Glorioza - uprawa w doniczkach w domu i w ogrodzie zimowym
Glorioza to roślina o wyjątkowo dekoracyjnych kwiatach. Najczęściej widujemy ją w kompozycjach florystycznych, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby uprawiać ja w doniczkach w domu czy ogrodzie zimowym. Dowiedz się więcej o uprawie i pielęgnacji gloriozy.
Glorioza wspaniała (łac. Gloriosa superba) to idealna propozycja dla każdego miłośnika roślin egzotycznych. Jej duże, pojawiające się latem kwiaty, mają wyjątkowy kształt i jaskrawe, żółto-pomarańczowo-czerwone kolory - wyglądem przypominają kwiat storczyka lub pióropuszem barwnych piór na głowie egzotycznego ptaka. Ze względu na urodę, gloriozy należą do ulubionych kwiatów florystów i bukieciarzy, często można je spotkać w kwiaciarniach jako kwiat cięty. Przy odrobinie wysiłku gloriozy możemy uprawiać samodzielnie, przez całe lato ciesząc się ich niezwykłymi kwiatami.
>>Przeczytaj też:
Glorioza - kwitnące pnącze
Glorioza wspaniała jest pnączem. Jej długie, wiotkie pędy nie wspinają się jednak - tak jak pędy winorośli czy bluszczu, ale czepiają podpór za pomocą znajdujących się na końcach liści wąsów czepnych. Dlatego też jeśli nie mają czego się „chwycić”, zaczynają pokładać się na ziemi i splątywać, przez co kwiaty nie są dobrze wyeksponowane, a pokrój staje się nieporządny i mało efektowny.
Glorioza jest rośliną egzotyczną, jednak może być uprawiana nie tylko w szklarni, oranżerii czy ogrodzie zimowym, ale także w domu i na balkonie. Jeśli jednak ma być zdrowa, dorodna i obsypana kwiatami, musi mieć zapewnione odpowiednie warunki.
Uprawa gloriozy
Glorioza uprawiana jest zwykle z bulwiastych, walcowatych, podłużnych kłączy, które sadzi się do doniczek wczesną wiosną (w kwietniu-maju), umieszczając je płasko w podłożu i przykrywając 5-centymetrową warstwą podłoża. Podczas sadzenia należy uważać, by nie uszkodzić pąków znajdujących się na wierzchołku bulwy, gdyż wtedy roślina nie wypuści z nich pędów (kupując kłącza w sklepie, również należy sprawdzić, czy nie mają uszkodzonych pąków). Po posadzeniu kłączy, doniczkę z gloriozą trzymamy w ciepłym, widnym miejscu, systematycznie, ale niezbyt obficie podlewając. Gdy pojawią się młode pędy, należy zapewnić im podpory, aby miały po czym się wspinać. Podpory nie muszą być solidne, ale powinny być sztywne i dość wysokie, gdyż pędy gloriozy mogą dorastać do 1,5-2 m wysokości. Rośliny zakwitają po 6-8 tygodniach od posadzenia.
>>Przeczytaj też:
Glorioza - pielęgnacja
W okresie wegetacji glorioza potrzebuje dużo światła i ciepła oraz umiarkowanej wilgotności powietrza i podłoża. Może być uprawiana w mieszkaniu, na południowym, lekko osłoniętym firanką oknie lub na parapecie od strony wschodniej, jednak lepiej będzie się czuła na balkonie lub tarasie w miejscu widnym, ciepłym i osłoniętym przed wiatrem oraz silnym słońcem. Na zewnątrz będzie jej też sprzyjała kilkustopniowa różnica temperatur między dniem a nocą (w dzień preferuje temperaturę 22-30 st. C, w nocy woli 15-20 st. C). Na balkon rośliny mogą być jednak wystawione dopiero pod koniec maja, czyli po minięciu wiosennych przymrozków.
Idealnym miejscem uprawy gloriozy będzie też ogród zimowy lub oranżeria, o ile tylko powietrze nie będzie w nich zbyt wilgotne, gdyż wtedy roślinie będą zagrażać choroby grzybowe.
>>Przeczytaj też:
Przez cały sezon wegetacyjny glorioza oczekuje systematycznego, ale umiarkowanego podlewania (ziemia w doniczce powinna być lekko wilgotna, ale nigdy mokra, gdyż bulwiaste korzenie łatwo gniją) oraz zasilania nawozami dla roślin kwitnących.
Glorioza - okres spoczynku rośliny
Pod koniec lata glorioza powoli kończy kwitnienie i zaczyna przygotowywać się do zimowego spoczynku. Sygnałem końca jej wegetacji są żółknące liście oraz cała część nadziemna. W tym czasie zaprzestajemy nawożenia oraz ograniczamy podlewanie. Kiedy roślina zaschnie, całkiem przestajemy ją podlewać, a doniczkę wraz ze znajdująca się w niej bulwą umieszczamy w chłodnym pomieszczeniu (temp. 10-15 st. C), gdzie będzie mogła przejść okres spoczynku. Bulwy możemy też wyjąć z doniczki, ułożyć w ażurowej skrzynce, przysypać torfem i tak przechować do wiosny w temperaturze około 15 st. C. Okres spoczynku jest gloriozie niezbędny, jeśli w kolejnym sezonie ma wznowić wegetację i ponownie zakwitnąć, dlatego przez zimę nie należy trzymać jej w ciepłym mieszkaniu. Wiosną, kiedy roślina zakończy spoczynek (w marcu), kłącze wyjmujemy z ziemi, delikatnie oczyszczamy z zaschniętych liści oraz korzeni i ponownie posadzimy w świeżą, próchniczą ziemię.
Autor: GettyImages
Glorioza wspaniała jest pnączem o egzotycznie wyglądających kwiatach
