Zbrojenie fundamentów - jak je wykonać prawidłowo
Fundamenty wykonuje się z betonu zbrojonego stalowymi prętami. Podczas zbrojenia fundamentów kierujemy się zasadami wykonywania elementów żelbetowych.
Zanim zabetonujemy fundamenty, musimy przygotować ich zbrojenie, czyli ułożyć w szalunkach stalowe pręty. Klasa stali do zbrojenia fundamentu, a więc jej właściwości, powinna być zgodna z danymi w projekcie. Istotne są też: średnica prętów, ich liczba, odległości między nimi, długości zakładów i zakotwienia prętów oraz grubość otuliny. Do elementów konstrukcyjnych powinno się stosować stal żebrowaną AIII lub AIIIN – jako zbrojenie główne, oraz stal AI – jako zbrojenie montażowe, wykorzystywane do zrobienia strzemion.
Zbrojenie fundamentów bez błędów
Stal nie może być skorodowana, powinna być też wolna od tłuszczów, bitumów i innych zabrudzeń mogących pogorszyć jej przyczepność do betonu. Zbrojenie fundamentu polega na przygotowaniu zbrojenia w postaci belek zbrojeniowych, czyli powiązanych ze sobą prętów zbrojenia konstrukcyjnego – podłużnego, i montażowego – strzemion.
Przygotowuje się je na ławach zbrojarskich – miejscach zlokalizowanych nieopodal wykopów. Gotowe belki umieszcza się w wykopach. Układa się je na dystansach, których zadaniem jest zapewnienie otulenia zbrojenia przez beton. Betonowa otulina to ważny element fundamentu, ponieważ zabezpiecza stal przed korozją. Ławy fundamentowe, płyta fundamentowa i stopy fundamentowe są zagłębione w gruncie, więc ich zbrojenie jest szczególnie narażone na działanie agresywnego mokrego środowiska. Otulina nie może być mniejsza niż 50 mm. Nie powinna być jednak za duża, bo zbrojenie musi być w miejscu, w którym w elemencie żelbetowym występuje rozciąganie. Wielkość otuliny jest uzależniona od klasy ekspozycji, na jaką narażone są dane elementy. Klasa ta jest ustalana na podstawie stopnia agresywności wody, gruntu oraz zawilgocenia miejsca fundamentowania.
Dozbrojenie miejsc, w których ławy się łączą
Kolejną ważną czynnością jest dozbrojenie miejsc, w których ławy się łączą. To narożniki oraz miejsca połączeń ław pod ścianami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Zazwyczaj pręty główne ław są proste i kończą się w narożach. Nie zapewnia to jednak ciągłości zbrojenia ław. Dlatego dozbraja się je zagiętymi prętami, które powinny być ulokowane zarówno na dole, jak i na górze ław.
Jeśli ławy fundamentowe są długie i składają się z kilku belek zbrojeniowych, to pręty podłużne powinny na siebie zachodzić minimum 70 cm (w przypadku gdy pręty główne mają średnicę 12 mm). To zakład, dzięki któremu elementy zachowują się, jakby były wykonane z jednego pręta, a nie z dwóch. Jeżeli jest to konieczne, ze zbrojenia fundamentów należy wystawić pręty łączące się ze zbrojeniem elementów żelbetowych wyższej kondygnacji. To tak zwane startery. Powinny one być odpowiednio długie, by były zachowane długości zakładów prętów ze zbrojeniem elementów, które będą wyżej.
Uwaga! Wykonując zbrojenie fundamentów, nie wolno zapomnieć o dospawaniu do niego uziomu fundamentowego (w postaci płaskownika-bednarki). To część instalacji elektrycznej, o której najlepiej pamiętać na etapie fundamentów.
Przeczytaj też: Cena stali >>>
Zbrojenie fundamentów odbiór
Kierownik budowy podczas odbioru prac związanych ze zbrojeniem fundamentów sprawdza:
- klasę i gatunek stali zbrojeniowej oraz klasę betonu;
- średnice i liczbę prętów zbrojeniowych;
- odległości pomiędzy prętami;
- grubość otuliny;
- długości zakładów i zakotwienia prętów;
- usytuowanie starterów;
- zamocowanie uziomu z bednarki do zbrojenia;
Wpisy do dziennika budowy:
- sprawdzenie i odebranie zbrojenia fundamentów;
- rodzaj zastosowanej stali zbrojeniowej
Polecany artykuł:
Polecany artykuł:
