Jaka wełna mineralna na dach skośny, a jaka wełna na dach płaski? Wyjaśniamy
Do ocieplenia dachu płaskiego trzeba wybrać inne wyroby z wełny mineralnej niż do dachu skośnego. Wełnę mineralną umieszcza się w dachu, żeby osiągnął odpowiednią wartość współczynnika przenikania ciepła U. Obowiązujące warunki techniczne określają, że nie może ona być większa niż 0,15 W/ m²·K. Jaka zatem wełna jest najlepsza na dach skośny, a jaka na dach płaski?
Spis treści
- Wełna do dachu skośnego - jaka grubość?
- Jaka wełna na dach skośny?
- Jaka wełna na dach płaski i stropodach?
- Wełna na stropodach niewentylowany
Pod dachem skośnym zazwyczaj znajduje się poddasze użytkowe, więc materiał termoizolacyjny umieszcza się w połaciach. Aby spełnić obecne wymagania, nie wystarczy wypełnić wełną mineralną przestrzenie między krokwiami, konieczna jest jeszcze dodatkowa warstwa termoizolacji.
Wełna do dachu skośnego - jaka grubość?
Najczęściej wełnę umieszcza się pod krokwiami, między elementami rusztu, do którego mocuje się płyty suchej zabudowy. Materiałem, który się do tego nadaje, jest zarówno wełna szklana, jak i skalna. Choć wełna skalna jest cięższa od szklanej, mniej sprężysta i sztywniejsza. Wełna mineralna zapewnia połaciom nie tylko izolację termiczną, podnosi także komfort akustyczny pomieszczeń na poddaszu i stanowi ochronę przeciwogniową więźby. Aby inwestorzy mieli swobodę wyboru produktów z oferty rynkowej, w projektach gotowych do obliczeń przyjmuje się zwykle wełnę o λ ≤ 0,039 W/(m·K), układaną w dwóch warstwach – 20 cm między krokwiami i 10 cm pod nimi. W bogatej ofercie rynkowej powszechnie dostępne są wyroby z wełny mineralnej o znacznie lepszej izolacyjności – 0,031-0,035 W/(m·K). Daje to pokusę ograniczenia grubości, ale lepiej tego nie robić, bo korzystniejsze parametry termoizolacji pozwolą zmniejszyć straty ciepła przez połać, co wpłynie na wyższy standard energetyczny budynku.
Gdy na poddaszu jest niska ścianka kolankowa, to zamiast drugiej warstwy ocieplenia układanej pod krokwiami można ułożyć ją nad nimi, czyli zrobić izolację nakrokwiową. A gdy wybierze się tylko taki sposób ocieplenia połaci, można wówczas wyeksponować we wnętrzu drewniane elementy więźby dachowej i maksymalnie zwiększyć wysokość poddasza.
Jaka wełna na dach skośny?
Najpopularniejszą formą wełny mineralnej do dachu skośnego są maty, ale wełnę skalną można kupić także w postaci płyt. Wełna w rolkach jest komprymowana, czyli mocno ściśnięta na czas transportu, dzięki czemu materiał zajmuje znacznie mniej miejsca. Przed użyciem, po rozpakowaniu rolki, trzeba ją lekko strzepnąć i pozostawić na trochę, żeby wchłonęła powietrze i powróciła do pierwotnego kształtu. Większość wyrobów o korzystniejszej lambdzie nie wymaga sznurowania, bo gdy są odpowiednio dopasowane (docięte) do rozstawu krokwi, klinują się i nie opadają. Dotyczy to nie tylko wełny szklanej, ale również wełny skalnej, która jest znacznie od niej cięższa, ale i cieplejsza od standardowej.
Wybór produktów na izolację nakrokwiową zależy przede wszystkim od rozwiązania konstrukcyjnego. Gdy nad krokwiami będzie mocowany dodatkowy ruszt drewniany na wspornikach metalowych, między jego elementami można ułożyć maty lub płyty z wełny mineralnej przeznaczone do ocieplania skosów.
