Instrukcja montażu blachodachówki modułowej. Od czego zacząć montaż blachodachówki? Ile wkrętów na arkusz blachodachówki?
Choć blachodachówki w arkuszach nie są niczym nowym dla wykonawców, wciąż zdarza się im popełniać błędy przy ich montażu. Przypominamy zatem podstawowe zasady ich układania.
Spis treści
- Jak obchodzić się z arkuszami blachodachówki
- Konstrukcja pod układanie blachodachówki w arkuszach
- Montaż blachodachówki w arkuszach: obróbki blacharskie i rynny
- Mocowanie arkuszy blachodachówki
Arkusz blachodachówki to panel z wytłoczonym wzorem, udanie imitującym nie jeden lub dwa, jak ma to miejsce w przypadku blachodachówki modułowej, ale nawet do kilkunastu rzędów dachówek tudzież gontów. Minimalna szerokość panelu to około 1 m. Długość dobiera się do wymiaru połaci. Maksymalna to 8 m. Tradycyjna blachodachówka powstaje ze stali grubości 0,4-0,6 mm obustronnie ocynkowanej lub zabezpieczonej alucynkiem. Od strony zewnętrznej nałożona jest powłoka ochronno-dekoracyjna. Nadaje blasze ładny kolor i chroni ją przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi mogącymi powodować korozję. Powłoka ta może być matowa lub błyszcząca. Arkusze blachodachówki nie są tak łatwe do przenoszenia i montażu jak wąskie moduły, choć w przeliczeniu na metr kwadratowy ważą tyle samo – od 4,7 do 7 kg.
Jak obchodzić się z arkuszami blachodachówki
Arkusze blaszane łatwo jest przypadkowo uszkodzić podczas transportu, składowania, docinania i montażu. Trzeba więc pamiętać, że nosi się je w pozycji pionowej. Liczba potrzebnych do tego osób zależy od długości arkusza blachodachówki i przyjmuje się, że maksymalny odstęp między jedną a drugą to 1,5 m. Składowane powinny być z kolei na płasko, nie bezpośrednio na podłożu, tylko na platformie z drewnianych palet. Sterty arkuszy blachodachówki muszą być co 1 metr przedzielone drewnianymi przekładkami. Coraz więcej producentów zabezpiecza blachodachówki folią. Zdejmuje się ją dopiero tuż przed montażem.
Blachę ocynkowaną i powlekaną można ciąć tylko nożycami ręcznymi lub elektrycznymi. Zabronione jest stosowanie do tego szlifierki kątowej, której tarcza powoduje rozpryski iskier, a te mogą wypalić dziury w powłoce. Opiłki powstałe przy krojeniu lub nawiercaniu otworów trzeba niezwłocznie zmiatać z blachy, bo mogą ją porysować. Jeśli jednak powłoka zostanie uszkodzona, to miejsce trzeba zamalować specjalną farbą do zaprawek, dobraną pod kolor pokrycia. Farbą taką zamalowujemy też wszystkie krawędzie przecięć.
Konstrukcja pod układanie blachodachówki w arkuszach
Blachodachówkę mocuje się zawsze do drewnianych łat o przekroju 4 x 6 cm. Te z kolei muszą mieć pod sobą kontrłaty, nawet gdy na więźbie zbudowane jest sztywne poszycie. W praktyce wygląda to tak, że najpierw dekarze zajmują się hydroizolacją, a później wzdłuż krokwi przybijają bądź przykręcają kontrłaty, czyli długie, zaimpregnowane listwy o przekroju 2,5 x 5 cm. Pozwalają one odsunąć pokrycie od hydroizolacji i tym samym utworzyć pod nim drożną przestrzeń wentylacyjną. Będzie tamtędy przepływać powietrze wpadające u dołu połaci, przy okapie, a wydostające się poprzez szczyt dachu, czyli kalenicę, a czasem przez specjalne wywietrzniki umieszczone w różnych miejscach połaci.
Przeczytaj też:
Ile kosztują blachodachówki w arkuszach i panelach oraz wykonany z nich dach >>>
Łaty można rozmieścić gęsto, nawet co kilka centymetrów, ale nie będzie to miało sensu ani uzasadnienia ekonomicznego, dlatego przyjmuje się taki ich rozstaw, jaki sugeruje producent dla danego modelu blachodachówki. Zazwyczaj wynosi on 35 cm.
Montaż blachodachówki w arkuszach: obróbki blacharskie i rynny
Płaska blacha też jest potrzebna. Z niej bowiem robione są tzw. obróbki blacharskie, niezbędne do poprawnego wykończenia różnych miejsc na dachu. Można kupić gotowe, częściej jednak dekarze sami je wytwarzają, korzystając z maszyny ręcznej do gięcia i cięcia blach.
Przeczytaj też:
Niezbędne obróbki do blachodachówki: kompletny system produktów dachowych >>>
Większość obróbek trafia na połacie, jeszcze zanim ekipa rozpocznie krycie. W pierwszej kolejności mocowane są wzdłuż okapu. Jedna osłania deskę okapową, z drugiej powstaje tzw. pas nadrynnowy – element prowadzący do rynien wodę deszczową z pokrycia i ewentualne skropliny płynące pod pokryciem, po hydroizolacji. Haki rynnowe, o ile nie mają być przykręcane do tak zwanej deski czołowej, trzeba przymocować do krokwi lub do sztywnego poszycia, jeszcze przed zainstalowaniem pasa nadrynnowego. Tak samo rynny. Obróbki muszą się też pojawić wzdłuż krawędzi dachu, aby zabezpieczyć deski wiatrownicowe. Instalowane są również na dnie koszy, czyli wewnętrznych narożników u zbiegu połaci, oraz dookoła kominów. Do mocowania obróbek używa się wkrętów samonawiercających lub gwoździ dekarskich. Łączniki te rozmieszcza się w dwóch rzędach przesuniętych między sobą (na mijankę). Zalecana odległość między łącznikami to około 15 cm.
Mocowanie arkuszy blachodachówki
Blachę przykręca się do łat dachowych, zaczynając od któregoś z dolnych naroży połaci. Do mocowania arkuszy blachodachówki używa się blachowkrętów farmerskich z końcówką samogwintującą. Mają one uszczelki ze specjalnej gumy, która pod wpływem ciepła uszczelnia połączenie. Zużycie łączników to około 8-12 sztuk na 1 m2. Wkręty przytwierdzające blachę do łat umieszcza się w dole fali lub innego przetłoczenia – w co drugiej fali i co drugi rząd przetłoczeń. Tylko wzdłuż krawędzi dachu wkręty umieszcza się gęściej, w każdym rzędzie. Arkusze blachodachówki układa się z zachowaniem poziomych i pionowych zakładów. Ich szerokość wynosi 11, 12 lub 14 mm i zależy od modelu blachodachówki. Na pionowych zakładach blachę łączy się krótszymi wkrętami lub nitami zrywalnymi.
