Wkład kominowy w starym kominie
Wymieniając piec w starym domu, bardzo często musimy wprowadzić do komina wkład kominowy. Niezależnie od tego, z jakiego materiału jest wkład, nie można go sztywno związać z obudową. Przestrzeni między nimi nie wolno wypełnić zaprawą.
Jak zamontować wkład kominowy w kominie?
Stalowe wkłady kominowe zwykle są wyposażone w specjalne rozpórki (obejmy dystansowe). W przypadku wkładów ceramicznych zaleca się zastosowanie mat lub otulin z wełny mineralnej odpornych na temperaturę do 700°C, które zapewniają wystarczające podparcie, a jednocześnie są na tyle elastyczne, by nie stanowić przeszkody w rozszerzaniu się rozgrzewanej rury. Powinny mieć gęstość nie mniejszą niż 100 kg/m3.
Wkład kominowy nie może być też połączony na sztywno z przykryciem (czapą) komina, by ta nie została zerwana, kiedy będzie się rozszerzał.
Istotnym błędem jest brak otworów wentylacyjnych w obudowie komina z wkładem izolowanym cieplnie – skutek to zawilgocenie wełny mineralnej otulającej rurę spalinową i zmniejszenie siły ciągu kominowego.
Do łączenia elementów wkładu ceramicznego, a także murowania obudowy nie można stosować zwykłej zaprawy murarskiej, tylko specjalistyczne produkty przeznaczone do tych konkretnych zastosowań – odporne na działaniekwasów i duże zmiany temperatury.
Przed zamontowaniem wkładu stalowego wewnętrzne ściany komina murowanego trzeba starannie oczyścić z sadzy, bo może ona zawierać związki powodujące korozję zewnętrznej powierzchni wkładu.
