Ocieplenie dachu płaskiego w domu energooszczędnym. Stropodach z dobrą termoizolacją
Czym różni się budowa dachu płaskiego w domu energooszczędnym od zrobienia podobnego w domu wykonanym tradycyjnie? Na które miejsca należy zwrócić szczególną uwagę podczas termoizolacji stropodachu?
Autor: Piotr Lewandowski
Stropodach w domu energooszczędnym powinien być dobrze zaizolowany i tak wykonany, aby nie powstawały mostki cieplne
Dach płaski to przy dobrym zaprojektowaniu i wykonaniu doskonałe, ciepłe i tanie rozwiązanie. Dobrze zaizolowany (bez mostków cieplnych) energooszczędny stropodach pozwala przynajmniej o połowę zmniejszyć straty ciepła w stosunku do zbudowanego w sposób tradycyjny. Plusem jest komfort cieplny nie tylko zimą. Latem też jest przyjemniej, gdyż pomieszczenia pod dobrze izolowanym dachem się nie przegrzewają. Ten efekt można jeszcze wzmocnić, stosując jasne pokrycie dachowe odbijające promienie słoneczne.
Budowa stropodachu
Dachy płaskie mogą być wykonane na wiele sposobów, ale zawsze mają kilka podstawowych warstw:
- konstrukcję,
- izolację termiczną,
- hydroizolację,
-
warstwę wykończeniową.
Stropodach wentylowany i niewentylowany
Stropodachy mogą być wentylowane (nad warstwą izolacji termicznej utworzona jest przestrzeń powietrzna) lub niewentylowane (wszystkie warstwy szczelnie do siebie przylegają), odwrócone (hydroizolacja znajduje się pod warstwą izolacji termicznej), a nawet pokryte zielenią. W zależności od wybranego systemu ociepleniem w dachu może być wełna mineralna, styropian lub polistyren ekstrudowany albo inne mniej rozpowszechnione materiały izolacyjne. Popularnym i najprostszym dachem płaskim jest stropodach niewentylowany z izolacją z wełny mineralnej. Takie rozwiązanie umożliwia osiągnięcie wysokiej izolacyjności bez nadmiernego zwiększania kosztów, dlatego często stosowane jest w domach energooszczędnych o płaskim dachu. Przy stropodachu niewentylowanym spadek często uzyskuje się dzięki formowaniu wylewki betonowej. Aby konstrukcja dachu była lżejsza, a on sam cieplejszy, pod wylewką można ułożyć nienasiąkliwą izolację. Najlepszym rozwiązaniem w przypadku domu energooszczędnego jest jednak uzyskanie spadków za pomocą specjalnie wyprofilowanych kształtek-klinów z wełny mineralnej albo ze styropianu.
Dach energooszczędny a zwykły dach płaski - podobieństwa
Dobra wiadomość jest taka, że energooszczędny dach płaski nie wymaga w zasadzie specjalnej konstrukcji. Musi ona tak jak w dachu tradycyjnym przenieść ciężar w łasny, obciążenia od śniegu i okazjonalnie osób, które się na nim znajdą. Niewiele ważąca dodatkowa izolacja termiczna, którą trzeba ułożyć w dachu energooszczędnym, zazwyczaj nie ma istotnego w pływu na jego konstrukcję. Również rodzaj zastosowanych materiałów wykończeniowych oraz tych użytych do konstrukcji stropodachu nie ma dużego znaczenia dla jego energooszczędności. Najczęściej, tak jak w tradycyjnym stropodachu, elementem podtrzymującym są belki drewniane lub płyta żelbetowa.
Różnice między dachem energooszczędnym a zwykłym
Dach tradycyjny różni się od energooszczędnego przede wszystkim rozwiązaniami detali oraz grubością ocieplenia. W domu tradycyjnym, aby uzyskać izolacyjność dachu zgodną z obowiązującymi normami, wystarcza już od 15 do 20 cm wełny mineralnej lub styropianu. Zapewnia to wymagany współczynnik przenikania ciepła U = 0,25 W/(m2.K). W dachu domu energooszczędnego należy zwiększyć grubość izolacji. Dąży się do uzyskania współczynnika przenikania ciepła dachu nie większego niż 0,15 W/(m2.K). Taką wartość otrzymasz, stosując co najmniej 25 cm ocieplenia. Optymalne jest ułożenie go krzyżowo, jedna warstwa na drugiej, każda o grubości 15 cm, co eliminuje ewentualne mostki cieplne na łączeniach płyt. W stropodachu niewentylowanym należy pod ociepleniem ułożyć szczelną paroizolację zabezpieczającą je przed parą wodną z wnętrza domu. Zawilgocenie ocieplenia pogorszy znacznie jego właściwości izolacyjne.
Mostki termiczne
Poza zwiększeniem grubości ocieplenia istotne jest również wyeliminowanie mostków cieplnych. W teorii jest to proste – dom musi być równomiernie i szczelnie otulony grubą warstwą termoizolacji. W praktyce wymaga to starannego opracowania detali budowlanych w miejscach, gdzie najczęściej pojawiają się mostki termiczne, czyli w attykach, gzymsach i wspornikach, połączeniach dachu z kominem, styków ze ścianami zewnętrznymi, wpustów dachowych pionowych i bocznych oraz mocowania obróbek. W dobrze zaizolowanym stropodachu elementy wysunięte z konstrukcji – gzymsy, wsporniki i attyki – należy ocieplić ze wszystkich stron.
Mocowanie izolacji
Bez solidnego przytwierdzenia papa lub inna warstwa hydroizolacji mogłaby zostać oderwana od dachu przez wiatr. Izolację można mocować do dachu na klej lub za pomocą kotew. Te ostatnie nie są jednak najlepszym rozwiązaniem, gdyż stają się punktowymi mostkami cieplnymi. Lepiej stosować zamiast nich klej i warstwę dociskową dodatkowo chroniącą hydroizolację przed czynnikami atmosferycznymi – na przykład biały żwir.
