Jak dopasować parapety wewnętrzne by pasowały do wystroju? Praktyczny poradnik
Jak dopasować parapety wewnętrzne by stały się ważnym elementem aranżacji wnętrza, ale również by spełniły swoje funkcje? Parapety wewnętrzne najlepiej dopasować do rodzaju okna i wystroju pomieszczenia, ale nie są to jedyne kryteria dopasowania parapetów. Nowe parapety montuje się jeszcze na etapie tynkowania ścian, dlatego wcześniej trzeba przemyślec koncepcję wykończenia wnętrz.
Opracowując koncepcję dopasowania parapetu wewnętrznego do koncepcji aranzacji trzeba pamiętać, że parapet nie powinien dominować we wnętrzu. Dopasowujemy go do innych elementów, na przykład podłogi, mebli czy blatu, ale najbezpieczniej jest go dobrać pod względem materiału i koloru do okna. Tworzą one całość, dlatego w ten sposób ograniczamy liczbę materiałów i kolorów w jednym miejscu, zwłaszcza że wkrótce będziemy też wybierać między innymi kolory ścian i zasłon.
Ważny jest również podobny standard wykończenia – zbyt dekoracyjny i oryginalny parapet mógłby kontrastować z oknami z PCW, podkreślając ich niższy status. Dlatego jeśli mamy białe okno, warto do niego wybrać dyskretny biały parapet, na przykład z PCW, płyty laminowanej lub z konglomeratu. Do takiego okna pasuje też malowany na biało parapet drewniany lub stalowy. Biała kolorystyka okna i parapetu sprawdzi się w większości wnętrz – komponują się one ładnie z grzejnikiem, który jest zazwyczaj biały i wpuszczają więcej światła do pomieszczeń.
Jeśli we wnętrzu planujemy konkretny kolor, można powtórzyć go na parapecie. Wtedy mamy pewność, że będzie pasował. Gdy do białego okna chcemy dopasować parapet kamienny, na przykład z marmuru, lepiej wybrać kamień o delikatnej i jasnej fakturze. W przypadku okien z drewna klejonego wszystko zależy od jego koloru. Do ciemnego okna można dopasować parapet w takim samym kolorze (ale wtedy zaciemnimy wnękę okienną) lub wybrać barwę zbliżoną do koloru ścian. Do jasnych okien można śmiało wybierać parapety kontrastowe lub zbliżone do koloru okna.
Parapet wewnętrzny dopasowany do okien
Dopasowanie parapetu wewnętrznego do okna wymaga kilku zasad.
Okna montuje się w warstwie ociepleniowej ściany, co zapobiega powstawaniu mostków termicznych. Ramy okienne są jednak węższe niż przekrój ściany warstwowej, dlatego pozostałą przestrzeń wypełnia się materiałem izolacyjnym. Wszystkie te materiały są widoczne od strony wnętrza, przez co wyglądają nieestetycznie. O ile boczne glify można wykończyć tynkiem, o tyle płaszczyzna pod oknem powinna być zabezpieczona trwalszym materiałem. Taką funkcję ochronną spełnia właśnie parapet wewnętrzny, który nie tylko powinien być estetyczny, ale również odporny na uszkodzenia mechaniczne i łatwy w konserwacji.
Autor: Radosław Wojnar
Parapety mogą być z drewna krajowego lub egzotycznego. Robi się je z drewna klejonego, dzięki czemu są odporne na zmiany temperatury i wilgotności powietrza. Wymagają jednak impregnacji
Inną ważną jego rolą parapetu jest ochrona ściany przed zamoknięciem w czasie deszczu, gdy zapomnimy zamknąć okno. Poza tym parapet zabezpiecza grzejniki od góry. Unoszące się ciepłe powietrze osadza kurz na ścianach, a wysunięty parapet maskuje ten widok i odwraca uwagę od grzejników. Kieruje też rozgrzane powietrze na pomieszczenie.
Z jakiego materiału parapet wewnętrzny
Dopasowanie parapetu wenętrznego do wnętrz może utrudnić duży ich wybór i róznorodność materiałów z jakich się je wykonuje.
Często wybierane są parapety z PCW, które są odporne na zarysowania i czynniki atmosferyczne, ale mają mało estetyczne wykończenia boków. Są one wykończone dekoracyjną folią lub spieczonym laminatem, który może imitować drewno albo kamień. Parapety z PCW są lekkie, łatwe do utrzymania w czystości i najtańsze spośród wszystkich materiałów.
