Instalacja elektryczna w kuchni
Aby nie układać kabli elektrycznych na wierzchu ścian ani nie kuć bruzd w tynku, instalację elektryczną trzeba zaplanować i wykonać odpowiednio wcześnie. Zobacz, na co powinieneś zwrócić uwagę planując instalację w kuchni.
Większość sprzętów użytkowanych w kuchni, zarówno tych ustawionych na stałe, jak i przenośnych, jest przystosowana fabrycznie do zasilania z gniazda wtykowego. Wyjątek stanowią kuchnie indukcyjne pobierające moc kilku kilowatów i z reguły przyłączane na stałe do instalacji elektrycznej. Połączenie to wykonuje się w puszce.
Do zasilania gniazd wtykowych oraz do odbiorników zasilanych na stałe należy poprowadzić osobne obwody elektryczne. Instalacja elektryczna podzielona na obwody będzie bardziej niezawodna. Uszkodzenie jednego obwodu i konieczność jego naprawy nie spowodują wyłączenia z użytkowania pozostałych.
Osobne obwody elektryczne
Im mniej gniazd wtykowych (a więc i odbiorników) jest zasilanych z jednego obwodu elektrycznego, tym instalacja elektryczna jest mniej zawodna. Z obwodu przeznaczonego do zasilania przenośnych odbiorników (mikser, robot, młynek do kawy itp.) nie powinno być zasilanych więcej niż pięć jednofazowych gniazd wtykowych.
Odbiorniki o mocy większej niż 2 kW (np. elektryczny przepływowy podgrzewacz wody) wymagają zasilania z osobnego obwodu. Oddzielny obwód powinny też mieć:
- kuchenka elektryczna,
- piekarnik,
- zmywarka.
Wykonanie dodatkowych obwodów będzie się wiązało z koniecznością zainstalowania dodatkowych zabezpieczeń na tablicy bezpiecznikowej, bo każdy obwód musi mieć własne zabezpieczenie nadmiarowoprądowe. Grupę obwodów elektrycznych trzeba też wyposażyć w zabezpieczenie różnicowoprądowe na prąd różnicowy 30 mA.
Autor: archiwum muratordom
Na wyspie gniazda można ukryć za podwyższoną ścianką
Autor: archiwum muratordom
Na wyspie gniazda można ukryć za podwyższoną ścianką
Rodzaj przewodów elektrycznych zależy od napięcia
Obwody jednofazowe na napięcie 230 V wykonuje się jako trzyżyłowe, a trójfazowe (230/400 V) jako pięciożyłowe. Żyły przewodów powinny być miedziane. W obwodach oświetleniowych używa się przewodów o przekroju 1,5 mm², w zwykłych obwodach gniazd wtyczkowych – 2,5 mm². Do zasilania odbiorników dużej mocy przewody zasilające trzeba dobrać indywidualnie.
Jak prowadzić przewody elektryczne: w tynku lub rurkach
Przewody w obwodach jednofazowych można ułożyć bezpośrednio na ścianie przed otynkowaniem, stosując płaskie trzydrutowe przewody wtynkowe, lub w rurkach instalacyjnych z tworzywa sztucznego (peszele), stosując przewody pojedyncze. Odcinki instalacji montowane pod płytami gipsowo-kartonowymi układanymi na stropie muszą być zawsze prowadzone w rurkach. Płaskie przewody po otynkowaniu ścian będą niewidoczne – tynk pokryje je bez problemu. Jeśli użyje się rurek instalacyjnych, trzeba zrobić w ścianie bruzdy, tak aby przynajmniej częściowo zagłębić w nich rurki. Inaczej nie da się ich pokryć tynkiem o normalnej grubości. Do rurek wciąga się przewody jednodrutowe w izolacji z tworzywa sztucznego.
W instalacji podtynkowej należy zamontować puszki podtynkowe, w zależności od potrzeb – okrągłe, kwadratowe lub prostokątne, gniazda wtykowe dwubiegunowe – zawsze ze stykiem ochronnym (pojedyncze i podwójne) – oraz łączniki jedno- i dwubiegunowe.
Gniazda wtykowe na duże AGD
Rozmieszczenie gniazd wtykowych do zasilania AGD ustawionego na stałe zwykle nastręcza sporo problemów. Jeżeli jest to sprzęt do zabudowy, gniazda można umieścić na ścianie w sąsiednich szafkach, 30-50 cm nad podłogą. W takim przypadku w tylnej ściance szafki musi być wycięty otwór zapewniający łatwy dostęp do gniazda oraz wtyczki.
- Dla wolno stojącej niskiej lodówki lub zamrażarki gniazdo należy umieścić powyżej jej blatu, czyli na wysokości około metra nad poziomem podłogi, albo obok na wysokości około 30 cm. Będzie wprawdzie widoczne, ale i łatwo dostępne.
- Gniazdo dla wysokiej lodówko-zamrażarki można zainstalować obok niej, nisko – około 30 cm – nad podłogą, lub powyżej – na wysokości około 2,2 m nad poziomem podłogi.
- Gniazdo lub wypust do podłączenia okapu umieszczamy w takim miejscu, aby po jego zamontowaniu pozostało niewidoczne, np. w wiszącej szafce okapowej lub w osłonie okapu kominowego.
- Elektryczne kuchenki i płyty grzejne ze względu na pobieraną większą moc wymagają zasilania trójfazowego i podłączenia na stałe do instalacji (wyjątkiem są elektryczne piekarniki – zasilane jedną fazą).
- Instalację trzeba też doprowadzić w miejsce planowanego montażu elektrycznego podgrzewacza wody.
WIDEO: Stan surowy: kuchnia - instalacja elektryczna
Gniazda wtykowe na drobne sprzęty
Nie może zabraknąć gniazd wtykowych nad blatem kuchennym, zwykle umieszcza się je 20-30 cm nad blatem (czyli 1,2-1,3 m nad podłogą). Ich liczba zależy od naszych potrzeb, zwykle wystarczają dwa-trzy gniazda. W kuchniach otwartych umieszcza się je tak, aby były jak najmniej widoczne. Jest na to kilka sposobów, np. przymocowuje się je do spodu szafki wiszącej, zagłębia w blacie itp. W takich przypadkach muszą to być gniazda w obudowie dostosowanej do montażu na podłożu drewnianym.
Podczas remontu
Instalację elektryczną można układać w listwach i kanałach. Listwy mają niewielkie wymiary i można je montować na wierzchu ścian przy podłodze lub suficie oraz wzdłuż ościeży. Instalację elektryczną w listwach można zamontować po wykończeniu i pomalowaniu pomieszczeń.
Gniazda wtyczkowe, w specjalnym wykonaniu, montuje się na samej listwie lub obok niej. Tak poprowadzoną instalację będzie można w przyszłości niemal dowolnie modyfikować, nie niszcząc ścian.
