Cechy funkcjonalnego planu mieszkania
Najlepszy plan mieszkania to taki, który został zaprojektowany dla konkretnego człowieka lub rodziny o określonych potrzebach i przyzwyczajeniach. Niestety, dość rzadko przestrzega się tych zasad. Przedstawiamy kilka porad, jak stworzyć idealny plan własnego mieszkania.
Autor: Mirosław Majkowski
Jak uwzględnić przedpokój w planie mieszkania?
Inne błędy można znaleźć w mieszkaniach dużych, a inne w małych. Wiele mankamentów jest w rozwiązaniach związanych z holami i przedpokojami. Mamy niby spory przedpokój, ale z trudnością się w nim poruszamy, zdejmujemy odzież, etc. Aby poprawić część komunikacyjną, należałoby przesuwać ściany, co łączy się z dodatkowym kosztem.
Optymalne jest takie mieszkanie, gdzie przedpokój daje nieskrępowany dostęp do kuchni, salonu i małego sanitariatu. Powinny się w nim też znaleźć szafy. Wydaje się, że 4 m2 przedpokoju to wystarczająca powierzchnia w małych mieszkaniach. W większych (80-90 m2) przedpokój w strefie nocnej, do której zaliczamy sypialnię i główny sanitariat, też powinien liczyć ok. 4 m2. W sumie optymalna powierzchnia przedpokojów (w części dziennej i nocnej) to ok. 8 m2. Pamiętajmy, że ich nadmiernie rozbudowana powierzchnia kosztuje i nie przynosi dodatkowej przestrzeni mieszkalnej. Niekorzystny układ przedpokoju to kształt korytarzowy (wyciągniętego prostokąta). Lepszy jest plan mieszkania zbliżony do kwadratu. Wówczas przy niewielkiej powierzchni mamy łatwy dostęp do wszystkich funkcji.
Każde pomieszczenie trzeba przeanalizować pod względem funkcjonalności. Zły będzie na przykład przedpokój taki, w którym swobodnie nie będzie można się rozebrać.
Oto cechy dobrego planu mieszkania:
- Wejście. Istotne jest, aby wchodząc do mieszkania, zauważać jego najbardziej atrakcyjną część, a więc pokój dzienny, a nie np. kuchnię czy łazienkę.
- Strefy jadalniane. Należy wyróżnić dwie: w pokoju dziennym lub jadalni, gdzie celebruje się posiłki oraz w kuchni, gdzie można szybko zjeść śniadanie.
- Relacja między kuchnią a pokojem dziennym. W projekcie mieszkania oba pomieszczenia powinny sąsiadować, by móc „otworzyć” lub „zamknąć” kuchnię. Ich wspólna ściana musi być działowa, nie konstrukcyjna, aby ją można było wyburzyć (na rysunku linią przerywaną oznaczono miejsce, w którym można zrobić otwór, łączący salon z kuchnią). Kuchnia otwarta to dla jednych wada, dla innych zaleta mieszkania. Istnieje też rozwiązanie kompromisowe, a więc przesuwna ściana między kuchnią i pokojem. Dzięki niej możemy mieć dwie przestrzenie: salon otwarty i zamknięty, funkcjonujący autonomicznie. Możemy też mówić o tzw. szerokim otwarciu, a więc otworze łączącym kuchnię i salon, który jest większy niż drzwi, a mniejszy niż całkowite otwarcie kuchni na salon.
- Kuchnia. Tu przede wszystkim należ zwrócić uwagę na ergonomię i zaprojektować kuchnię w taki sposób, aby ciąg technologiczny, umożliwiał nam wygodną pracę. Pamiętajmy również, o chociaż niewielkim, kąciku jadalnianym.
- Łazienka. Nie musi być od razu salonem kąpielowym, aby korzystanie z niej było komfortowe. Należy stosować kilka zasad, projektując łazienkę.
- WC. Najlepszym rozwiązaniem, nawet w małych mieszkaniach, są dwie łazienki - mała z sedesem i umywalką oraz większa ze wszystkimi sprzętami, także z sedesem. Taki układ jest szczególnie ważny w przypadku rodziny liczącej kilka osób.
- Okna. Im większe, tym lepsze. Więcej światła dziennego w mieszkaniu daje większy komfort, ale nie można z tym przesadzać. Trzeba mieć na względzie warunki ekonomiczne. Zbyt duże połacie okienne powodują utratę ciepła, a w konsekwencji wyższe rachunki za ogrzewanie.
- Doświetlenie mieszkania. Z tym nie jest najlepiej, gdyż nowe budynki umieszczane są zbyt blisko siebie. Tymczasem pokoje i kuchnia powinny mieć doświetlenie naturalne. W łazience nie jest to koniecznie, choć pożądane.
- Balkon. Najlepiej, jeśli wychodzi na „zielone” podwórko, wtedy spełnia funkcję rekreacyjną. Dobry wymiar balkonu to 1,8x2,4 m, gdyż pozwala na ustawienie stolika. Balkon powinien być lokalizowany w pomieszczeniu, do którego wszyscy domownicy mają dostęp, a więc przy salonie.
- Wysokość mieszkań. Wprawdzie norma mówi o 2,5 m, ale optymalna wysokość wynosi 2,7 m. Gwarantuje ona poczucie przestrzeni, a jednocześnie nie podnosi znacząco kubatury mieszkania (co miałoby wpływ na wzrost kosztów, np. ogrzewania).
Często zasady dobrego planu mieszkania nie są w praktyce realizowane przez deweloperów. Spowodowane jest to przede wszystkim dużymi i rosnącymi stale cenami działek budowlanych i narzuconą przez nich strukturą mieszkań, widzianą przez pryzmat zysku, a nie realnych potrzeb przyszłych mieszkańców.
