Jakie wykończenie ścian zewnętrznych jednowarstwowych elewacji?
Sposób wykończenia zewnętrznych ścian jednowarstwowych elewacji powinno się dobierać do konkretnych miejsc. Na przykład inny materiał wykończeniowy warto zastosować w strefie przyziemia, a inny na ścianach zewnętrznych. Podpowiadamy, jakie wykończenie ścian zastosować w poszczególnych obszarach.
Autor: Mariusz Bykowski
Wieńce, nadproża, żelbetowe słupki, które są z zewnątrz ocieplone, różnią się właściwościami od reszty ściany. Aby zmniejszyć ryzyko pękania tynku na ich styku z murem, trzeba wzmocnić podłoże siatką z włókna szklanego, wtapiając ją w masę szpachlową. Siatkę układa się też w narożnikach i wokół otworów. Jej pasy powiny sięgać po 20-25 cm z obu stron połączenia materiałów. W narożach otworów układa się pod kątem 45° kwadraty o boku około 30 cm
Wykończenie ścian jednowarstwowych z zewnątrz muszą przede wszystkim zapewnić ścianom ochronę przed wpływem czynników atmosferycznych. Przy okazji można się postarać poprawić parametry cieplne budynku. Sposób wykończenia elewacji ścian jednowarstwowych powinno się dobierać do konkretnych miejsc. Na przykład strefa przyziemia jest narażona na uderzenia, odpryskującą wodę, a w zimie zalega przy niej śnieg, więc musi być przede wszystkim mocna i odporna na wodę. Tymczasem ściany powinny być estetyczne, łatwe do utrzymania w czystości i ciepłe.
Sprawdź, jakie są zasady wykańczania elewacji i ścian wewnątrz domu...
Tynki zewnętrzne - kiedy zacząć tynkowanie
Do tynkowania elewacji ścian jednowarstwowych przystępuje się nie wcześniej niż po upływie dwóch-sześciu miesięcy od zakończenia murowania ścian i dopiero po zakończeniu prac tynkarskich wewnątrz domu. Najwięcej problemów z sprawiają zawsze niekorzystne warunki atmosferyczne: niespodziewane opady, zbyt niska lub zbyt wysoka temperatura, silny wiatr. Deszcz potrafi wymyć świeży tynk nawet po dwóch dniach od ułożenia. Temperatura niższa niż 5°C uniemożliwia prawidłowe związanie mieszanki, a wyższa niż 25°C sprawia, że zbyt szybko odparowuje z niej woda. Również wiatr mocno wysusza tynk, narażając go na pękanie. Chłonne podłoża, jak ściana z pustaków z ceramiki poryzowanej, dodatkowo odciągają wodę z mieszanki podczas jej wiązania, dlatego przed tynkowaniem należy je mocno zwilżać.
Tynki zewnętrzne nakłada się w dwóch lub trzech warstwach – obrzutka poprawiająca przyczepność, tynk podkładowy i warstwa zewnętrzna. Jeśli nie korzysta się z gotowych mieszanek, to warstwę podkładową tynku powinno się zbroić siatką z włókna szklanego, aby nie pękała. Podobnie jak wewnątrz domu, również na elewację należy wybierać tynki paroprzepuszczalne, które nie będą hamowały swobodnego przepływu pary wodnej. Muszą być przy tym wytrzymałe, aby przenosiły naprężenia wywoływane pracą muru (skurcz zaprawy, odciąganie wody z tynku przez pustaki).
Jakie tynki zewnętrzne przy ociepleniu
Najpopularniejsze i najtańsze w wykończeniu ścian są grubowarstwowe tynki cementowo-wapienne. Układa się je w trzech warstwach, zachowując po każdej przerwę technologiczną, żeby związała z podłożem i całkowicie wyschła. Strefy narażone na wilgoć i uszkodzenia mechaniczne – cokoły, otoczenie drzwi lub schodów – lepiej wykańczać tynkiem cementowym.
Bardzo dobre jakościowo, dostępne w wielu kolorach i łatwe do utrzymania w czystości są tynki silikatowe i silikonowe, ale ponieważ nakłada się je cienką warstwą, są narażone na pękanie. Można więc użyć ich jako warstwy wykończeniowej na tradycyjnym tynku podkładowym.
