Ściany szkieletowe wewnątrz domu. Materiały na ściany działowe o konstrukcji szkieletowej
Ściana działowa może mieć konstrukcję szkieletową zbudowaną z profili stalowych lub drewnianych, którą wypełnia się materiałem izolacyjnym i obkłada płytami przeznaczonymi do suchej zabudowy. Działowe ściany szkieletowe są lekkie i dość proste w budowie.
Działowe ściany szkieletowe
Popularnym pomysłem na ściany działowe są lekkie ściany szkieletowe na stelażach z profili metalowych lub drewnianych. Wypełnienie wnętrza i jednocześnie izolację akustyczną takich ścian stanowi zwykle wełna mineralna. Okładzinę wykonuje się z płyt gipsowo-kartonowych, płyt gipsowo-włóknowych lub cementowo-włóknowych. Dopuszczalne są też okładziny z desek. Płyty mają duże wymiary, więc ściany buduje się szybko. Na rynku działa wielu producentów, którzy mają swoje formaty, ale powoli wyłaniają się pewne standardy.
Płyty gipsowo-kartonowe - okładzin ścian szkieletowych
Najpopularniejsze w roli okładzin ścian szkieletowych są płyty gipsowo-kartonowe. Mają one zazwyczaj wymiary 120 x 260 cm i grubość 12,5 mm. 1 m2 takiej płyty waży 12,5 kg, cała płyta (3,12 m2) – 39 kg. Płyty mogą być cieńsze – o grubości 9,5 mm, a nawet 6 mm. Są one bardziej elastyczne (bywają określane jako gięte) i przeznaczone zwłaszcza do przygotowywania ścian wznoszonych po łuku. Płyty gipsowo-kartonowe mogą mieć także większą grubość – nawet 20 mm. Służą do wznoszenia mocniejszych ścian o większej nośności i odporności na uszkodzenia mechaniczne. Płyty g-k są produkowane w kilku wersjach oznaczonych kolorami:
- zwykłe są szare,
- zielone mają właściwości wodoodporne,
- czerwone – ogniochronne,
-
zielone z czerwonymi napisami – wodoodporne i ogniochronne.
Inne materiały na ścianki szkieletowe
Mocną ścianę działową można zbudować także z płyt gipsowo-włóknowych, włókno-cementowych (zbrojonych włóknem szklanym) lub drewnopochodnych (wiórowe, sklejka). Te ostatnie są powszechnie stosowane w budownictwie szkieletowym, tak zwanych kanadyjczykach. Montuje się je na stelażu drewnianym budowanym podobnie jak stalowy.
Jak wyciszyć ścianę szkieletową
O izolacyjności ściany szkieletowej decyduje głównie jej wypełnienie oraz grubość okładziny. Izolacyjność taką określa się w decybelach, w postaci wskaźnika izolacyjności akustycznej RA1. Im jest on wyższy, tym lepiej. Ściany oddzielające pomieszczenia techniczne, kuchnię i łazienkę od innych wnętrz mieszkalnych powinny mieć wskaźnik RA1 co najmniej 45 dB. Ściany oddzielające mieszkania w bliźniaku lub domku szeregowym – co najmniej 50 dB. Podstawową zasadą przy wznoszeniu ścian, które nie powinny przenosić dźwięków jest, ich odizolowanie taśmami akustycznymi od podłogi, sufitu i ścian bocznych. Ma to na celu przerwanie ciągłości drgań akustycznych przenoszonych przez przegrody. Standardowa ściana ze stelażem stalowym i pojedynczą warstwą płyt gipsowo-kartonowych zmniejsza hałas o 36-40 dB, zależnie od grubości, czyli szerokości profili – 50 lub 100 mm. Ale jeśli chcesz bardziej wytłumić odgłosy - wznieś ścianę o wskaźniku izolacyjności akustycznej na poziomie około 50 dB. W tym celu trzeba obudować szerszy stelaż (75 lub 100 mm) podwójną warstwą płyt akustycznych i wnętrze ścian wypełnić grubszą warstwą materiału izolacyjnego o dużej gęstości, na przykład wełną mineralną o gęstości 80-120 kg/m3. Jeszcze lepszy efekt osiągniesz, stosując podwójny stelaż i potrójną warstwę płyt.
