacyjnie na bok. Dzięki spadkowi padające na opaskę krople deszczu rozpryskują się na zewnątrz, a nie w stronę elewacji. Ten spadek kształtuje się w każdej z wykonywanych warstw, począwszy od rodzimego podłoża. Zwykle nie ma na nim już humusu, czyli urodzajnej warstwy gleby, bo opaskę układa się na powierzchni zagęszczonego gruntu, którym wypełniło się wykopy wokół fundamentów.
Dobra podbudowa pod opaskę
Płyty często łączy się z innymi materiałami - kruszywem lub kostką brukową, tworząc z nich utwardzone nawierzchnie wokół domu i w ogrodzie. Dzięki temu opaska wokół domu nie przyciągała wzroku, zaciera się jej granice - staje się integralnym elementem nawierzchni. Od doboru materiałów zależy sposób przygotowania podbudowy.
Aby nawierzchnia z płyt i kostek równo osiadała, robi się pod nimi odpowiednio zagęszczoną podsypkę piaskową. Aby z podłoża nie przerastały przez nią chwasty, zaleca się ułożenie na gruncie najpierw geowłókniny, robiąc odpowiednie zakłady poszczególnych arkuszy. Podobnie można postąpić w przypadku łączenia płyt z drobnym kruszywem. Jednak żeby kruszywo nie mieszało się z piaskiem, jego warstwa powinna mieć grubość 15 cm.
Z dylatacją przy cokole
Opaska z płyt lub kostek brukowych nie może dolegać do ściany, bo nawet jej nieznaczne ruchy termiczne czy te występujące pod wpływem obciążenia (jeśli opaska pełni też funkcję chodnika) mogłyby zniszczyć izolację pionową ułożoną na ścianie fundamentowej. Szczelina dylatacyjna powinna mieć grubość 1-2 cm i po ułożeniu nawierzchni być wypełniona piaskiem. Czasem izolacja pionowa jest osłonięta folią kubełkową, która umożliwia odprowadzanie wilgoci z powierzchni ściany do atmosfery i zapewnia odpowiedni dystans między opaską a hydroizolacją.
W przypadku łączenia płyt z kruszywem, zawsze odsuwa się płyty od cokołu i ten wąski pas wypełnia kruszywem.
Zobacz najpiękniejsze elewacje
Autor: Marcin Czechowicz, projekt: Anna Paszkowska-Grudziąż, Rafał Grudziąż/81.WAW.PL
Materiały wykańczające bryłę z zewnątrz, kontrastują ze sobą. Biały tynk na ramie plus stalowe elementy zwracają uwagę na naturalność drewnianych brązowoszarych domków. Ten wyraźny kontrast studzą wielkie tafle szkła
