Narcyzy kwitną wiosną! Jak uprawiać narcyzy w ogrodzie? Ważny jest termin sadzenia cebulek
Narcyzy to jedne z najpiękniejszych roślin cebulowych kwitnących wiosną. Znakomicie nadają się na rabaty oraz do sadzenia wzdłuż ścieżek. Aby narcyzy ukazały pełnię swojej urody wiosną, trzeba je posadzić jesienią. Narcyzy - sadzenie, uprawa, pielęgnacja.
Spis treści
- Jakie wymagania uprawowe mają narcyzy?
- Kiedy i jak sadzić cebulki narcyzów?
- Zobacz w galerii jak sadzić cebule narcyzów
- Jak pielęgnować narcyzy?
- Narcyzy - kiedy wykopywać cebulki?
- Zobacz galerię: Narcyzy w wiosennym ogrodzie - zdjęcia kwitnących narcyzów
- Jak rozmnażać narcyzy?
- Narcyzy - podział na grupy
Narcyzy to jedna z najpopularniejszych roślin cebulowych kwitnących wiosną. Botanicy wyhodowali kilkanaście tysięcy odmian narcyzów, które różnią się wyglądem kwiatów oraz terminem kwitnienia. Większość odmian została przyporządkowana do grup. Prawdopodobnie najpopularniejsze w ogrodach są narcyzy trąbkowe osiągające 40-50 cm wysokości. Oprócz tego w ogrodach uprawia się także narcyzy wielkoprzykoronkowe, narcyzy drobnoprzykoronkowe, narcyzy pełne, narcyzy cyclamineus, narcyzy jonquilla. Wiele narcyzów to mieszańce międzygatunkowe nie należące do żadnej grupy. Pomimo różnej przynależności, rośliny mają podobny sposób pielęgnacji i wymagania.
Jakie wymagania uprawowe mają narcyzy?
Cebulki narcyzów powinno się sadzić w miejscach możliwie dobrze nasłonecznionych. Odmiany wcześnie kwitnące (od marca) z powodzeniem można sadzić pod koroną drzew i krzewów. Rośliny dobrze wyglądają nie tylko na rabatach, ale także sadzone przy ścieżkach, na trawniku i w pobliżu oczka wodnego. Niskie formy znakomicie radzą sobie na skalniaku. Narcyzy lubią żyzne i przede wszystkim przepuszczalne gleby. Optymalny jest odczyn zbliżony do obojętnego. Podłoża mniej żyzne powinno się nawozić (można je wzbogacić np. przefermentowanym obornikiem oraz kompostem). Należy unikać gleb podmokłych, gdzie szybko dochodzi do pojawiania się chorób grzybowych i gnicia cebulek. Jeśli w ogrodzie podłoże jest wszędzie gliniaste, można rozluźnić je mieszając z torfem i piaskiem.
Kiedy i jak sadzić cebulki narcyzów?
Narcyzy najlepiej sadzić na przełomie sierpnia i września. Dla ułatwienia późniejszej lokalizacji cebulek i ochrony przed szkodnikami warto stosować ażurowe koszyczki. Otwory w pojemniku nie ograniczają rozwoju korzeni. Cebule można wcześniej zaprawić środkiem grzybobójczym (np. Funabenem). Cebulki zaprawia się na sucho lub moczy je w wybranym fungicydzie. Narcyzy sadzi się na głębokości 4-8 cm (zależnie od wielkości cebulek i grupy roślin, do której należą). Można przyjąć zasadę, że głębokość sadzenia ma być równa trzykrotnej wysokości cebuli. Średnio odstępy pomiędzy poszczególnymi okazami wynoszą 15-20 cm.
Zobacz w galerii jak sadzić cebule narcyzów
Autor: GettyImages
Cebule narcyzów należy posadzić do gruntu na tyle wcześnie, by przed nadejściem mrozów się ukorzeniły
Jak pielęgnować narcyzy?
