Jak mają otwierać się drzwi zewnętrzne i inne pytania dotyczące drzwi
Decyzja o zakupie drzwi zewnętrznych zawsze poprzedzona jest długą serią pytań. Nie każdy sprzedawca znajdzie czas i cierpliwość, by na wszystkie odpowiedzieć. Dlatego my prześwietlimy drzwi od zawiasów aż po wizjer.
Już sama cena, w przypadku standardowych drzwi wewnętrznych kilkaset złotych niższa niż wejściowych, sugeruje odrębność obu tych produktów. Różnica tkwi choćby w rozmiarach. Drzwi zewnętrzne muszą mieć szerokość nie mniejszą niż 90 cm. Wewnętrzne bywają węższe, a także cieńsze – 42-46 mm, podczas gdy grubość skrzydeł drzwi zewnętrznych to przeważnie 60-70 mm. To oczywiście przekłada się też na ich ciężar. Wewnętrzne są znacznie lżejsze. Drzwi zewnętrzne mają na ogół mocniejszą budowę i są ocieplone. Dochodzą do tego solidniejsze ościeżnice. Od zewnątrz takie drzwi zabezpiecza powłoka lub okleina odporna na wszelkie szkodliwe czynniki atmosferyczne: mróz, deszcz, promienie UV, zmiany temperatury. Drzwi zewnętrzne mają też akcesoria niespotykane w drzwiach wewnętrznych, że wymienimy tylko wizjer, jeden lub dwa zamki, często z kilkoma ryglami, oraz ciepły próg chroniący przed nawiewaniem zimnego powietrza.
Jak powinny się otwierać drzwi zewnętrzne
Drzwi zewnętrzne mogą się otwierać zarówno na zewnątrz, jak i do środka. Oba rozwiązania mają wady i zalety. Jeśli drzwi otwierają się na zewnątrz, zyskujesz więcej miejsca w przedsionku, jednak zimą, gdy napada dużo śniegu, może być kłopot z ich otworzeniem. Konieczne więc będzie ich zadaszenie.
Przeczytaj też:
Daszek nad drzwiami wejściowymi >>>
Wybierając drzwi zewnętrzne, które mają się otwierać na zewnątrz, należy koniecznie sprawdzić u sprzedawcy, czy są one polecane do takiego montażu, gdyż nie wszystkie się do tego nadają. Drzwi zewnętrzne otwierane do środka mają zawiasy umieszczone od wewnętrznej strony, więc trudniej jest podważyć skrzydło. Łatwiej je otworzyć lub zamknąć, gdy wieje silny wiatr. Gdy jednak zmoczy je deszcz, po otwarciu krople mogą zachlapać podłogę.
Drzwi zewnętrzne lewe czy prawe
Ogromne znaczenie ma też to, czy drzwi zewnętrzne będą lewe, czy prawe, ponieważ skrzydłu, bez znaczenia, w którą stronę będzie otwierane, nie powinno nic stać na drodze. Gdy ma się otwierać do środka, dopilnuj, aby nie kolidowało z szafą, schodami, drzwiami prowadzącymi do piwnicy, nie zasłaniało okna, włącznika światła, domofonu. To otwierane na zewnątrz nie powinno zasłaniać widoku na furtkę lub uderzać o murek czy słupek na ganku.
Drzwi wejściowe prawe to te, które podczas otwierania do środka mają zawiasy po prawej stronie, drzwi wejściowe lewe – odwrotnie.
Jak ustalić wymiary drzwi zewnętrznych?
Preludium do zamówienia drzwi zewnętrznych jest dokładne wymierzenie otworu wejściowego. Sprawdź wysokość przy obu krawędziach – lewej i prawej, oraz szerokość na górze i na dole. Trzeba też wiedzieć, jaka jest grubość ściany. Do wymiarów musisz dodać po 2-3 cm z boku i na górze, ponieważ ościeżnica nie może wypełniać na styk otworu dla niej przeznaczonego. Luz jest niezbędny, aby można ją było poprawnie wypoziomować i uszczelnić dookoła pianą montażową PUR. O zmierzenie otworu warto poprosić przedstawiciela firmy, która nie tylko sprzedaje, ale też proponuje montaż drzwi.
Czy w zestawie z drzwiami zewnętrznymi będzie ościeżnica?
