Tynk dekoracyjny wewnętrzny - najmodniejsze tynki ozdobne na ścianę. Zobacz zdjęcia
Za tynkami dekoracyjnymi przemawia różnorodność faktur, które można uzyskać na ścianie. Ale tynki dekoracyjne warto też stosować z innych powodów. Jest to materiał trwały i odporny na uszkodzenia mechaniczne oraz zabrudzenia. Jak przygotować ścianę pod tynk dekoracyjny? Zobacz zdjęcia wnętrz wykończonych tynkami dekoracyjnymi.
Autor: Piotr Mastalerz
Indywidualną strukturę nadaje się ścianom prosto i szybko poprzez ręczne modelowanie świeżego tynku pacą ząbkowaną
Spis treści
- Tynk dekoracyjny wewnętrzny - rodzaje
- Najmodniejsze tynki ozdobne na ścianę - zobacz zdjęcia
- Tynki dekoracyjne wewnętrzne - jak nakładać na ściany?
- Kolorowe tynki dekoracyjne wewnętrzne
- Który tynk dekoracyjny będzie najdłużej czysty?
- Jak przygotować podłoże pod tynk dekoracyjny?
Niewątpliwą zaletą tynków dekoracyjnych jest różnorodność faktur, jakie można uzyskać na ścianie. Zależą one od rodzaju tynku, metod nakładania i fakturowania, a niekiedy także od inwencji wykonawcy. Pomysły na dekoracje ścian - wybieramy tynk dekoracyjny.
Tynk dekoracyjny wewnętrzny - rodzaje
- Tynk dekoracyjny zacierany – zaciera się go packą z tworzywa sztucznego, tworząc delikatnie fakturowaną powierzchnię.
- Tynk dekoracyjny strukturalny – dekoracyjne wzory odciska się lub żłobi w świeżo ułożonym tynku za pomocą packi, pędzla, wałka, szpachelki, szczotki itp. W razie uzyskania niekorzystnego efektu jego powierzchnię można zatrzeć i ponownie fakturować.
- Tynk dekoracyjny ciągniony – ma ziarnisty wypełniacz, który podczas zacierania pacą żłobi w tynku rozmaite wzory. Najpopularniejszy z nich to kornik.
- Tynk dekoracyjny mozaikowy (kamyczkowy) – zawiera wypełniacze mineralne w postaci drobnych kamyczków w różnych kolorach. Jest elastyczny (jego spoiwem jest żywica) i odporny na uszkodzenia. Najlepiej nadaje się do dekorowania fragmentów ścian w kuchniach i łazienkach, ponieważ dobrze komponuje się z płytkami ceramicznymi i kamiennymi.
- Tynk dekoracyjny japoński – jest połączeniem tynku z tapetą, składa się z naturalnych składników (strzępki bawełny, jedwab, włókna mineralne i celulozowe, mika, minerały). Kupuje się go w postaci suchych mieszanek, do których dodaje się pigmenty koloryzujące i wodę.
- Stiuk – jest wykonany z zaprawy gipsowej, wapiennej lub wapienno-gipsowej z dodatkiem pyłu marmurowego lub drobnoziarnistego piasku. Można też kupić go w postaci gotowych suchych mieszanek. Jego powierzchnia jest idealnie gładka i lekko błyszcząca. Aby osiągnąć dobry efekt, konieczne jest naniesienie na ścianę aż pięciu warstw, co jest praco- i czasochłonne.
Najmodniejsze tynki ozdobne na ścianę - zobacz zdjęcia
Autor: Piotr Mastalerz
Indywidualną strukturę nadaje się ścianom prosto i szybko poprzez ręczne modelowanie świeżego tynku pacą ząbkowaną
Najbardziej popularne są tynki dekoracyjne kornikowe (rowkowe, rustykalne). Nakłada się je warstwą grubości równej wielkości ziaren kruszywa, a po kilkunastu lub kilkudziesięciu minutach od nałożenia (zależnie od rodzaju tynku, temperatury i wilgotności powietrza) kształtuje się fakturę przez zacieranie pacą z tworzywa sztucznego. W zależności od efektu, jaki chcemy uzyskać zacierać można pionowo, poziomo, na okrągło itp. Zastosowanie podkładu w kolorze tynku zapobiega prześwitywaniu podłoża.
Tynki dekoracyjne wewnętrzne - jak nakładać na ściany?
Ruchami okrężnymi zaciera się tynki na gładko lub nadaje inne faktury, na przykład mozaikowe (kamyczkowe). Tynki dekoracyjne mozaikowe, dzięki zawartości różnokolorowych kamieni naturalnych lub odłamków kolorowego szkła, nadają powierzchni tynku charakterystyczny wielokolorowy wzór. Można je mieszać ze sobą, uzyskując dowolne zestawienia kolorystyczne.