Aby zmniejszyć ryzyko pękania tynku, a przy okazji zwiększyć izolacyjność ścian, warto stosować tynki o obniżonej gęstości, na przykład z domieszkami perlitu, które lepiej współpracują z murem i chronią go przed utratą ciepła. Szczególnie poleca się ciepłochronne tynki cementowo-wapienne z dodatkiem perlitu lub kulek styropianu. Dzięki temu, że nakłada się je grubą warstwą – nawet 8 cm – łatwo ukryć pod nimi ewentualne nierówności ściany.
Lekkie tynki porowate, które nie zawierają wypełniaczy, w mniejszym stopniu poprawiają parametry cieplne ścian zewnętrznych, są za to odporniejsze na powstawanie rys. Łatwo też się je nanosi. Są szczególnie polecane do tynkowania ścian z betonu komórkowego. Tynki lekkie nakłada się zawsze na warstwę obrzutki zbrojonej siatką z włókna szklanego. Ze względu na małą odporność na uszkodzenia mechaniczne nie poleca się ich na cokoły i miejsca narażone na uszkodzenia mechaniczne – tam lepiej stosować tradycyjne tynki cementowe lub okładzinę z nie nasiąkliwych płytek.
Na co należy zwrócić szczególną uwagę przy wykańczaniu elewacji ścian jednowarstwowych:
Autor: Mariusz Bykowski
Wieńce, nadproża, żelbetowe słupki, które są z zewnątrz ocieplone, różnią się właściwościami od reszty ściany. Aby zmniejszyć ryzyko pękania tynku na ich styku z murem, trzeba wzmocnić podłoże siatką z włókna szklanego, wtapiając ją w masę szpachlową. Siatkę układa się też w narożnikach i wokół otworów. Jej pasy powiny sięgać po 20-25 cm z obu stron połączenia materiałów. W narożach otworów układa się pod kątem 45° kwadraty o boku około 30 cm
Oblicówka z drewna lub z tworzywa sztucznego
Elewacja domu w technologii zewnętrznych ścian jednowarstwowych można być wykończona okładziną z desek lub okładziną z tworzywa sztucznego. Trzeba tylko pamiętać, że między deskami a murem należy zachować dystans szerokości 32-38 mm, aby zapobiec zbieraniu się tam wilgoci. Taki szeroki ruszt sprawia, że warstwa elewacyjna jest bardzo gruba. Szerokie muszą też być parapety zewnętrzne – odległość między osadzonym w połowie grubości ściany oknem a licem fasady może sięgać nawet 30 cm.
Oblicówkę z tworzywa można mocować bliżej ściany, ale też nie bezpośrednio do muru, ponieważ pracuje on pod wpływem zmian temperatury.
Oblicówki nie uważa się za nieprzepuszczalną dla wilgoci, bo szczeliny między deskami umożliwiają jej swobodne odparowanie. Dzięki temu, że deski osłaniają ścianę od wiatru i są od niej oddylatowane przestrzenią powietrzną, poprawiają się parametry cieplne budynku.
Okładzina z płytek kamiennych lub klinkierowych
Okładzina wykonana z płytek kamiennych lub klinkierowych nie przepuszcza pary wodnej, dlatego jeśli układa się ją na większych fragmentach ścian, to w tych miejscach od środka również powinno się wykończyć ściany nieprzepuszczalną powłoką, aby wilgoć nie gromadziła się w murze. Takie rozwiązanie stosuje się raczej w miejscach narażonych na uszkodzenia albo na odpryskującą wodę, jak cokoły, słupki czy filarki międzyokienne.
Farba elewacyjna
Do wykańczania elewacji ścian zewnętrznych jednowarstwowych powinna być użyta farba paroprzepuszczalna: farba silikonowa, farba silikatowa, farba silikonowo-silikatowa lub farba cementowa. Z tym, że farba cementowa jest jednak nasiąkliwa, więc na ciemnej elewacji po opadach przez pewien czas widać plamy w innym odcieniu. Farby silikatowe, farby silikonowe i ich mieszanki mają właściwości samoczyszczące – cząsteczki brudu są wypłukiwane przez opady. Farby silikonowe są bardzo elastyczne, a w ich strukturze nie tworzą się naprężenia, więc nie pękają i dobrze kryją rysy w tynku.
Sprawdź, czym wykończyć ściany jednowarstwowe wewnątrz domu...
