Spis treści
- Ściany wewnętrzne z cegły. O czym musimy pamiętać?
- Kotwy stalowe, zbrojenie i bruzdy
- Wybór odpowiedniej zaprawy do spoinowania
Ściany wewnętrzne z cegły. O czym musimy pamiętać?
Zazwyczaj murowana ściana działowa ma grubość 12 (11,5) cm. Najcieńsza ściana może mieć 6,5 cm, gdy wymuruje się ją z cegieł ustawionych na sztorc.
Gdy chce się zmienić położenie murowanej ściany działowej na piętrze lub poddaszu, trzeba sprawdzić, czy będzie to technicznie możliwe. Na stropie gęstożebrowym może ona stanąć tylko w ściśle określonych, stabilnych miejscach, które wskaże konstruktor. Ściana działowa nie powinna być bowiem ani trwale połączona ze stropem, na którym stoi (aby nie przenosić drgań), ani obciążana stropem od góry (żeby nie przenosił na nią naprężeń, bo mur mógłby pękać).
Czytaj także: Jak i z czego budować ściany wewnętrzne? Ściany działowe i ściany nośne
Jednak musi stać na stabilnym podłożu, a nie na warstwach je wykańczających. Dlatego w nowych domach takie ściany muruje się przed ułożeniem podkładów podłogowych, a podczas remontu usuwa się wierzchnie warstwy podłogi aż do betonowej płyty, z pasa o szerokości muru. Tylko w wyjątkowych sytuacjach można z tego zrezygnować, na przykład niski murek z cegieł perforowanych można postawić bezpośrednio na twardej posadzce z płyt kamiennych lub grubych płytek gresowych albo na podkładzie podłogowym.
i
i
Kotwy stalowe, zbrojenie i bruzdy
Żeby zapewnić stabilność murowanym działówkom, łączy się je ze ścianami konstrukcyjnymi. Można to zrobić na kilka sposobów kotwami stalowymi – mocowanymi na bieżąco lub wmurowanymi wcześniej w ścianę konstrukcyjną. Mury można też zazębić, na przykład pozostawiając w ścianach nośnych albo bruzdę o głębokości 5-6 cm, w której zakotwi się ścianę działową, albo gniazda, w które wsunie się elementy murowe działówki, czyli na strzępia.
Czytaj także: Kotwy do betonu i podłoży murowanych: rodzaje, właściwości, sposób wykorzystania
Jeżeli ściana działowa nie jest zakotwiona z obu stron pomieszczenia, wówczas wymaga zbrojenia układanego w spoinach poziomych – w murach ceglanych układa się je w co trzeciej spoinie. Takie zbrojenie jest też konieczne w przypadku cienkich ścian działowych, by zmniejszyć ich wiotkość.
i
Wybór odpowiedniej zaprawy do spoinowania
Spoiny w murach ceglanych mają zwykle szerokość 10-12 mm. Do łączenia cegieł ceramicznych powszechnie stosuje się zaprawę murarską cementowo-wapienną klasy co najmniej M5. Warto jednak dobrać ją do rodzaju cegieł. Do murów z klinkieru zaleca się korzystanie z zapraw zawierających tras, a nie wapno, aby ograniczyć ryzyko pojawienia się na murach wykwitów soli mineralnych.
Gdy muruje się z cegieł ręcznie formowanych, o większej nasiąkliwości niż klinkier, lepiej sięgnąć po specjalistyczne zaprawy z dodatkami reologicznymi (zaprawy do cegieł nasiąkliwych), które utrzymują wodę w zaprawie. Dzięki temu spoina może związać, zanim woda zostanie wchłonięta przez cegły.
Gotowe mieszanki zapraw murarskich oferują zarówno producenci chemii budowlanej, jak i niektórzy producenci ceramiki. Zaprawę do murowania można układać tak, żeby w gotowym murze była widoczna w spoinach. Otrzyma się wówczas widoczną siatkę spoin w kolorze szarym. Jeśli zależy nam na innym efekcie kolorystycznym, trzeba murować na niepełne spoiny i od strony lica uzupełnić je kolorową zaprawą.
i
i
i