Jeśli jednak nie będzie dodatkowej konstrukcji drewnianej, trzeba wybrać wyroby, które poza dobrą lambdą charakteryzują się dużą wytrzymałością i sztywnością, bo do takiej izolacji montuje się pokrycie dachowe i musi ona przenieść jego ciężar oraz inne projektowane obciążenia. Wełna do takiego zastosowania musi mieć w kodzie oznaczenie wytrzymałości na rozciąganie prostopadłe do powierzchni czołowej. Takim produktem są specjalne płyty dwugęstościowe z wełny szklanej z odpowiednio oznakowanymi stronami, co ułatwia ich poprawne ułożenie. Są one oferowane jako rozwiązanie systemowe, z deskami montażowymi i wkrętami.
Jaka wełna na dach płaski i stropodach?
Dach płaski może mieć różną konstrukcję, a to zdeterminuje parametry, jakie trzeba wziąć pod uwagę przy doborze wyrobów z wełny mineralnej. W stropodachach wentylowanych, podobnie jak na poddaszach nieużytkowych, wełna ma zapewnić przede wszystkim izolacyjność termiczną i akustyczną. Bardzo ważne jest ułożenie szczelnej warstwy termoizolacyjnej, więc podstawowego znaczenia nabiera postać wyrobu. W trudno dostępnych miejscach łatwiej bowiem układać elementy o mniejszych wymiarach. Tu dobrze się sprawdzi granulat z wełny skalnej, który można wdmuchnąć nawet tam, gdzie nie udaje się wsunąć płyt.
Do zaizolowania poziomych przestrzeni stosuje się granulat o gęstości 30 i 45 kg/m³, ale gdyby chciało się go ułożyć także w skośnych przestrzeniach poddasza nieużytkowego, wówczas trzeba wybrać granulat o gęstości 60 kg/m³. Każda z tych odmian różni się deklarowaną wartością współczynnika przewodzenia ciepła od 0,037 do 0,042 W/(m.K) – im większa gęstość, tym korzystniejsza lambda.
Strop na poddaszu nieużytkowym można ocieplić płytami lub matami wełnianymi. Ponieważ układa się je luzem na podłożu, najlepiej żeby termoizolacja składała się z dwóch warstw. Dzięki temu uniknie się ryzyka powstania mostków termicznych na stykach elementów. Do wyboru jest wełna skalna – w płytach o λ od 0,033 do 0,037 W/(m·K) oraz w matach o λ od 0,035 do 0,039 – a także maty z wełny szklanej o λ od 0,032 do 0,040. Aby te wyroby zachowały swoje parametry, nie mogą być obciążane. Jeśli na strychu mają być okresowo przechowywane jakieś przedmioty, lepiej wełnę rozłożyć w drewnianym ruszcie (między legarami) i zrobić nad nią poszycie, na przykład z płyt OSB.
Wełna na stropodach niewentylowany
W stropodachu niewentylowanym izolacja termiczna jest układana na masywnej warstwie konstrukcyjnej. Podczas prowadzenia prac poruszają się po niej robotnicy, więc by nie uległa zniszczeniu musi być twarda, co określa wytrzymałość materiału na nacisk CS(10) i obciążenia punktowe PL(5). Dwugęstościowe płyty z wełny skalnej, które można układać jednowarstwowo albo jako górną warstwę w układach wielowarstwowych, charakteryzują się tymi parametrami na poziomie odpowiednio 30-90 kPa i 300-800 N.
Jeśli termoizolacja ma kilka warstw, ta górna – twarda, lecz o lambdzie na poziomie 0,040 W/(m·K) – ma na przykład 5 cm, pod nią jest grubsza płyta (przykładowo 20 cm) o lepszej izolacyjności termicznej. Parametry dla płyt podkładowych mają niższe wartości, na przykład CS(10)10 i PL95)200. Ponieważ stropodach musi mieć ukształtowany spadek, by mogła z niego grawitacyjnie spłynąć woda opadowa, często kształtuje się go właśnie w warstwie termoizolacyjnej. Służą do tego płyty z wełny skalnej o jednokierunkowym dwu- lub trzyprocentowym spadku o wymiarach 100 x 120 cm i kilku wariantach grubości. Rozkłada się je jako górną warstwę termoizolacji, mają więc CS(10) nie mniejsze niż 70 kPa, TR15 i PL(5)650. W miejscach, gdzie trzeba ukształtować spadek do wpustu dachowego, można wykorzystać specjalne płyty z dwukierunkowym spadkiem.
