Typowe okna mają dopuszczalny zakres nachylenia połaci 20-80 o. Jeśli dach jest bardziej płaski, to wówczas do okna trzeba dokupić specjalny kołnierz, który zwiększy ten kąt o 10o. Wybór modeli okien połaciowych jest ogromny. Większość to okna drewniane. Plastikowe lub drewniano- poliuretanowe sprawdzą się w pomieszczeniach wilgotnych łazienkach, pralniach, suszarniach. Najpopularniejsze są obecnie okna obrotowe i uchylno obrotowe. Skrzydło pierwszych ma oś obrotu w połowie ościeżnicy. Te drugie można też uchylić w górę, zyskując możliwość wygodniejszego wyjrzenia na zewnątrz.
Wybierając okno, trzeba też zastano - wić się nad jego izolacyjnością termiczną. Od przyszłego roku okna połaciowe w nowych domach będą musiały mieć współczynnik Uw (dla całego okna) nie wyższy niż 1,3 W/(m2.K), a od 2021 r. maksymalnie 1,1 W/(m2.K). Warto szukać jak najcieplejszego, mimo że im wartość U jest niższa, tym wyższa cena.
Ponieważ poddasze to miejsce trudne do wentylowania, okna połaciowe powinny być wyposażone w nawiewniki higrosterowane, które będą wpuszczać świeże powietrze nawet wtedy, gdy skrzydła pozostają zamknięte. Dobre nawiewniki mają wydajność do 59 m3/h. Okna standardowo obsługujemy, używając klamki lub uchwytu przymocowanego w górnej części do skrzydła. Klamka może być na górze lub na dole. Gdy chcemy umieścić okno nisko, lepiej, żeby miało gór ne otwieranie. Kiedy zamierzamy zainstalować je wysoko – dolne.
Czytaj też:
- Łazienka z oknem – 5 zasad funkcjonalnej aranżacji
- Jak urządzić jasną kuchnię na poddaszu
- Kilka trików na optyczne powiększenie poddasza
- Poddasze w drewnie – patent na klimatyczne wnętrza
- Porady: kształt dachu a dobra aranżacja poddasza
i
i
Osadzanie nowych okien dachowych
W zaplanowanych miejscach trzeba przygotować otwory. W tym celu usuwa się fragmenty pokrycia i wycina część konstrukcji, na której spoczywa. Z reguły nie ingeruje się w więźbę, ponieważ łatwo dobrać okna tak, aby zmieściły się między krokwiami. W szczególnych sytuacjach część krokwi można wyciąć, żeby zmieściło się okno o dużej szerokości. Wtedy nad i pod otworem wstawia się belki zwane wymianami. Możliwe jest też zawężenie przestrzeni między krokwiami, aby móc zamontować wąskie okno. Wtedy najłatwiej jest dobić deskę lub belkę do jednej z krokwi. Gdy otwór jest przygotowany, do ościeżnicy okna przykręcamy dolne i górne kątowniki montażowe.
Następnie umieszczamy ją w przygotowanym otworze. Rowek na ościeżnicy oznaczający wybraną głębokość montażu powinien pokrywać się z górną powierzchnią łat. Gdy okno jest ustawione na swoim miejscu, przykręca się je do łat montażowych. Pomiędzy dolną z nich a ościeżnicę wkłada się klin dystansowy w celu stworzenia przestrzeni umożliwiającej docieplenie okna (około 2 cm). Po przykręceniu kątowników mocuje się wokół okna opaskę termoizolacyjną. Można to zrobić również później, od strony poddasza, tuż przed wykańczaniem otworu okiennego płytami g-k. Zaraz po tym przychodzi czas na przymocowanie kołnierza uszczelniającego z membrany wysokoparoprzepuszczalnej i połączenie go z izolacją przeciwwilgociowa połaci dachu. Później mocuje się oblachowanie okna i właściwy kołnierz. Jest to element wykończeniowy montowany od zewnątrz, dookoła ościeżnicy. Dobiera się go do rodzaju pokrycia – inny do pap, gontów bitumicznych, blach płaskich i niskoprofilowanych, a inny do dachówek, blachodachówek oraz płyt falistych.
Ostatnią czynnością jest połączenie skrzydła z ościeżnicą i ewentualny montaż dodatkowych akcesoriów – napędu, żaluzji, rolet zewnętrznych. Przebieg montażu okien może się różnić w zależności od ich rodzaju i budowy dachu.
i
