Budowa domu: przyłącza prądu, gazu i wod-kan. Jak to się załatwia?
Jak załatwić przyłącza mediów do nowego domu? O techniczne warunki przyłączenia dla poszczególnych mediów dostępnych na danym terenie dobrze jest wystąpić przed rozpoczęciem budowy. Nie załącza się ich do wniosku o pozwolenie na budowę ani do zgłoszenia budowy, ale rodzaj i przebieg przyłączy należy wskazać w projekcie zagospodarowania działki.
Budujesz dom? Złóż wniosek o warunki przyłączenia mediów
Łatwiej prowadzić budowę, gdy ekipa ma zapewnione energię elektryczną i wodę. Ponadto w wydanych warunkach przyłączenia zostanie określony między innymi termin budowy przyłącza i jego szacunkowy koszt.
Formularze wniosków o wydanie warunków przyłączenia można znaleźć na stronach przedsiębiorstw sieciowych operujących na danym terenie. Do wniosku dołącza się mapę zasadniczą z oznaczonym planowanym budynkiem i wstępną lokalizacją punktów pomiarowych oraz dokument potwierdzający własność działki. Gdyby przyłącze musiało biec przez posesje sąsiadów, potrzebne będą ich notarialne oświadczenia o ustanowieniu służebności przesyłu na rzecz właściciela infrastruktury. Po uzyskaniu warunków przyłączenia możemy podpisać umowy, które umożliwią budowę przyłączy oraz dostawę mediów niezbędnych w trakcie budowy i użytkowania domu.
Czytaj też: Ogrzewanie gazem - do kiedy? Czy będzie zabronione? Czy warto zakładać gaz w domu?
Przyłącze elektryczne - niezbędne także na etapie budowy
We wniosku o przyłączenie trzeba określić między innymi moc przyłączeniową, która zależy od liczby i mocy urządzeń planowanych w domu. Zwykle jest to 15 kW. Na wydanie warunków przyłączenia czeka się do 30 dni. Można wnioskować o wykonanie przyłącza tymczasowego na czas budowy, jeśli na docelowe trzeba by długo czekać (zazwyczaj jest to kilkanaście miesięcy). Po podpisaniu umowy przyłączeniowej przedsiębiorstwo – w ramach opłaty przyłączeniowej – zajmie się opracowaniem niezbędnej dokumentacji i wybudowaniem przyłącza wraz z montażem licznika. Opłata za docelowe przyłączenie zależy od taryfy danego przedsiębiorstwa i średnio wynosi około 70 zł za kW mocy plus ewentualna dopłata za przyłącze dłuższe niż 200 m (około 40 zł za każdy dodatkowy metr). W przypadku przyłącza tymczasowego opłata jest niższa (około 10 zł na kW), ale realizacja instalacji obciąża inwestora.
Przyłącze gazowe - musisz podać przewidywane zapotrzebowanie
Jeśli działka znajduje się w zasięgu sieci gazowej, warto rozważyć przyłączenie się do niej. Gaz ziemny – choć coraz droższy – to paliwo wygodne i uniwersalne, zasili nie tylko kocioł do ogrzewania domu i wody użytkowej, ale i kuchenkę do przygotowywania posiłków. We wniosku o wydanie warunków przyłączenia należy podać przewidywane roczne zapotrzebowanie na gaz i maksymalny pobór godzinowy oraz określić planowany termin zawarcia umowy o przyłączenie. Na wydanie warunków przyłączenia do sieci gazowej czeka się do 30 dni. Na wysokość opłaty przyłączeniowej wpływa jego moc oraz odległość, w jakiej znajduje się dom od gazociągu. Za przyłącze o długości do 15 m opłata wynosi około 2800 zł, a za każdy dodatkowy metr trzeba zapłacić około 100 zł.
Jeśli przyłączenie do sieci gazowej jest niemożliwe lub chcemy postawić na nowoczesne i najbardziej ekologiczne rozwiązania, dobrą alternatywą będzie pompa ciepła.
Przyłącza wodociągowe i kanalizacyjne - musisz się przyłączyć
Gdy działka leży w zasięgu sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, przyłączenie się do nich jest obowiązkowe.
Formalności związane z ich budową można załatwić jednocześnie, zaczynając od złożenia wniosków o opracowanie technicznych warunków przyłączenia. Należy w nich podać zapotrzebowania na wodę i odbiór ścieków w dm3/s. Warunki przyłączenia powinny być wydane w ciągu 14 dni, są ważne dwa lata. Zasady budowy tych przyłączy są jednak inne niż elektrycznych i gazowych. Odbiorca ponosi pełny koszt ich budowy (a nie zryczałtowany, ustalany w taryfie przedsiębiorstwa). Sam też odpowiada za sporządzenie projektu przyłączy, jego uzgodnienie w zakładzie, załatwienie formalności, zatrudnienie wykonawcy, wytyczenie przyłączy, ich budowę, inwentaryzację itp. – chyba że zleci to lokalnemu zakładowi wodociągowo-kanalizacyjnemu (gdy jest taka możliwość). Koszt przyłącza zależy od jego długości, warunków terenowych i lokalnych cen rynkowych, trzeba się liczyć z wydatkiem nawet 500 zł za metr przyłącza.
Na działkach niemających dostępu do wodociągu bądź kanalizacji można wybudować studnię i szambo lub przydomową oczyszczalnię ścieków – pod warunkiem że nie jest to zakazane w planie miejscowym albo w decyzji o warunkach zabudowy.
