Stelaże instalacyjne - jak je wykorzystać w łazience
Wiesza się na nich miski ustępowe i bidety, ale na odpowiednio dobranych można także zamontować umywalkę z baterią sztorcową lub ścienną, pisuar czy wreszcie samą armaturę. Stelaże mogą też posłużyć do budowy ścianek instalacyjnych, pozwalając aranżować przestrzeń łazienki.
Stelaże pojawiły się w Polsce przed kilkunastu laty i zrobiły niebywałą karierę. Są chętnie stosowane przez instalatorów, a jeszcze chętniej przez przyszłych użytkowników, dla których coraz większe znaczenie mają estetyka i funkcjonalność poszczególnych pomieszczeń w domu, w tym również, a może przede wszystkim, łazienek.
Autor: Piotr Mastalerz
Ścianka instalacyjna może być wybudowana na równo do sufitu
Stelaż instalacyjny do każdej ściany
Stelaż instalacyjny można zamontować do każdej ściany, bez względu na rodzaj materiału, z jakiego jest zbudowana. Do ścian murowanych nadają się tak zwane stelaże do zabudowy ciężkiej. Nie mogą same przenosić ciężaru przyborów sanitarnych, wymagają obmurowania. Do lekkich konstrukcji szkieletowych lub do ustawiania przed ścianą i mocowania do niej, a następnie obudowania płytą g-k są przeznaczone tak zwane stelaże do zabudowy lekkiej.
Dzięki odpowiednio mocnej konstrukcji i nogom, które przymocowuje się do podłoża, nie trzeba ich obmurowywać. Z technicznego punktu widzenia nic nie stoi na przeszkodzie, aby stelaż do zabudowy lekkiej zamontować do ściany murowanej, z finansowego – jest to nieuzasadnione, ponieważ jest droższy. Chyba że zdecydujemy się na to ze względu na łatwiejszy i mniej pracochłonny montaż. Stelaże do misek ustępowych i bidetów – zarówno te do zabudowy ciężkiej (po obmurowaniu), jak i do zabudowy lekkiej – są na tyle wytrzymałe, aby udźwignąć obciążenie od urządzenia sanitarnego i osoby, która z niego korzysta (są sprawdzane przez producentów na obciążenie statyczne: stelaż do miski ustępowej – 400 kg, do umywalki – 150 kg). Nie trzeba się więc obawiać o wytrzymałość konstrukcji, pod warunkiem że stelaż zostanie odpowiednio dobrany i zamontowany, a zawieszone na nim urządzenie sanitarne będzie używane zgodnie z przeznaczeniem.Przeczytaj także:
Stelaż instalacyjny do każdego urządzenia
Stelaże najczęściej wykorzystuje się do zawieszania misek ustępowych i bidetów, choć tych ostatnich w Polsce wciąż instaluje się mniej niż w innych krajach europejskich. Produkowane są także stelaże do umywalek oraz baterii pod- i natynkowych, uchwytów dla niepełnosprawnych oraz pisuarów, których w łazienkach domów jednorodzinnych jest stosunkowo niewiele. Konstrukcję nośną stelaża stanowi metalowa rama o wysokości od około 80 do 120 cm, zależnie od rodzaju i producenta, zrobiona z kształtowników z blachy stalowej malowanych proszkowo. U dołu wysuwają się z niej ocynkowane nogi, które po ustaleniu żądanej wysokości stelaża przymocowuje się do podłogi.
Od wysokości stelaża zależą:
- wysokość, na jakiej znajdzie się półka utworzona po obudowaniu stelaża (jeśli obudujemy go w taki sposób, aby powstała);
- w przypadku stelaży do miski ustępowej – wysokość, na jakiej będzie przycisk do uruchamiania spłuczki; jeśli ma być zamontowany poziomo, na półce nad stelażem, trzeba wybrać niższy model, ponieważ wyższe mają przyciski montowane na przedniej pionowej ściance.
Stelaż do podłączenia miski ustępowej zawiera najwięcej elementów. Na ramie są bowiem zamontowane: zbiornik spłukujący, komplet przyłączy i elementy montażowe do zawieszenia miski ustępowej. Spłuczka jest często zabezpieczona warstwą styropianu, którego zadaniem jest wyciszenie odgłosów towarzyszących napełnianiu się jej wodą oraz zapobieganie kondensacji pary wodnej na jej zewnętrznych ściankach. Wielu użytkowników decyduje się na zamontowanie miski ustępowej na stelażu ze względu na możliwość ukrycia spłuczki oraz elementów instalacji doprowadzających wodę i odprowadzających ścieki i – dzięki temu – swobodnej aranżacji przestrzeni wokół.
