Podłoga pływająca - jak wykonać podkład i ułożyć deski, panele i inne materiały

Podłogi drewniane na stropie – deski podłogowe, panele lub parkiet – powinny być ułożone tak, żeby nie skrzypiały. Najlepszym sposobem na to jest podłoga pływająca. Oto główne zasady układania parkietu jako podłogi pływającej.

Podłoga pływająca to rozwiązanie polegające na tym, że konstrukcja podłogi nie jest związana z konstrukcją budynku (stropem i ścianami), żeby nie przenosić drgań. Dlatego robiąc kolejne warstwy podłogi – izolację akustyczną, podkład podłogowy i warstwę wykończeniową – należy je oddzielać warstwą dylatacyjną od stropu oraz ścian i innych pionowych elementów, na przykład słupów, kominów.

Na zabezpieczonym akustycznie stropie układa się podkład podłogowy, który stanowi podstawę podłogi.

Podkład podłogowy

Może być on zrobiony na mokro – w postaci wylewki, ale wtedy po jej wykonaniu musi nastąpić przerwa technologiczna. Jeśli chcesz szybko przystąpić do wykańczania podłogi, można przygotować podkład z płyt budowlanych, tak zwany suchy jastrych. Najpopularniejszy jest podkład betonowy lub anhydrytowy.

Zasady wykonywania wylewki podłogowej

• Wylewka musi być oddzielona od izolacji akustycznej przekładką technologiczną z folii budowlanej, żeby wełna lub inny materiał izolacyjny nie zwilgotniały i żeby masa nie wpłynęła w szczeliny między płytami izolacji.
• Po obwodzie pomieszczeń wzdłuż ścian, a także wzdłuż kominów oraz słupów układa się warstwę wełny mineralnej, paski styropianu lub specjalną piankę dylatacyjną.
• Minimalna grubość betonu, żeby nie spękał, to co najmniej 4 cm. Jeśli w podłodze mają być poprowadzone przewody ogrzewania podłogowego, wylewka powinna mieć co najmniej 6,5 cm grubości.
• Uznaje się, że wylewka anhydrytowa jest lepsza do ogrzewania podłogowego, bo ma wyższą przewodność cieplną, ma też większą wytrzymałość mechaniczną, więc jej warstwa może być nieco cieńsza.
• Wylewkę betonową najczęściej robi się miksokretem. Ma ona postać półsuchej masy rozprowadzanej ręcznie i wyrównywanej łatami.

Solidna ekipa powinna tak wyrównać podkład, żeby można było bezpośrednio na nim układać posadzkę, bez konieczności wykonywania warstwy wyrównawczej na przykład z wylewki samopoziomującej. Wylewka anhydrytowa jest płynna i samorozpływna, więc tworzy gładką i równą powierzchnię. Podkład z masy betonowej lub anhydrytowej musi wyschnąć i związać. Trwa to około miesiąca w pierwszym przypadku i 3-4 tygodnie – w drugim.

Suchy jastrych

Można go zbudować z płyt drewnopochodnych (OSB, MFP i twardych pilśniowych) lub gipsowo-kartonowych, gipsowo-włóknowych, cementowo-włóknowych. Płyty układa się bezpośrednio na warstwie izolacji akustycznej. Docinaj je i mocuj tak, żeby kończyły się 1-2 cm przed ścianą. Wiórowe i cementowo-włóknowe są grube, twarde i sztywne. Można je układać w jednej warstwie. Wiele płyt ma wyprofilowane krawędzie do łączenia na zakład. Takie trzeba wsunąć jedna w drugą. Pozostałe zwykle stosuje się jako dwie warstwy sklejane ze sobą lub łączone wkrętami. Płyty układa się tak, żeby spoiny w warstwie górnej były przesunięte co najmniej o 30 cm w bok w stosunku do dolnej. Podkład z płyt robi się bardzo szybko, ponieważ są to elementy o dużych rozmiarach, na przykład 2400 x 120 cm.

Ważne przed układaniem posadzki

• Wylewka - w chwili wykańczania podłogi wilgotność podkładu może wynosić najwyżej 2-3%. Jest to szczególnie ważne, gdy układasz parkiet, panele podłogowe lub wykładzinę dywanową. Zbyt dużo wilgoci w podkładzie spowoduje odspojenie się okładziny. Powierzchnia musi być równa i gładka. Parkieciarz lub osoba układająca wykładzinę podłogową zawsze powinni ją przeszlifować. Minimalne nierówności zostaną zniwelowane tylko podczas układania płytek ceramicznych, ponieważ warstwa kleju ma zwykle kilka milimetrów grubości.