Wszystkie modele drzwi wejściowych mają w komplecie ościeżnicę. Jedne z nich bywają fabrycznie zmontowane, inne trzeba skręcić samodzielnie, łącząc trzy części w całość. Najczęściej wykonane są z tego materiału co skrzydła, więc kupując drzwi zewnętrzne drewniane, spodziewajmy się ościeżnic z drewna, a gdy wybierzemy drzwi zewnętrzne metalowe – dostaniemy ościeżnice ze stali lub aluminium.
Drzwi zewnętrzne: jakie akcesoria dokupić?
Nie będzie ich wiele. Jeśli z drzwiami zewnętrznymi nie ma w zestawie klamki, a przeważnie jest, wtedy dobieramy ją stylistycznie do wyglądu drzwi. To praktycznie jedyne kryterium, którym musisz się kierować. Potrzebny będzie też zamek, a najlepiej dwa – jeden wpuszczony w skrzydło, a drugi dodatkowy, mocowany od wewnątrz na jego płycie. Często zamek wewnętrzny jest już zamontowany i wystarczy dokupić do niego wkładkę bębenkową.
Przeczytaj też:
Nowoczesne zamki do drzwi wejściowych >>>
Jeśli w drzwiach zewnętrznych nie ma przeszklenia, przyda się wizjer – do lustrowania strefy wejściowej – osadzany w nawierconym uprzednio otworze. Aby uchronić ścianę przed zniszczeniem spowodowanym częstym otwieraniem drzwi, powinieneś pamiętać także o odbojnikach, zwanych również potykaczami. To ciężkie, gumowane elementy ustawiane na podłodze albo gumowe elementy przykręcane do niej. Gdy dom przypomina dworek lub pałacyk, kup kołatkę. To rodzaj drzwiowej biżuterii podkreślający wyjątkowy charakter budynku.
Polecany artykuł:
Czy ważne jest, by drzwi zewnętrzne były ciepłe?
Im drzwi zewnętrzne mają niższy współczynnik przenikania ciepła U, tym skuteczniej zatrzymują ciepło w budynku. Mogą ograniczyć jego straty nawet o 35%, a zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania budynku – o 2%.
- Ocieplone drzwi zewnętrzne drewniane mają współczynnik U w granicach 0,9-1,0 W/(m2.K)
- Ocieplone drzwi zewnętrzne z PCW lub aluminium osiągają wartość U nawet 0,5-0,8 W/(m²·K)
Rodzaj izolacji termicznej jest uzależniony od materiału, z którego są zrobione skrzydła drzwiowe. Jeśli są z drewna, izolacją termiczną najczęściej jest styropian albo płyta warstwowa z pianką poliuretanową. W drzwiach zewnętrznych z PCW izolacją jest pianka poliuretanowa (termoizolacyjne wkładki są umieszczane także w profilach). Drzwi zewnętrzne ze stali ociepla się pianką poliuretanową lub wełną. Warstwą termoizolacji w drzwiach aluminiowych jest pianka, styropian albo wełna mineralna (gdy drzwi mają profile ciepłe, są w nich umieszczane wkładki z poliamidu wzmocnionego włóknem szklanym).
Ościeżnice do drzwi zewnętrznych
Za szczelność i izolacyjność termiczną ponoszą też odpowiedzialność ościeżnice. Najlepsze będą te z wielokomorowych profili PCW lub profili aluminiowych. Jedne i drugie powinny być wyposażone we wkładkę termiczną. Ościeżnice bez ocieplenia tworzyłyby obwodowy mostek termiczny wokół skrzydeł. Ważne elementy stolarki drzwiowej to uszczelki biegnące po całym obwodzie ościeżnicy. Potrzebne są, by przez szczeliny między ościeżnicą a skrzydłem nie przedzierały się zimne podmuchy wiatru. Uszczelki wytwarza się z gumy syntetycznej, silikonu lub elastomeru termoplastycznego.
Czym różnią się drzwi antywłamaniowe od zwykłych?