Wbrew obawom niektórych zabudowanie spłuczki jest i estetyczne, i bezpieczne. Dostęp pod obudowę, na przykład w razie awarii zaworów lub pływaka w spłuczce, jest możliwy i całkiem wygodny.
Otwór rewizyjny pod przyciskiem jest na tyle duży, że po zdjęciu przycisku i znajdującej się pod nim płytki zabezpieczającej można swobodnie dostać się do wnętrza spłuczki i dokonać naprawy.
W komplecie ze stelażem do miski ustępowej oprócz podstawowych elementów i śrub montażowych znajduje się czasem również styropianowe zabezpieczenie otworu pod przycisk. Chroni ono zbiornik przed zabrudzeniem podczas prowadzenia prac montażowych i murowania lub okładania płytami g-k. Niektórzy producenci dołączają także do zestawu kształtkę redukcyjną do zamontowania na elemencie odpływowym, która w czasie spłukiwania wytwarza chwilowe podciśnienie w muszli, co zapewnia szybkie opróżnianie jej z nieczystości.
Woda może być doprowadzona do spłuczki z lewej lub prawej strony, a także – do wyboru – z góry lub centralnie z tyłu, zależnie od warunków zabudowy. Zawór odcinający najczęściej znajduje się wewnątrz spłuczki, dlatego nie trzeba koniecznie montować osobnego zaworu na instalacji wodociągowej. Pozostałe stelaże (do bidetu, umywalki czy baterii) nie mają zbiorników spłukujących, a jedynie metalowe ramy z elementami montażowymi, na których po zabudowaniu umieszcza się odpowiednie przybory sanitarne oraz gniazda do przykręcenia kształtek do podłączenia zimnej i ciepłej wody.
Przeczytaj też:
Autor: Wiktor Greg
Odpowiednio dobrane stelaże instalacyjne można zamontować w każdej łazience bez względu na materiał i konstrukcję ścian
Przydatne do budowy ścianki
Stelaże mogą posłużyć do zbudowania ścianki instalacyjnej – wolno stojącej lub przymocowanej do jednej ze ścian łazienki.
Kiedy ściankę montuje się przy przegrodzie murowanej, najpierw do stelaży przykręca się specjalne wsporniki ścienne, które umożliwiają regulację głębokości zabudowy. Wynosi ona zwykle 150-200 mm, ale można ją zwiększyć, stosując przedłużki do wsporników ściennych. Powinna być co najmniej taka, aby udało się za nią ukryć elementy instalacji wodnej i podłączenie do kanalizacji. Tak przygotowane stelaże zawiesza się na szynie ściennej. Szynę należy przymocować do ściany na odpowiedniej wysokości – dopasowanej do wysokości wybranych stelaży.Trzeba pamiętać, aby odmierzyć ją, uwzględniając poziom gotowej podłogi, który – zależnie od sposobu jej wykończenia – jest o kilka centymetrów wyższy niż poziom wylewki. Stelaże można swobodnie przesuwać na szynie i ustawić w żądanym miejscu.
Kiedy są już prawidłowo ustawione, przymocowuje się je śrubami montażowymi, a po podłączeniu do instalacji wodnej i kanalizacyjnej obudowuje płytami gipsowo-kartonowymi. Podłoże,na którym ma być ustawiony stelaż, musi mieć nośność minimum 5 N/mm2. Odległość między stelażami tworzącymi ściankę instalacyjną nie powinna być większa niż 55 cm, ponieważ do słupków stelaży przymocowuje się płyty gipsowo-kartonowe. Jeśli chce się umieścić stelaże w większej odległości jeden od drugiego, należy zamontować między nimi dodatkowe elementy, które będą stanowiły podporę płyt gipsowo-kartonowych.
Gdy urządzenia sanitarne mają być przymocowane do ścianki wolno stojącej, stelaż umieszcza się w profilu podłogowym, a następnie przymocowuje do podłoża śrubami i kołkami rozporowymi. Potem łączy się go ze słupkami szkieletu ściany i tak powstałą konstrukcję obudowuje płytami gipsowo- kartonowymi. W ten sposób tworzy się w dowolnym miejscu łazienki ściankę wolno stojącą
