Materiały wygłuszające ściany i stropy. Izolacja akustyczna w istniejącym domu
Budując dom, często zapomina się o materiałach wygłuszających poprawiających izolacyjność akustyczną. To błąd, który trudno później naprawić. Można jednak przynajmniej częściowo wyciszyć ściany, stropy, podłogi, dachy, używając specjalistycznych materiałów do wykonania izolacji akustycznej.
Autor: Robert Szarapka
Dachy skośne izoluje się, ocieplając poddasze wełną i zabudowując je podwójnie płytami g-k. Lepiej jednak zastosować jedną warstwę specjalnych akustycznych płyt gipsowo-kartonowych
Ogromna ilość oferowanych produktów poprawiających komfort akustyczny w domach świadczy o zapotrzebowaniu na ciszę, a także o tym, że wiele tradycyjnych materiałów budowlanych nie spełnia pod tym względem oczekiwań. Stąd akustyczne płyty, akustyczne maty, akustyczne taśmy, wyciszające podkładki pod parapety, a nawet otuliny rur. Wszystkie one czekają na tych, którzy budując dom, zapomnieli o parametrach akustycznych ścian, dachów, okien. Można je kupić przy okazji pierwszego większego remontu i poprawić to, co zbagatelizowali wykonawcy lub projektant domu.
Dom bez hałasu
O ciszy musi myśleć już projektant. To on bowiem proponuje materiały i rozwiązania, które mają pomóc spełnić wymagania dotyczące izolacyjności akustycznej. Wymagania te dla domów jednorodzinnych nie są wcale wysokie. Ponadto bywa, że architekci nie przywiązują należytej uwagi do zagadnień związanych z akustyką. Później to samo robią wykonawcy. Rezygnują z pewnych rozwiązań, żeby szybciej skończyć pracę i nie narazić inwestora na dodatkowe koszty. Bolesna prawda dociera wkrótce po zamieszkaniu w nowym budynku. Okazuje się, że słychać hałas z ulicy, deszcz bębni w blaszane pokrycie, denerwuje dźwięk spuszczanej wody, przeszkadzają dzieci sąsiada bawiące się za oknem lub grające na instrumentach. Pozostaje wtedy zastosować materiały do wyciszania, choć użycie ich wiąże się z przeprowadzeniem remontu.
Co wpływa na izolacyjność akustyczną?
Odpowiada za to wiele czynników, niekoniecznie występujących jednocześnie. Bezspornie zdolność tłumienia dźwięków zapewnia duży ciężar. Masywne ściany i stropy znakomicie powstrzymują ich przenikanie. Także lżejsze produkty potrafią radzić sobie z hałasem, jeśli mają porowatą lub włóknistą strukturę. Przykładem niech będzie korek lub wełna mineralna. Tłumienie dźwięku to także domena elementów o specjalnej, kanałowej budowie – na przykład pustaków. Rozpraszanie dźwięków zapewniają z kolei produkty odpowiednio ukształtowane lub perforowane – na przykład akustyczne płyty sufitowe. Z dźwiękami uderzeniowymi rozprawią się z kolei materiały elastyczne – guma, pianka poliuretanowa albo styropian elastyczny.
Dźwięki dźwiękom nierówne
W twoim środowisku, a więc także w domu, masz do czynienia z dwoma rodzajami dźwięków:
- powietrznymi – przenoszonymi drogą powietrzną w postaci fal. Takie dźwięki to na przykład rozmowy, muzyka;
- uderzeniowymi – przenoszonymi w formie drgań przez różne materiały – na przykład stukanie w podłogę.
Trzy symbole izolacyjności
- RW – jest to wskaźnik ważony tłumienia dźwięków powietrznych. Jego wartość jest podawana w decybelach [dB]. Im wyższa, tym korzystniejsza. Wskaźnik ten podawany jest dla tych produktów budowlanych i wykończeniowych, które mają za zadanie tłumić dźwięki powietrzne.
- ΔLW – to wskaźnik ważony tłumienia dźwięków uderzeniowych. Jego wartość jest podawana w decybelach. Im wyższa, tym lepiej. Ten parametr jest podawany głównie dla produktów podłogowych, które mają izolować od dźwięków uderzeniowych.
