Zabezpieczenia antywłamaniowe: bariery i kamery zewnętrzne

Nim złodziej zdoła dotrzeć do drzwi twojego domu, może zostać namierzony, sfilmowany i odstraszony, a sygnał o próbie włamania zaalarmuje agencję ochrony mienia. Zobacz, jakie elementy systemu alarmowego służą do ochrony posesji.

Groźby wysokich kar nie są w stanie odstraszyć złodziei i bandytów. Wciąż stanowią oni dość liczną grupę. Nieustannie też podnoszą swoje „zawodowe” kwalifikacje. Najlepsi z nich orientują się w tajnikach funkcjonowania czujników i alarmów, potrafią przechwycić sygnał pilota, używając skradzionego telefonu, rozbroją system elektronicznego zarządzania domem. Portale społecznościowe są dla nich agencją informacyjną pozwalającą się zorientować, jaki tryb życia prowadzą domownicy, jakim majątkiem dysponują i – co gorsza – kiedy i na jak długo opuszczają dom. Im więcej masz do stracenia, tym lepiej powinieneś zabezpieczyć nieruchomość i mniej afiszować się bogactwem. W przygotowaniu budynku na najgorsze pomocne są najnowsze technologie. Warto z nich skorzystać, zanim włamywacze nauczą się, jak sobie z nimi radzić.

Bariery antywłamaniowe: ochrona domu i posesji

Bariery to drogi, ale bardzo skuteczny środek wykrywania prób wtargnięcia na posesję. Zainstalowane wokół domu reagują jako pierwsze i dzięki temu złodziejowi może się nie udać włamać do budynku przed przyjazdem patrolu firmy ochroniarskiej lub policji. Oznacza to również, że być może nie dojdzie do zniszczenia mienia – rozwiercenia zamka, wyważenia drzwi, wybicia szyby. Dzięki barierom antywłamaniowym bezpieczniejsze będą też cenne przedmioty pozostawione na terenie posesji – rowery, kosiarki, a nawet auta. Bariery można instalować na ogrodzeniu, w linii bramy lub furtki, w poprzek podjazdów i ścieżek, a także na glifach okiennych. Funkcję barier antywłamaniowych pełnią: 

• Sejsmiczne czujniki ruchu

Takie bariery umieszcza się je około 60 cm pod powierzchnią ziemi. Mogą mieć postać kabla lub sensorów połączonych przewodem. Sensory rozmieszcza się co kilkadziesiąt centymetrów. Odbierają drgania wytwarzane podczas chodzenia. Zaprogramowane są na drgania o konkretnym natężeniu, więc nie zareagują na lekkie kroki psa lub kota. Kable i sensory nie wymagają okresowych przeglądów i konserwacji.

• Czujniki ogrodzeniowe

Barierę stanowi tu cały parkan. Mocuje się do niego kable i urządzenia reagujące na wstrząs. Gdy ktoś szarpnie płotem, uruchomią alarm. Są tak konfigurowane, żeby nie reagowały na podmuchy wiatru. Niestety dobrze współpracują tylko z tymi ogrodzeniami, które są w miarę elastyczne – najlepiej z siatką ogrodzeniową i panelami. Nie sprawdzą się w przypadku muru.

• Bariery podczerwieni

Bariery podczerwieni składają się z nadajnika i odbiornika, między którymi przebiegają niewidzialne wiązki promieni (zazwyczaj dwie lub cztery). Jeśli ktoś przerwie wiązkę, wysyłają sygnał alarmowy. Gdy nie można doprowadzić kabla od nadajnika do odbiornika pozostaje zastosować zestaw, w którym jest on zastąpiony przez specjalne zwierciadło. Nadajnik i odbiornik są wówczas umieszczone w jednej obudowie. Zasięg barier zaczyna się od 20, a dochodzi do 200 m. Powinny być usytuowane tak, by złodziej nie mógł obejść lub przeskoczyć strefy ich oddziaływania.

Kamery zewnętrzne wokół domu

Dziś ceny kamer zewnętrznych zaczynają się już od kilkudziesięciu złotych. Są sprzęgnięte z wewnętrznymi czujkami ruchu reagującymi, gdy ktoś wejdzie w ich zasięg. Uruchamiają wtedy rejestrację, która dokonuje się albo do wewnętrznej pamięci kamery, albo – jak w kamerach do zastosowań profesjonalnych – na dysku w oddzielnym urządzeniu zwanym kontrolerem. Do kontrolera – zależnie od jego typu – można podłączyć cztery, osiem lub więcej kamer. Pojemność zainstalowanej w nim pamięci sięga 40 TB. Podłączenie kontrolera do systemu alarmowego umożliwia przekazywanie obrazu z kamer na smartfon właściciela, a w razie uruchomienia procedury alarmowej trafi również na ekrany pracowników centrum monitoringu (normalnie nie mają oni dostępu do obrazu z kamer).

Rodzaje kamer

Do dyspozycji masz kamery tubowe lub kamery kopułkowe. Ich obudowy są odporne na działanie słońca, mrozu, deszczu. Niemal wszystkie mają tryb pracy nocnej. Dziś standardem są kamery z przetwornikami obrazu 2 Mpx i obiektywem stałoogniskowym 2,8 mm. Lepsze modele kamer zapewniają wyraźniejszy obraz dzięki większej liczbie pikseli i obiektywom zmiennoogniskowym o zakresie 2,7-13,5 mm. Dostępne są też miniaturowe kamery do prowadzenia ukrytego monitoringu wnętrz, mocowane tak, by nie było ich widać. Kosztują 270-300 zł. Jedna zewnętrzna kamera HD kosztuje od 135 do 700 zł, 400-5000 zł trzeba wydać na kontroler. Najdroższe są szybkoobrotowe modele kamer, którymi można sterować zdalnie i celować ich obiektywem w dowolny zakątek posesji. Trzeba za nie zapłacić nie mniej niż 2000 zł. Niektóre mają funkcję rozpoznawania naszych twarzy.

Radosław Murat