Polecamy także: Budowa przydomowej oczyszczalni ścieków. Te 6 rzeczy musisz wiedzieć przed budową!
Przybywa inwestorów, którzy oprócz standardowych przyłączy (elektrycznego, wodnego, kanalizacyjnego i ewentualnie gazowego) potrzebują jeszcze przyłączenia instalacji fotowoltaicznej. Problem dotyczy głownie użytkowników instalacji typu on-grid, która nie jest w stanie działać samodzielnie. Taka instalacja jest wyposażona w falownik (inwerter), zmieniający prąd stały produkowany przez panele fotowoltaiczne (DC) w prąd przemienny (AC) o parametrach identycznych jak sieciowe, który następnie kieruje do odbiorników w instalacji domowej, a jego „nieskonsumowane” nadwyżki – do sieci zasilającej. Automatycznie uzupełnia też niedobory produkcji własnej energii energią pobraną z sieci.
Podłączenie potrzebne jest także w przypadku instalacji hybrydowych, czyli takich, które mogą wprawdzie działać niezależnie (mają własny magazyn energii), ale dodatkowo współpracują z siecią elektroenergetyczną. W takich instalacjach falownik obsługuje i magazyn energii, i – charakterystyczną dla instalacji on-grid - wymianę energii z siecią.
Całkowicie niezależnie, czyli bez współpracy z instalacją sieciową i w konsekwencji, bez konieczności przyłączania do niej pracują instalacje fotowoltaiczne typu off-grid. Nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej przez panele w systemie off-grid są kierowane do lokalnego magazynu energii. Rozwiązanie pozwala na korzystanie z urządzeń zasilanych energią elektryczną i oświetlenia elektrycznego także w miejscach, w których podłączenie do publicznej sieci energetycznej nie jest możliwe (bo na przykład po prostu jej nie ma).
Instalację typu off-grid można w każdej chwili przekształcić w system on-grid lub w hybrydowy. Wystarczy zmiana falownika i wymiana (albo w przypadku nowoczesnych modeli jedynie przeprogramowanie) licznika na dwukierunkowy.
Czytaj także: Fotowoltaika z turbiną wiatrową. Czy to się opłaca? Jest na to spora dotacja
Konieczna współpraca z operatorem. Podłączenie instalacji fotowoltaicznej do sieci energetycznej wymaga współpracy z lokalnym operatorem sieci dystrybucyjnej. Właściciel mikroinstalacji fotowoltaicznej, chcący zostać prosumentem (konsumentem, który jednocześnie produkuje energię elektryczną), musi zgłosić chęć przyłączenia jej do sieci u lokalnego operatora sieci dystrybucyjnej.
W formularzu zgłoszeniowym (wzór wniosku można znaleźć na stronach internetowych Operatora Systemu Dystrybucyjnego (OSD)) wnioskodawca musi podać parametry techniczne instalacji PV i dołączyć do niego jej schemat oraz certyfikat zgodności urządzeń z obowiązującymi normami. Czasem konieczne jest także dostarczenie projektu przyłączeniowego lub oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Dystrybutor energii elektrycznej ma obowiązek wydać warunki przyłączenia do sieci, określające techniczne aspekty podłączenia oraz konieczne do spełnienia wymogi administracyjne. Ma na to 30 dni.
Po tym czasie można przystąpić do niezbędnych prac instalacyjnych (w tym montażu licznika dwukierunkowego), które muszą być zakończone odbiorem technicznym, sprawdzającym zgodność wykonania instalacji z zatwierdzonym projektem i wszelkimi wymogami. Gdy operatora sieci wyda pozwolenie na użytkowanie, instalacja fotowoltaiczna może zacząć oficjalnie działać.
Procedura podłączenia fotowoltaiki może potrwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Warto korzystać z usług certyfikowanych firm, zajmujących się montażem instalacji OZE, które zwykle „biorą na siebie” ciężar przeprowadzenia całego procesu zarówno od strony technicznej, jak i formalnej.
Właściciele instalacji fotowoltaicznych nie płacą za przyłączenie ich do sieci. To operator sieci dostarcza i montuje na własny koszt licznik dwukierunkowy oraz bezpieczniki.
Uruchomienie. Pierwsze uruchomienie instalacji fotowoltaicznej, mimo że niezbyt skomplikowane, powinien przeprowadzić uprawniony instalator. Najlepiej, by zrobił to w ciągu dnia, kiedy instalacja produkuje prąd. To pozwoli przekonać się, czy instalacja działa poprawnie.
Niezbędne dokumenty. Dokumenty (w postaci papierowej lub elektronicznej) konieczne do przyłączenia instalacji typu on-grid:
- dane techniczne instalacji fotowoltaicznej i niezbędne certyfikaty urządzeń;
- upoważnienie (pełnomocnictwo) dla osoby reprezentującej wnioskodawcę, jeśli nie działa on osobiście;
- umowa na zakup energii elektrycznej, jeżeli zgłaszający chce sprzedawać energię elektryczną sprzedawcy wybranemu lub sprzedawcy zobowiązanemu;
- oświadczenie instalatora, potwierdzające jego kwalifikacje (pod zgłoszeniem instalacji fotowoltaicznej powinien się podpisać wykonawca, który potwierdza, że ma odpowiednie kompetencje i wykonał przyłącze zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej.
Paweł Staszewski
Przyłączenie do sieci