• Suchy jastrych - przed układaniem podłogi z desek, paneli lub wykładziny suchy jastrych należy przeszlifować. Styki płyt trzeba wypełnić szpachlówką. Idealne przygotowanie podłoża jest szczególnie istotne podczas układania wykładziny dywanowej. Jej grubość wynosi czasem 2-3 mm. Jeśli nie zniwelujesz nierówności na stykach płyt, te miejsca szybko staną się widoczne na powierzchni podłogi.

Podłoga pływająca: parkiet lub deski podłogowe

Parkiet i deski podłogowe -  klei się je do podłoża. Klej dobiera się do rodzaju podkładu i drewna oraz wielkości elementów podłogowych. Rozprowadza się go pacą zębatą. Poszczególne elementy podłogi wsuwa się w siebie, bo mają wyprofilowania na pióro i wpust. Klej do parkietu wiąże powoli, więc parkieciarze stosują kliny dystansowe. Wbija się je gęsto wzdłuż ścian, żeby utrzymały konstrukcję parkietu w odpowiedniej pozycji, dopóki klej nie zwiąże. Podczas wykańczania posadzki przestrzeń wzdłuż ścian powinna zostać wypełniona materiałem elastycznym, na przykład silikonem, korkiem. Styk ten osłania listwa przypodłogowa, którą mocuje się do ściany, a nie do posadzki.

Podłoga na legarach

Na stropie drewnianym posadzkę z desek można układać bezpośrednio na belkach (ale z przekładkami akustycznymi), jeśli są one dobrze wypoziomowane. Zwykle jednak układa się poszycie z desek lub płyt suchego jastrychu i na nim umieszcza legary. Legary można też ułożyć na stropie betonowym. Pomiędzy elementami konstrukcji podłogi, na przykład na belce albo stropie pod legarami, stosuje się przekładki akustyczne z gumy, filcu, tworzywa sztucznego, wełny mineralnej, żeby nie przenosić drgań. Deski podłogowe przybite do legarów powinny być jak najgrubsze. Dobrze byłoby zastosować elementy grubości co najmniej 2,5-3 cm. Deski parkietowe docina się tak, żeby wzdłuż ścian pozostała szczelina szerokości 1-2 cm.

Podłoga pływająca: płytki ceramiczne

Układa się je na klej. Jego rodzaj dobiera się do rodzaju podłoża, płytek i ich wielkości. Na przykład pod płytki z terakoty stosuje się zwykłe kleje, pod gresowe – takie o podwyższonej przyczepności, bo to materiał o niskiej nasiąkliwości. Jeśli w podłodze będzie ogrzewanie, trzeba użyć klejów odkształcalnych, tak zwanych elastycznych. Klej układa się pacą zębatą w warstwie o grubości kilku milimetrów. Płytki ceramiczne nie mogą dotykać do siebie, bo mogłyby się wyszczerbić przesunięte pod wpływem nieznacznych ruchów konstrukcji. Nie mogą także dotykać do ścian. Przestrzeń po obwodzie osłania się zwykle cokołem z płytek.

Panele podłogowe

To sposób na szybką podłogę. Układa się je metodą na klik, czyli kolejne elementy wciska się w siebie, aż wejdą w określoną pozycję i zamek się zamknie charakterystycznym kliknięciem. Jest to prosta praca, którą można wykonać samodzielnie. Jeśli panele układasz w nowo zbudowanym domu, w którym jest jeszcze dużo wilgoci, albo nad pomieszczeniami wilgotnymi, na wylewce najpierw rozkłada się folię paroizolacyjną połączoną pasami na zakład o szerokości co najmniej 10 cm. Pełni ona funkcję izolacji przeciw wilgoci, która wnikając od spodu, mogłaby zniszczyć posadzkę.

Izolacja pod panele

Bezpośrednio pod panelami należy położyć maty wyciszające, które zmniejszą odgłos stukania. Są one wykonywane z pianki poliuretanowej lub włókien drzewnych i mają grubość 2-3 mm. Maty kwarcowe (poliuretan wzbogacony kwarcem) pełnią także funkcję paroizolacji, więc można zrezygnować z tej warstwy. Wokół ścian układa się listwy przypodłogowe, które zakryją szczelinę między brzegiem panelu i ścianą.

Wykładzina podłogowa

Wykładzinę dywanową należy przykleić do podłoża. Stosuje się kleje do wykładzin nakładane na całą powierzchnię albo dwustronne taśmy klejące, które układa się w odstępie co mniej więcej 1 m. Wykładzinę można też ułożyć metodą napinania (bez przyklejania). Jest ona wtedy naciągnięta i wpięta co kilka-kilkanaście centymetrów do listew mocowanych po obwodzie. Pod wykładziną powinna być mata gąbkowa, która dodatkowo wygłusza posadzkę.

Anna Kazimierowicz