Parapety drewniane wykonuje się z drewna klejonego, a nie – jak dawniej – z deski. Zapobiega to pracy materiału pod wpływem wysokiej temperatury i zmian wilgotności powietrza. Do wyboru są właściwie wszystkie gatunki drewna, ale najczęściej robi się je z drewna dębowego, sosnowego i bukowego lub z drewna egzotycznego. Takie parapety trzeba jednak zabezpieczyć lakierem, woskiem lub farbą. Ceny parapetów drewnianych zależą głównie od gatunku drewna – za te z drewna ezotycznego zapłacimy nawet sześć razy więcej niż za najtańsze z sosny.
Można też wybierać spośród parapetów kamiennych lub z konglomeratów. Są one bardzo efektowne, trwałe, ale niektóre są niedoporne na zabrudzenia i wilgoć (szczególnie marmur). Przed takim wyborem trzeba dobrze sprawdzić, jakie są słabe punkty kamiennego parapetu, szczególnie gdy będzie pełnił podwójna funkcję blatu kuchennego i parapetu wewnętrznego. Parapety wewnętrzne z kamienia są ciężkie, nie jest to także tania inwestycja.
Jak dopasować parapet wewnętrzny
do kuchni i łazienki
Dopasowując parapet wewnętrzny do kuchn ii łazienk trzeba pamiętać, że są to tzw. trudne pomieszczenia, przede wszystkim ze względu na wilgoć, wysoką temperaturę czy większe ryzyko powstawania zabrudzeń.
Dlatego do takich pomieszczeń poleca się płyty o podwyższonej odporności na wilgoć. Płyty postformingowe są w podobnej cenie co te z PCW, natomiast MDF są nieco droższe. Bardzo wskazany do zastosowania na parapety jest kamień, a szczególnie granit, który jest twardy i odporny na zmiany temperatury, wilgotności oraz przebarwienia. Kamień jest jednak drogi (ceny zaczynają się od około 200 zł za 1 m parapetu szerokości 35 cm i grubości 2 cm) i wymaga pielęgnacji w trakcie użytkowania, na przykład marmur i piaskowiec trzeba zabezpieczać żywicą.
Ze względu na niewielką grubość parapety kamienne są narażone na uszkodzenia, zwłaszcza podczas transportu i montażu. Nasz rynek szturmem zdobywają różnego rodzaju sztuczne kamienie, między innymi konglomeraty, aglomarmury (konglomeraty marmurowe), lastryka, kompozyty mineralne itp. Są one trwalsze i mniej kłopotliwe w utrzymaniu od naturalnego kamienia, a wyglądem w niczym mu nie ustępują. Są też nieco tańsze niż kamień naturalny. Gama kolorystyczna jest bardzo bogata i można je zamówić na wymiar.
W kuchni i łazience można zrezygnować z tradycyjnego parapetu i jako wykończenie pod oknem zastosować płytki ceramiczne. To rozwiązanie ujednolica przestrzeń i uspokaja wnętrze, dzięki niemu unikniemy też kłopotliwego przycinania płytek i dobierania do nich koloru parapetu wewnętrznego. Jednak nie każdy rodzaj ceramiki sprawdzi się na intensywnie eksploatowanym parapecie. Na przykład delikatne szkliwione płytki ścienne są gorszym rozwiązaniem niż twarda terakota czy gres.
Autor: A. Szandomirski
Parapet wewnętrzny laminowany
Na rynku są też parapety wewnętrzne z płyty meblowej obłogowanej, czyli z naklejonym grubszym fornirem z naturalnego drewna o usłojeniu i kolorze niezależnym od płyty wewnątrz. Montuje się je, gdy są już zaimpregnowane lakierem lub olejem, gdyż ich wykończenie po zamontowaniu jest bardzo trudne i grozi uszkodzeniem ścian oraz samych parapetów. Takie parapety są sprzedawane na metry, a na budowie wykonawca dopasowuje ich wymiar do okna. Parapety robi się również z materiałów drewnopochodnych, takich jak płyta laminowana, MDF czy postformingowa (czyli płyta wiórowa oklejona laminatem HPL, z zaoblonymi krawędziami), z której zazwyczaj robi się blaty kuchenne. Materiały drewnopochodne są trwałe, a przy tym odporne na zmiany temperatury, promieniowanie UV, wilgoć i uszkodzenia mechaniczne. Ich powierzchnia może być jednobarwna albo imitować drewno bądź kamień.
