Tynki cienkowarstwowe w systemach ocieplania metodą lekką mokrą

2009-06-19 2:00

Domy ocieplone metodą lekką mokrą mają elewacje wykończone tynkiem cienkowarstwowym. Najpopularniejsze są tynki akrylowe, silikonowe, silikatowe i tynki mineralne. Nauczmy się dobierać właściwości tynku do pozostałych komponentów systemu ociepleniowego.

Zalety i wady tynków cienkowarstwowych
Autor: Andrzej T. Papliński Zalety i wady tynków cienkowarstwowych

Tynki cienkowarstwowe

Jako wykończenie ścian ocieplanych metodą lekką mokrą stosuje się tynki cienkowarstwowe, które po nałożeniu na ścianę mają grubość 1-3 mm. Oferowane są cztery główne rodzaje tynków (patrz tabela). Ale kupić też można tynki polikrzemianowe, niskoalkaliczne tynki silikatowe o dużej odporości na promienie UV, kwaśne deszcze, wysoką i niską temperaturę oraz nagłe jej zmiany, a także porastanie pleśniami i glonami.
Wszystkie tynki mają uziarnienie (od 1 do 3 mm), od którego zależy ich grubość po nałożeniu oraz możiwość nadawnia dekoracyjej faktury. Wszystkie, poza akryloymi, warto pomalować farbami elewacyjnymi - o kolorze zbliżonym do barwy tynku (chyba że jes on biały). Z malowania nie wolno rezygnować w przypdku tanich tynków minralnych, nie zawierających dodatków hydrofobizujących. Farba sprawi, że elewacja będzie mniej podatna na zabrudzenia i łatwiejsza do czyszczenia. Jednak ta w ciemnym kolorze będzie się szybciej nagrzewać, co spowoduje większe naprężenia w poszczególnych warstwach systemu i tynk popęka.

Rodzje tynków Plusy Minusy
Akrylowe

- wytrzymałość na uderzenia
- łatwość nakładania
- bogata paleta barw (białe znacznie tańsze od kolorowych)
- szybki czas wiązania
- odporność na wykwity solne i przebarwienia
- dobra zmywalność
- niektóre są wzbogacane substancjami zabezpieczającymi przed pleśniami i glonami

- niska paroprzepuszczalność, więć nie powinny być stosowane na ściany ocieplane wełną mineralną
- tworzą elastyczną powłokę, która nie odprowadza ładunków elektrostatyczych, więc elewcja przyciąga kurz i szybciej się brudzi
- tracą właściwości pod wpływem promieni UV, dlatego na silnie nasłonecznionych ścianach osłabia się przyczepność i elastyczność tynku, a nawet mogą pojawiać się rysy
- nasycone kolory bledną pod wpływem słońca

Mineralne

- dobra paroprzepuszczalność
- wysoka trwałość (spoiwa zawarte w tynku z czasem twardnieją, poprawiając właściwości wypraw)
- szybki czas wiązania
- niektóre zawierają dodatek mikrowłókien (stają się więc wytrzymalsze na uszkodzenia mechaniczne i odkształcenia) lub substancje hydrofobizujące (mają więc mniejszą nasiąklwość)
- cena (najtańsze spośród wszystkich tynków)

- uboga paleta barw - białe i jasne kolory oraz pastelowe odcienie (najczęściej dodatkowo maluje się je farbą paroprzepuszczalną)
- niepomalowane szybko sią brudzą
- zaprawę trzeba użyć przed upływem czterech godzin, później zacznie wiązać
- ich przygotowanie wymaga mozolnego mieszania i trzeba ściśle przestrzegać proporcji rozrabiania z wodą
- zwykle mają małą elastyczność i odporność na czyszczenie, zwłaszcza wodą pod wysokim ciśnieniem

Silikonowe

- wolno się brudzą (nawet mają zdolność do samoczysczenia w czasie deszczu)
- łatwość nakładania
- bogata paleta barw (ponad 500)
- trwałość kolorów

- stosunkowo wysoka cena

Silikatowe

- duża odprność na dzałanie agresywnych zwiazków chemicznych występujących w środowisku miejskim (spaliny)
- wysoka elastyczność
- naturalna odporność na porastanie glonami i pleśniami

- mała paleta barw, głównie pastelowe kolory, choć niektórzy producenci starają się wzbogacić ofertę

Pozostałe podkategorie