Bardzo popularne są również tynki dekoracyjne o fakturze baranek, jak również tynki ciągnione. Nakłada się je pacą ze stali nierdzewnej, a fakturę nadaje się wałkiem z pianki komórkowej. Powstające „sople” można dodatkowo lekko przygładzić pacą. Są również tynki, których fakturę można kształtować dowolnie na przykład za pomocą pędzla, gąbki, pacy lub innych narzędzi. Fakturowanie powinno się wykonywać po odpowiednim czasie od nałożenia tynku (czas ten zależy od chłonności podłoża, temperatury i wilgotności). Bardzo często potrzebna jest praca zespołowa, aby zachować jednolity wygląd powierzchni.
Kolorowe tynki dekoracyjne wewnętrzne
Tynki dekoracyjne można malować, ale lepszy efekt osiągnie się, barwiąc masę tynkarską przed jej nałożeniem na ścianę. Można też kupić gotowy kolorowy tynk.
W ofercie firm znajduje się wiele barw – od jasnych (biały, szary, piaskowy) do mocniejszych, bardziej wyrazistych (czerwień, pomarańcz, żółć, błękit). Te pierwsze przypominają naturalne kamienie (granit, marmur, piaskowiec, trawertyn) i idealnie pasują do nowoczesnych minimalistycznych wnętrz, drugie kojarzą się z klimatem śródziemnomorskim i pięknie wyglądają w pomieszczeniach urządzonych w tej stylistyce.
Który tynk dekoracyjny będzie najdłużej czysty?
Najdłużej pozostanie czysty ten, który ma najbardziej gładką powierzchnię, czyli w tym przypadku stiuk. Znacznie gorzej jest z tymi o fakturowanej strukturze – na rowkach i we wgłębieniach będzie osadzał się trudny do usunięcia kurz. W miejscach, które będą najbardziej podatne na zabrudzenie, na przykład często dotykane rękami, najlepiej ułożyć tynk, który można myć, a nawet szorować – mozaikowy.
Jak przygotować podłoże pod tynk dekoracyjny?
Efekt końcowy zależy nie tylko od rodzaju tynku, ale także od użytych narzędzi i sposobu nanoszenia. Decydując się na samodzielne wykonanie prac, warto przeanalizować stopień ich trudności. Najtrudniejsze do ułożenia stiuki należy zlecić wykwalifikowanym fachowcom. Układanie innych rodzajów tynku również może okazać się zbyt trudne dla osób pozbawionych zdolności manualnych.
Przygotowujemy ścianę pod kładzenie tynków dekoracyjnych...
Gdy podłoże jest nowe:
- nieotynkowane – wtedy, gdy jest równe, na przykład z betonu komórkowego lub silikatów murowane na cienką zaprawę klejową pod tynki cienkowarstwowe wystarczy nanieść podkładową masę tynkarską. Nierówne ściany trzeba najpierw otynkować, na przykład tynkiem cementowo-wapiennym;
- pokryte tynkami tradycyjnymi – zagruntować, jeżeli występują nieduże nierówności, oraz nanieść podkładową masę tynkarską.
Gdy podłoże jest stare:
- pyli, kruszy się albo ma dużą chłonność – należy je zagruntować preparatem poprawiającym słabe parametry;
- nierówne – trzeba przeprowadzić takie same prace naprawcze jak przy nowych nierównych podłożach;
- poplamione – plamy należy usunąć – wywabić, zeszlifować albo pokryć farbą odcinającą – a na koniec na całą ścianę nanieść grunt;
- tynk odspaja się od muru – trzeba go skuć, zagruntować podłoże, ubytki wypełnić zaprawą wyrównującą albo szpachlową i ponownie zagruntować;
- farba się złuszcza – należy ją usunąć i zagruntować ścianę;
- pomalowane farbą klejową – musimy ją usunąć i nanieść grunt;
- pomalowane farbą dyspersyjną lub olejną – trzeba ją zmyć wodą z detergentem albo płynem do mycia ścian, następnie przeszlifować, dokładnie odkurzyć i zagruntować;
- wytapetowane – starą tapetę należy zerwać ze ścian, zagruntować podłoże, a ścianę ewentualnie wyrównać tynkiem podkładowym.
Uwaga! Nanoszenie preparatu gruntującego na wszystkie podłoża (także te o dobrych parametrach) jest zalecane przez większość producentów tynków dekoracyjnych. Z pewnością gwarantuje to większą trwałość nowego tynku. Chcąc uniknąć przykrych niespodzianek, należy stosować preparaty zalecane przez producenta wybranego tynku dekoracyjnego.
Przygotowujemy masę tynkarską
Gotową – wystarczy wymieszać, aby ujednolicić jej konsystencję. Suchą mieszankę – rozrabia się wodą w proporcjach podanych przez producenta na opakowaniu.
Przygotowujemy narzędzia i materiały pomocnicze
Do zabezpieczenia przed zabrudzeniem i uszkodzeniem mebli – gruba folia i taśma malarska. Do tynkowania – wiertarka z mieszadłem, wałek lub pędzel ławkowiec, gładkie pace (stalowa i plastikowa), do nadania faktury można wykorzystać na przykład kielnię, szpachlę, pacę, wałek do rolkowania albo kawałek folii.