- αW – jest to współczynnik pochłaniania (absorpcji) dźwięku. Im wyższa jest jego wartość, tym lepiej. Przyjmuje się, że współczynnik bliski 0 oznacza całkowite odbicie dźwięku, a bliski 1 – całkowite jego pochłonięcie przez materiał. Współczynnik w jest podawany głównie przez producentów materiałów do budowy sufitów podwieszanych.
Cichy dom
- Ściany. Powinny powstrzymywać przede wszystkim przepływ dźwięków powietrznych. O ile to możliwe, warto również zadbać, żeby nie przekazywały dźwięków uderzeniowych i drgań ze stropów, podłóg oraz sąsiednich ścian. Pierwszym i najlepszym sposobem na uzyskanie ścian o dobrych parametrach akustycznych jest zbudowanie ich z materiałów tłumiących dźwięki. Należą do nich ciężkie bloczki z silikatów i cegły ceramicznej. Jeśli zdecydujesz się na beton komórkowy lub pustaki, a tym bardziej konstrukcję szkieletową, izolacyjność akustyczną powinna zapewnić gruba warstwa ocieplenia z wełny mineralnej. W ścianach szkieletowych ważne są przekładki akustyczne między nimi a stropami. Przekładki są robione z taśmy kauczukowej lub wełny mineralnej. Ciche powinny być też ściany działowe – najlepiej budować je z cegły ceramicznej, klinkierowej lub silikatowej. Jeżeli ściany wewnętrzne mają mieć lekką konstrukcję szkieletową, warto wykorzystać „najcichszy” system ich budowy.
- Dachy. Te płaskie będą lepiej chronić akustycznie, jeśli zbudujesz je z betonu i zaizolujesz wełną mineralną. Dachy skośne także przeważnie dobrze tłumią dźwięki, zwłaszcza gdy są solidnie ocieplone wełną i kryte ciężkim materiałem – dachówką, łupkiem lub płytami włóknocementowymi. Dodatkowej izolacji mogą więc wymagać te dachy skośne, które są kryte blachą profilowaną i na dodatek na ich więźbie nie ma tradycyjnego sztywnego poszycia. Takie dachy podczas deszczu zachowują się czasem podobnie jak werbel – potęgują odgłos uderzających kropli. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy nie są dostatecznie ocieplone.
- Stropy. Ciche są oczywiście stropy masywne, czyli żelbetowe lub betonowe prefabrykowane. Gorzej wypadają pod tym względem popularne stropy gęstożebrowe. Stropy mają to do siebie, że przekazują dźwięki uderzeniowe na ściany. Jakiekolwiek będą i tak powinno się je izolować akustycznie – wełną mineralną, styropianem akustycznym lub specjalnymi matami kauczukowymi układanymi, zanim zrobimy podkład podłogowy. Podkład trzeba przy tym odseparować także od ścian, wykonując dookoła niego tak zwaną dylatację obwodową z pianki polietylenowej lub pasków styropianu. Najgorsze pod względem akustycznym są stropy drewniane, które wymagają bardzo starannego wykonania i zaizolowania akustycznego, żeby nie skrzypiały i nie dudniły podczas chodzenia po nich. Dobrze wycisza je wełna mineralna lub keramzyt stosowane jako wypełnienie między belkami. Między belkami a legarami oraz między legarami a deskami lub płytami podłogowymi powinny być umieszczone taśmy wyciszające z wełny lub kauczuku.
- Okna i drzwi. Pod względem akustycznym najlepsze są okna drewniane o podwyższonej izolacyjności. Ich wskaźnik Rw wynosi 40-50, a nawet dochodzi do 60 dB. Im wyższa wartość wskaźnika Rw, tym lepiej. Trzeba przy tym odróżnić Rw całego okna od Rw szyby. Pakiety szybowe o dobrej izolacyjności akustycznej mają tafle szkła o zróżnicowanej grubości. Mogą mieć również taki rodzaj szkła, które potrafi pochłaniać dźwięki. Zarówno drzwi zewnętrzne, jak i wewnętrzne powinny mieć konstrukcję pełną. Drzwi zbudowane z ramy obitej obustronnie płytą mają znacznie mniejszą izolacyjność akustyczną. Pogarszają ją również przeszklenia.
Więcej o różnych materiałach do izolacji akustycznej przeczytasz w najnowszym numerze miesięcznika Murator 1/2014