Narcyzy po posadzeniu należy podlać. Jesienią nie dokarmiamy ich, nawóz warto zastosować dopiero wczesną wiosną – przed i w czasie kwitnienia. Podłoże, w którym znajdują się cebule, zaleca się ściółkować (drobną warstwą żwiru, przekompostowanej kory, kompostu lub trocin). To ograniczy wyparowywanie wody z gleby. Zabieg zaleca się w szczególności wykonywać na glebach lekkich. Po wystąpieniu pierwszych przymrozków warto dosypać dodatkowe warstwy ściółki ochronnej. Mogą to być gałązki iglaków.
Narcyzy - kiedy wykopywać cebulki?
Cebule narcyzów zwykle wykopuje się kilka tygodni po kwitnieniu – najczęściej na przełomie czerwca i lipca. Dobrym wyznacznikiem właściwego terminu jest zasychanie liści. Cebule suszy się w umiarkowanie ciepłym, ciemnym pomieszczeniu. Zaschnięte liście można usunąć. Należy pozostawić jednak stare korzenie i cebulki przybyszowe. Rośliny pozostawia się w suchych warunkach aż do końca lata. Można przechowywać je w skrzyniach wypełnionych suchym torfem lub piaskiem. Warto zaznaczyć przy tym, że cebule nie muszą być wykopywane co roku. Po kilku latach jednak będą mniej obficie kwitły a wytwarzane kwiaty będą drobniejsze. Mogą być również częściej porażane przez choroby. Dla dobrego efektu warto co 3-4 lata zmienić im ponadto stanowisko.
Zobacz galerię: Narcyzy w wiosennym ogrodzie - zdjęcia kwitnących narcyzów
Autor: photos.com
Jak rozmnażać narcyzy?
Narcyzy podczas sadzenia można jednocześnie rozmnożyć, oddzielając cebulki przybyszowe. Jeśli drobne cebulki nie oczepiają się łatwo od cebuli matecznej, to znak, że nie są jeszcze gotowe do samodzielnego wzrostu. Te oddzielone można sadzić po kilka z użyciem szerokiego koszyczka. W dobrych warunkach mogą zakwitnąć już w kolejnym roku.
Autor: www.thinkstockphotos.com
Kwiaty poszczególnych odmian narcyzów różnią się wielkością, kształtem i kolorami
Narcyzy - podział na grupy
Kwiaty narcyzów zbudowane są zwykle z 6 listków okwiatu, nazywanych płatkami, oraz charakterystycznego przykoronka (trąbki), chroniącego organy rozrodcze roślin (pręciki i słupek) przed uszkodzeniem. Mimo to kwiaty poszczególnych odmian mogą wyraźnie różnić się miedzy sobą wielkością, kształtem oraz barwą płatków i przykoronka (np. żółte, kremowe, różowe, pomarańczowe i dwubarwne). Na pędzie mogą też rozwijać się pojedynczo lub po kilka.
Ogromna i stale rosnąca liczba odmian narcyzów (obecnie ponad 10 tysięcy), skłoniła hodowców do stworzenia klasyfikacji roślin w oparciu o budowę i wygląd ich kwiatów. Przyjęto podział narcyzów na 12 grup, z których każda skupia po kilkadziesiąt różnych odmian.
Grupa 1. Narcyzy trąbkowe - to jedna z najpopularniejszych grup, duże kwiaty charakteryzują się dłuższym od płatków przykoronkiem w kształcie trąbki oraz dużymi, pojedynczymi płatkami. Na pędzie umieszczone są pojedynczo i prezentują się bardzo okazale. W grupie znajdują się odmiany o różnej barwie kwiatów, dlatego rośliny podzielono dodatkowo na cztery podgrupy: a) odmiany o kolorowych płatkach i kolorowym, ale ciemniejszym od płatków przykoronku, b) odmiany o białych płatkach i kolorowym przykoronku, c) odmiany o białych płatkach i białym przykoronku, d) odmiany o różnej barwie płatków i przykoronka.
