Izolacyjność akustyczna okna. Co wyróżnia okna dźwiękoszczelne?
Izolacyjność akustyczna okna to ważny element przegrody mający wpływ na to, w jakim stopniu hałas będzie docierał do wnętrza. Jakie parametry mają okna dźwiękoszczelne?
Ważnym elementem domu w walce z hałasem są okna. Nawet bardzo ciężka i gruba ściana nie zapewni odpowiedniego komfortu, jeśli zamontujemy w niej słabe pod względem akustycznym okna. Do najbardziej uciążliwych dla człowieka źródeł hałasu zaliczamy ruch samochodowy – ze względu na jego powszechność, ruch lotniczy – ze względu na szczególnie intensywny charakter zjawiska i rozprzestrzenianie na dużych powierzchniach zamieszkanych, oraz źródła o charakterze przemysłowym działające w sposób ciągły lub czasowy. Ponieważ nie mamy bezpośredniego wpływu na źródła hałasu, pozostaje nam skuteczne odizolowanie się od niego odpowiednią przegrodą. Taką barierę dla niepożądanych dźwięków z zewnątrz stanowią między innymi okna. Ich budowa, konfiguracja, dobrze dobrany pakiet szybowy, a także prawidłowy montaż, pozwalają na wytłumienie hałasu i zapewnienie komfortu akustycznego mieszkańcom.
Izolacyjność akustyczna okien zależy w znacznym stopniu od:
- rodzaju szyb – w tym rodzaju szkła, kombinacji grubości szyb, zastosowania folii, odległości między szybami, obecności gazu w zestawie szybowym
- starannego montażu. Polskie normy dopuszczają poziom hałasu w pomieszczeniach mieszkalnych w przedziale od 25 do 35 dB w nocy oraz od 30 do 40 dB w dzień.
Izolacyjność akustyczna okna
Izolacyjność akustyczna wskazuje różnicę między hałasem na zewnątrz a wewnątrz pomieszczenia przy zastosowaniu konkretnej przegrody. Zgodnie z normą izolacyjność akustyczna wyrażana jest za pomocą trzech wskaźników Rw, C i Ctr.
- Współczynnik izolacyjności akustycznej przegrody Rw
Współczynnik izolacyjności akustycznej przegrody Rw (na przykład okna czy ściany) jest wyrażony w decybelach (dB). Określa wartość redukcji hałasu, którego źródło znajduje się poza przegrodą. Im większa wartość współczynnika, tym lepsza izolacyjność akustyczna przegrody. Parametry akustyczne określane są na podstawie skali logarytmicznej, dlatego zmniejszenie wartości hałasu o 10 dB oznacza w praktyce jego redukcję blisko o połowę.
- Współczynniki korygujące – C i Ctr
Wybór odpowiedniej szyby dopasowanej do konkretnego źródła hałasu pozwala na najbardziej efektywne wykorzystanie okna jako bariery dźwiękoizolacyjnej. Dlatego należy zawsze zwracać uwagę na dodatkowe współczynniki korygujące – C i Ctr. C jest wskaźnikiem korekcyjnym dla dźwięków o średniej i wysokiej częstotliwości, jak ruch lotniczy, kolejowy, trasy szybkiego ruchu, a Ctr – o niskiej i średniej częstotliwości, jak na przykład hałas wywoływany przez wolno poruszające się pojazdy. Wartości wskaźników C i Ctr są ujemne (C = -1 ÷ -3 dB, Ctr = -2 ÷ -6 w zależności od konstrukcji szyby), a zatem wartości RA1 i RA2 są zawsze mniejsze od wartości Rw.
Oznaczenia jakie są stosowane dla szyb, mają zwykle postać: Rw (C; Ctr) = 43 (-2; -5), co oznacza, że izolacyjność akustyczna wynosi 43 dB, ale ze względu na ruch uliczny wartość ta ulega obniżeniu o 5 dB i wynosi 38 dB. Dopiero ta wartość wskazuje odpowiedni poziom tłumienia dźwięku szyby dla określonego hałasu o określonej częstotliwości.
Częstotliwość krytyczną i rezonansowa
Dla każdego materiału można określić tak zwaną częstotliwość krytyczną (koincydencji), przy której najłatwiej wchodzi on w drgania. W przypadku szkła o grubości 4 mm częstotliwość krytyczna wynosi 3000 Hz. Przy tej częstotliwości hałas przenosi się najlepiej – pojawia się zjawisko tak zwanej dziury akustycznej. Przy częstotliwości krytycznej skuteczność izolacji akustycznej szkła zmniejsza się o 10-15 dB.
Kolejnym zjawiskiem, które powoduje spadek izolacyjności akustycznej szyby, jest częstotliwość rezonansowa – dwie takie same tafle szkła o tej samej grubości wprowadzają się wzajemnie w drgania, przez co wzmaga się przenoszenie dźwięku.
Są jednak metody, które pozwalają podnieść izolacyjność akustyczną szkła i szyb zespolonych i zredukować powyższe zjawiska. Jedną z nich jest zastosowanie w szybach zespolonych tafli szkła o różnych grubościach (tak zwana asymetria szyb w zespoleniu), co redukuje rezonans szyb. Inną metodą jest zastosowanie szkła laminowanego folią akustyczną (PVB), która pochłania drgania przenoszące dźwięki i pozwala na zlikwidowanie skutków częstotliwości krytycznej.
Jeśli w oknach dźwiękoszczelnych chcemy zastosować nawiewniki, one także powinny mieć podwyższoną izolacyjność akustyczną, dobraną do parametrów okna.
Okna dźwiękoszczelne: zwiększenie izolacyjności akustycznej
Obecnie standardowe okna mają współczynnik Rw na poziomie 30-32 dB. To wystarczy w spokojnych okolicach na wsi czy pod miastem. Lecz tam, gdzie hałas jest bardziej uciążliwy, potrzebne są okna o Rw wynoszącym co najmniej 36 dB. W budynkach narażonych na podwyższony poziom hałasu, na przykład w pobliżu lotnisk, torów kolejowych, autostrad czy też w centrach dużych miast, warto montować okna dźwiękoszczelne. Takie okna pozwalają na znaczne wyciszenie zewnętrznego zgiełku, choć całkowicie od niego nie izolują. Dzięki zastosowaniu jednej z metod na poprawienie izolacyjności akustycznej szyb zespolonych montowanych w oknach (albo ich kombinacji) można ją podnieść do 46-50 dB, przy czym ochrona przed hałasem liczona dla całego okna będzie nieco niższa. Mają na to wpływ rodzaj profili oraz gaz zastosowany w pakiecie szybowym. Duże znaczenie ma także sposób montażu okna. By ochrona akustyczna była jak najskuteczniejsza, okna należy montować z zastosowaniem materiałów takich jak wełna mineralna i elastyczne uszczelnienia. Wszystkie te elementy decydują o izolacyjności akustycznej całej elewacji.
Polecany artykuł:
