Bzy lilaki – najciekawsze gatunki i odmiany bzów polecane do ogrodów
Bez lilak to jeden z najpopularniejszych kwitnących krzewów liściastych sadzonych w ogrodach. PiEkny zapach kwiatów bzów roztacza się w majowych ogrodach. Poznaj najciekawsze gatunki i odmiany bzów polecane do ogrodów. Odmiany lilaków.
Kwitnące krzewy lilaków (łac. Syringa), błędnie zwanych bzami, to obok różaneczników i azalii jeden z najpiękniejszych akcentów wiosennego ogrodu. Rodzaj liczy sobie około 30 gatunków, ale w ogrodach najczęściej spotykany jest lilak pospolity (łac. Syringa vulgaris) , który ma najwięcej odmian ozdobnych. Mimo to warto również zwrócić uwagę na kilka innych, mniej znanych gatunków lilaka, gdyż ze względu na oryginalną urodę kwiatów i ciekawy pokrój krzewu z pewnością zasługują na większe zainteresowanie.
>>Przeczytaj także: Sadzenie bzu, pielęgnacja bzu
Inne ciekawe gatunki i odmiany lilaków
- Wśród nich znajduje się między innymi lilak Meyera (łac. Syringa meyeri), który dorasta do około 1,5 m wysokości i tworzy niewielkie, gęste krzewy o kulistym pokroju. Jego pojedyncze kwiaty, zebrane w duże, krótkie, wiechowate kwiatostany, mają typową, lilioworóżową barwę i pojawiają się na krzewie w maju i na początku czerwca. Gatunek posiada obecnie tylko jedną odmianę ozdobną ‘Palibin’. Krzew znakomicie sprawdza się jako element kompozycji rabatowych i może być wykorzystywany do tworzenia niskich żywopłotów.
Gatunkiem o podobnym pokroju jest także lilak drobnolistny (łac. Syringa microphylla), który również dorasta do około 1,5 m wysokości i posiada gęsty, kpisty pokrój. Na początku kwitnienia jego niewielkie, intensywnie pachnące kwiaty, zebrane w krótkie, wiechowate kwiatostany, wydają się być dwubarwne, gdyż w pąku posiadają ciemnoróżową barwę, natomiast po rozwinięciu stają się znacznie jaśniejsze. Najbardziej znaną odmianą krzewu jest ‘Superba’, u której kontrast kolorystyczny między pąkiem, a rozwiniętym kwiatem jest szczególnie wyraźny. Lilak drobnolistny znakomicie nadaje się do małych ogrodów i na niskie żywopłoty.
Bardzo oryginalnym, chociaż rzadko spotykanym w ogrodach gatunkiem lilaka jest lilak karpacki (łac. Syringa josikaea), nazywany też węgierskim lub Josiki. Krzew bardzo różni się pokrojem od dwóch poprzednich gatunków, gdyż tworzy sztywne, wyprostowane, delikatnie omszone pędy i może dorastać nawet do 3–4 m wysokości. Jego drobne, pojedyncze kwiaty pojawiają się na pędach późną wiosną (w maju i czerwcu) i mają dość ciekawą budowę. Ich dolna część ma postać długiej rurki, a znajdujące się na jej szczycie płatki są krótkie i zaostrzone. Kwiaty zebrane są w wąskie, dość długie kwiatostany i najczęściej mają barwę liliowofioletową.
W ogrodach jeszcze rzadziej od lilaka karpackiego można spotkać lilaka japońskiego (łac. Syringa reticpata), nazywanego również amurskim. Powodem mogą być stosunkowo duże rozmiary tego gatunku, gdyż roślina potrafi dorastać do ponad 5 m wysokości, tworząc duży krzew lub małe drzewo, idealne do dużego ogrodu. Lilak japoński kwitnie późno (w czerwcu i lipcu) i ma pachnące, drobne, białe, pojedyncze kwiaty, zebrane w duże, luźne, wiechowate kwiatostany.