Grupa 2. Druga najpopularniejsza grupa narcyzów to narcyzy wielkoprzykoronkowe, które mają podobną budowę kwiatów jak narcyzy trąbkowe, ale krótszy przykoronek (dłuższy od płatków o 1/3). W tej grupie również rozróżnia się takie same podgrupy odmian, jak u narcyzów trąbkowych.
Grupa 3. Dość popularnymi narcyzami są także narcyzy o małym przykoronku. Ich kwiaty umieszczone są na pędzie pojedynczo lub po kilka i mają podobną budowę do kwiatów z dwóch poprzednich grup z tą różnicą, że przykoronek jest u nich mocno zredukowany i nie przekracza zwykle 1/3 długości płatków. Narcyzy o małym przykoronku także dzielą się na cztery podgrupy w zależności od barwy kwiatów.
Grupa 4. Kolejną cenioną grupą narcyzów są narcyzy pełne, których kwiaty charakteryzują się większą niż zwykle liczbą płatków i podzielonym przykoronkiem. Kwiaty są też zwykle duże i umieszczone na pędzie pojedynczo.
Grupa 5. Mieszańce triandrus, o kwiatach nieco mniejszych niż u poprzednich grup i osadzonych na pędzie po kilka. Ich płatki są zwykle odgięte do tyłu, a przykoronek jest krótszy niż płatki. Kwiaty wyrastają ze szczytu pędu na długich ogonkach i przewieszają się do dołu. W tej grupie wyróżnia się dwie podgrupy kwiatów o przykoronku dłuższym niż 2/3 długości płatków oraz o przykoronku krótszym niż 2/3 długości płatków.
Grupa 6. Mieszańce cyclamineus o kwiatach dość dużych, osadzonych na pędzie pojedynczo. Ich charakterystyczną cechą jest długi, wąski przykoronek i mocno odgięte do tyłu płatki. Rośliny dzielą się na podobne podgrupy jak mieszańce triandrus.
Grupa 7. Mieszańce jonquilla o kwiatach intensywnie pachnących, posiadających małe przykoronki i większe od nich płatki. Ponieważ nie są duże, na szczycie pędu rozwijają się po kilka (2-6 szt.). Odmiany należące do tej grupy mają bardzo charakterystyczne, wąskie liście i - podobnie jak mieszańce triandrus - podzielone są na dwie podgrupy.
Grupa 8. Mieszańce tazetta, do których należą rośliny o mocno pachnących kwiatach, zebranych na szczycie pędu po kilka lub nawet kilkanaście sztuk. Rośliny mają mocne, grube pędy i szerokie liście oraz kwiaty o szerokich, zaokrąglonych płatkach i małych przykoronkach. W zależności od wielkości kwiatów, odmiany w tej grupie dzieli się dodatkowo na drobnokwiatowe (do 20 na pędzie) i wielkokwiatowe (2-6 na pędzie).
Grupa 9. Mieszańce poeticus. Ich cechą charakterystyczną są duże kwiaty o czysto białych płatkach oraz krótkim, płaskim, kontrastowo ubarwionym przykoronku. Kwiaty są też zwykle mocno pachnące i osadzone na pędzie pojedynczo.
Grupa 10. Narcyzy o rozszczepionym przykoronku o kwiatach z dużym, rozłożystym, mocno postrzępionym i rozczepionym prawie do połowy długości przykoronku, zbliżonym rozmiarem do wielkości płatków.
Grupa 11. Narcyzy dzikie i botaniczne, do których zalicza się rośliny spotykane głównie w naturze i rzadko uprawiane w ogrodach. Wiele z nich to protoplaści licznych odmian ozdobnych, uprawianych w ogrodach.
Grupa 12. Ostatnia grupa narcyzów to inne gatunki i odmiany, czyli rośliny, których nie da się zaklasyfikować do żadnej z wyżej wymienionych grup.
Tekst: Katarzyna Józefowicz
Autor: www.thinkstockphotos.com