Dla laików najcenniejszym wyróżnikiem jest klasa. Drzwi uznawane za antywłamaniowe mają klasę 3 lub 4 (dawniej klasa C), a informacja o tym widnieje chociażby na metalowej tabliczce znamionowej przymocowanej do krawędzi skrzydła. O czym świadczy klasa? 3 – oznacza, że drzwi można sforsować w pięć minut przy użyciu prostych narzędzi ręcznych. Klasa 4 daje złodziejowi 10 minut, przy bogatszym arsenale sprzętu, z elektronarzędziami włącznie. Klasa 5 informuje nas, że złodziej będzie potrzebował 15 minut i narzędzi elektronicznych, a klasa 6, że pokonanie skrzydła zajmie mu 20 minut i nie obejdzie się bez elektronarzędzi dużej mocy. Zwiększoną odporność antywłamaniową drzwi zawdzięczają przede wszystkim budowie. Mają mocną stalową lub drewnianą ramę obłożoną metalem lub płytą drewnopochodną i dwoma warstwami blachy. Między elementami ramy znajdują się kratownice stalowe, obrotowe pręty utrudniające rozcięcie skrzydła albo zamocowane w tym samym celu sprężynujące pasy blachy. Utrudnić wyważenie mają też bolce wystające ze skrzydła, klinujące się po zamknięciu drzwi w otworach zrobionych w ościeżnicy. Liczy się także ich wyposażenie, a pierwsze skrzypce gra tutaj zamek centralny wbudowany w skrzydło. Dzięki dwóm zamkom pomocniczym rygluje on drzwi w kilku punktach rozmieszczonych na obwodzie skrzydła (minimum trzech). Musi mieć atestowaną wkładkę, także opatrzoną odpowiednią klasą. Towarzyszy mu dodatkowy zamek mocowany na płycie drzwi od wewnątrz. Zamki też są klasyfikowane pod względem solidności i wytrzymałości na próby włamania. Ich nowe oznaczenie składa się aż z 11 pozycji, oznaczonych cyframi lub literami. Każda pozycja mówi o czymś innym – na przykład o wytrzymałości zamka, odporności na korozję itp. Nas najbardziej interesuje siódma pozycja w kodzie – to klasa antywłamaniowości od 1 do 7. O zamkach z klasą od 4 do 7 można mówić, że są antywłamaniowe. Klasyfikowane są też wkładki bębenkowe, integralna część prawie każdego zamka. Wkładki mają klasę zabezpieczenia od 0 do 6. Klasę zamka lub drzwi potwierdza certyfikat wystawiony przez Instytut Techniki Budowlanej lub Instytut Mechaniki Precyzyjnej. Niebagatelną rolę odgrywają zawiasy. Powinny być co najmniej trzy. Najlepiej, gdy są na stałe zespolone z konstrukcją drzwi i tak zamaskowane, by dostęp do nich był utrudniony. Ich śruby powinny być ukryte, bo inaczej dałoby się je wykręcić ze ściany wraz ze skrzydłem.
Polecany artykuł:
Po co drzwiom zewnętrznym dostawka?
Dostawka to rodzaj dodatkowego skrzydła, węższego niż to podstawowe. Przeważnie bywa nieruchome, ale może być również otwierane, co szczególnie docenimy wtedy, gdy przyjdzie nam wnosić do budynku meble o dużych gabarytach. Dostawki częstokroć są wyposażone na całej wysokości w przeszklenia. Noszą wówczas nazwę naświetli bocznych. Producenci drzwi oferują też naświetla górne, czyli przeszklenia montowane tuż nad drzwiami. Dostawki oraz naświetla mają i tę zaletę, że urozmaicają wygląd strefy wejściowej.
Czy można skrócić drzwi zewnętrzne, jeśli będą za długie?
Nie radzimy kupować drzwi zewnętrznych zbyt wcześnie, nawet jeśli nadarzy się korzystna promocja. Może się bowiem okazać, że wykonawcy przesadzą z podłogą i jej powierzchnia wypadnie kilka centymetrów wyżej, niż wynikałoby to z planów. Co wtedy zrobić z kupionymi drzwiami? Jedyną rozsądną możliwością wydaje się ich skrócenie. Na szczęście jest to możliwe. Skracać można drzwi zewnętrzne o konstrukcji drewnianej – o nie więcej niż 6 cm, oraz pozostałe drzwi o maksimum 4 cm. Usługę skracania drzwi oferują producenci, robią to wówczas w swoich zakładach, ale trzeba za taką usługę zapłacić, jak również pokryć koszt transportu w jedną i drugą stronę. Aby skrócić drzwi drewniane, należy mieć pilarkę tarczową. Prowadzi się ją wzdłuż metalowej przykładnicy przytrzymywanej do skrzydła ściskami stolarskimi. Do drzwi metalowych używa się szlifierki kątowej lub pilarki tarczowej wyposażonej w tarczę do cięcia metalu. Dociętą krawędź warto zamaskować specjalną listwą zamykającą skrzydło – do kupienia u producenta.