Kielichowiec wonny – wymagania, uprawa i zastosowanie oryginalnego krzewu
Kielichowiec wonny (Calycanthus floridus) to mało znany krzew o rozłożystym pokroju i gwiaździstych, bardzo ciemnych kwiatach. Warto uprawiać go w pobliżu drzwi wejściowych do domu, przy tarasie i obiektach małej architektury. Jak pielęgnować kielichowca, by zachwycał swoim wyglądem i zapachem?
Kielichowiec wonny (Calycanthus floridus) pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie jest nazywany „truskawkowym krzewem”. Wydziela przyjemny, intensywny zapach. Dawniej znajdował zastosowanie w ziołolecznictwie (kora). Jednocześnie zawiera trujące zawiązki, najwięcej w nasionach. Gatunek ma duże walory dekoracyjne.
Jak wygląda kielichowiec wonny?
Kielichowiec wonny to krzew osiągający do 3 m wysokości. Ma rozłożysty pokrój, dlatego potrzebuje miejsca. Rośnie wolno, maksymalne rozmiary osiąga dopiero po kilkunastu latach. Wytwarza jajowate lub eliptyczne liście. Jesienią przebarwiają się na złocisto.
Kwitnie od czerwca do lipca. Kwiaty kielichowca wonnego są gwiazdkowate, brązowo-czerwone lub purpurowe o średnicy wynoszącej 4-6 cm. Wyrastają w kątach liści. Z kształtu przypominają kwiaty magnolii. Intensywnie pachnie posadzony w miejscu dobrze nasłonecznionym.
Kielichowiec wonny wydziela przyjemny zapach, który kojarzy się z truskawkami, a czasem także z jabłkami i ananasami.
Autor: GettyImages
Kielichowiec wonny traktuje się go jako roślinę kolekcjonerską i gratkę dla miłośników dendrologii
Podstawowe wymagania kielichowca wonnego
Ograniczeniem w uprawie kielichowca są duże wymagania glebowe i niepełna mrozoodporność. Krzew wymaga gleb żyznych, próchnicznych, o dobrej strukturze, umiarkowanie wilgotnych. Toleruje odczyn od obojętnego do lekko kwaśnego.
Teoretycznie znosi mrozy do -25°C, ale jego mrozoodporność zależy także od innych czynników (wiatry, wilgotność podłoża, anomalie pogodowe, bezśnieżne zimy). Dlatego może w Polsce przemarzać.
W cieplejszych rejonach kielichowca uprawia się w gruncie, a przed nadejściem mrozów trzeba stosować osłony. W chłodniejszych obszarach kraju najlepiej pokusić się o uprawę pojemnikową, a roślinę na zimę przenosi się do widnego, nieogrzewanego pomieszczenia. Najobficiej kwitnie na stanowiskach słonecznych, ale znosi także półcień. Miejsce powinno być zaciszne, wolne od silnych wiatrów
Jak uprawiać „krzew truskawkowy”?
- Sadzenie kielichowca wonnego
Roślinę najlepiej sadzić w gruncie wiosną, wtedy ma więcej czasu na przygotowanie się do nadejścia zimy. Na dnie dołka warto umieścić trochę kompostu. Kielichowiec wymaga przestrzeni (około 2 m). Krzewy uprawiane w szpalerze sadzi się częściej (np. co 80-100 cm).
- Podlewanie kielichowca wonnego
Wymaga podlewania w czasie suszy, zwłaszcza, że kwitnienie przypada na ciepły okres – koniec wiosny i lato. Niedobór wody negatywnie wpływa na zawiązywanie kwiatów.
- Nawożenie kielichowca wonnego
Raz na kilka lat można zastosować nawóz organiczny, np. obornik granulowany.
- Cięcie kielichowca wonnego
Można je wykonywać co kilka lat, aby korygować pokrój. Ponadto usuwa się pędy porażone przez choroby i uszkodzone. Zabiegi wykonuje się wiosną.
- Ochrona przed mrozem kielichowca wonnego
Jest potrzebne przez kilka lat po posadzeniu. Po pierwszych przymrozkach przy podstawie pnia wysypuje się grubą, kilkucentymetrową warstwę ściółki okrywającej. Ponadto można osłonić część nadziemną, np. chochołami ze słomy.
- Ściółkowanie kielichowca wonnego
Podczas sezonu warto stosować ściółkę z kory, trocin lub nie w pełni przefermentowanego kompostu. W ten sposób ogranicza się wyparowywanie wody z gleby, a przy okazji zmniejsza zachwaszczenie.
Autor: GettyImages
Kielichowiec wonny kwitnie od czerwca do lipca
Kielichowiec wonny zawiera trujące związki, dlatego prace pielęgnacyjne, zwłaszcza związane z uszkodzeniem pędów czy innych organów, powinno się wykonywać w ochronnych rękawicach. Przebywanie w pobliżu rośliny nie stanowi zagrożenia, po prostu nie wolno jej spożywać.
Kielichowiec wonny w ogrodzie – jak go aranżować?
Kielichowiec wonny można uprawiać jako soliter w małym ogrodzie, np. w wydzielonym miejscu na trawniku. Ponadto nadaje się do tworzenia szpalerów. Ozdobi rabaty mieszane, ogrodzenia i mury.
Ze względu na wydzielanie przyjemnego zapachu często sadzi się go przy drzwiach wejściowych do domu, w pobliżu okien, przy tarasie oraz elementach małej architektury (np. pergolach, altanach, ławkach).
Jest szczególnie atrakcyjny na początku lata, gdy pojawiające się kwiaty efektownie kontrastują z liśćmi oraz jesienią, gdy zachwyca złocistymi barwami. Pasuje do ogrodów różnorodnego typu, w szczególności wiejskich, angielskich i preriowych. Jego kwiaty można zbierać, suszyć i wykorzystywać jako odświeżacze powietrza.
Przeczytaj też:
Cięcie krzewów ogrodowych o ozdobnych kwiatach i liściach >>>
