Drzewo sandałowe (sandałowiec) - warunki uprawy, zastosowanie, właściwości, zapach
Drzewo sandałowe (sandałowiec wonny) to roślina wykorzystywana do pozyskiwania olejku o charakterystycznym zapachu. Co warto wiedzieć o drzewie sandałowym? Jakie są warunki sandałowca wonnego?
Drzewo sandałowe (sandałowiec, Santalum) w środowisku naturalnym, czyli w Azji i Australii, jest wiecznie zielonym krzewem lub drzewem. Osiąga kilka metrów wysokości. Często rośnie jako pólpasożyt, korzystając z zasób innych roślin. Uprawa w Polsce jest rzadko praktykowana, ale możliwa. Zdarza się, że decydują się nią pasjonaci roślin. Zwykle jednak wyhodowane sandałowce są krótkowieczne.
Spis treści
- Drzewo sandałowe - sandałowiec biały
- Drzewo sandałowe - uprawa
- Drzewo sandałowe - siew i sadzenie
- Drzewo sandałowe - pielęgnacja: podlewanie, nawożenie
- Drzewo sandałowe - właściwości
Drzewo sandałowe - sandałowiec biały
Popularnym przedstawicielem rodzaju jest sandałowiec biały (Santalum album). Roślina naturalnie występuje w Azji, Australii i Filipinach. Ma znaczenie w obrzędach hinduistycznych i buddyjskich. Jest drzewem osiągającym do 9 m wysokości. Tworzy eliptyczne lub podługowate, błyszczące liście. Kwiaty są niewielkie, czerwone, zebrane w grupach.
Owoce sandałowca białego to mięsiste pestkowce przypominające wiśnie. Drewno i kora wydzielają mocny, przyjemny zapach. Są stosowane m.in. w aromaterapii. Roślina „lubi” rosnąć w pobliżu innych przedstawicieli flory. Przyczepia się korzeniami do ich korzeni i w ten sposób czerpie wodę i składniki pokarmowe. Pasożytuje umiarkowanie, nie doprowadzając do zamierania swoich żywicieli.
Poznaj też: Eukaliptus tęczowy (Eucalyptus deglupta) >>>
Drzewo sandałowe - uprawa
Sandałowiec pochodzi z obszarów o znacznie cieplejszym klimacie, dlatego uprawa całoroczna w ogrodach w Polsce jest wykluczona. Pozostaje sadzenie w pojemnikach i wystawianie na zewnątrz przez ciepłe miesiące. Ze względu na fakt, że jest półpasożytem, powinno się go uprawiać w bardzo dużym pojemniku z innymi roślinami krzewiastymi. Może to być szeflera czy fikus lirolistny. Bez „żywiciela” sandałowiec może szybko zamierać.
Drzewo sandałowe lubi miejsca słoneczne. Warto ustawiać je w pobliżu okna. Jest to szczególne istotne zimą. Przez lato zdobi balkon, taras lub ogród. Preferuje podłoża, żyzne, próchnicze. Dobrze sprawdza się substrat dla roślin tropikalnych.
Sandałowiec toleruje szeroki zakres pH (5,6-7,8), nie lubi tylko gleb kwaśnych. Należy chronić go przed niskimi temperaturami. Zimą trzeba uważać, aby mu nie zaszkodzić podczas wietrzenia pomieszczenia. Problemem mogą być także przymrozki.
Jak mroźne powietrze szkodzi domowym roślinom doniczkowym? >>>
Drzewo sandałowe - siew i sadzenie
Wysiew nasion drzewa sandałowego to prawdopodobnie najłatwiejsza droga do uzyskania drzewek w Polsce. Sadzonki są bardzo trudne do nabycia, natomiast nasiona można zamówić na stronach dla hobbystów oraz na dużych platformach sprzedażowych. Nasiona przed siewem zaleca się namoczyć w letniej wodzie przez 1-2 doby. Następnie umieszcza się je w donicach z przygotowanym podłożem. Głębokość siewu wynosi 0,5 cm. Czas kiełkowania to kilka tygodni (powyżej miesiąca). Sandałowce warto siać tam, gdzie już ukorzeniły się inne rośliny tropikalne, np. wspomniana powyżej szeflera. Oczywiście inne gatunki nie powinny być nadmiernie rozrośnięte, by nie zabierały światła. Sandałowiec to drzewo, które najlepiej rozwija się, gdy idzie niemal „ramię w ramie” z innymi roślinami.
Drzewo sandałowe - pielęgnacja: podlewanie, nawożenie
Drzewo sandałowe podlewanie – zabieg dostosowuje się do potrzeb roślin towarzyszących. Ważne, aby podłoże było stale umiarkowanie wilgotne, ale nie mokre. Nie powinno się doprowadzać do przesuszenia gleby. Najlepiej używać przegotowanej, letniej wody.
Drzewo sandałowe nawożenie – dokarmianie jest niewskazane. W pojemniku rosną jednak także inne gatunki, które mogą potrzebować składników pokarmowych dostarczanych z zewnątrz. Jak to pogodzić? Można spróbować dokarmiać inne gatunki dolistnie, nawet używając odżywek z sprayu (np. dla storczyków). W ten sposób dostarczy się niezbędne pierwiastki innym roślinom, a przy tym nie doprowadzi do ich nadmiernego nagromadzenia w podłożu.
Drzewo sandałowe nawilżanie, doświetlanie – w pomieszczeniu, gdzie rośnie sandałowiec zaleca się używać nawilżacza powietrza, zwłaszcza w okresie uruchomionego centralnego ogrzewania. Sandałowiec ma duże wymagania i źle reaguje na niedobór światła (w tym aspekcie przypomina nieco kawę arabską, która zimą często „marnieje w oczach”), dlatego zimą na stanowisku, gdzie znajduje się sandałowiec, warto zainstalować sztuczne oświetlenie (np. świetlówki lub led). Zaleca się doświetlać przez kilka godzin dziennie.
Na bieżąco należy sprawdzać drzewka sandałowe w poszukiwaniu oznak chorób i szkodników.
Drzewo sandałowe - właściwości
Sandałowiec uprawiany amatorsko to przede wszystkim roślina ozdobna i ciekawostka ze świata flory. W krajach o tropikalnym klimacie jego drzewo wykorzystuje się w medycynie naturalnej i aromaterapii. Pozytywne właściwości to m.in. udrażnianie dróg oddechowych. Ma działanie antyseptyczne i uspokajające. Co ciekawe, drzew nie ścina się a wywraca, gdyż dużo związków aktywnie czynnych znajduje się w korzeniach. Olejki z drzewa sandałowego wchodzą także w skład kosmetyków.
