Muchówki - jak rozpoznawać szkodliwe muchówki i je zwalczać? Jakie muchówki to szkodniki roślin?
Muchówki (Diptera) to rząd owadów, który obejmuje wiele szkodliwych gatunków dokuczającym ludziom i zwierzętom, a także dokonujących zniszczeń w uprawach roślin. Które z nich są szczególnie szkodliwe? Jak rozpoznawać muchówki i je zwalczać? dowiedz się więcej o szkodliwości miniarek, ziemiórek, pryszczarków i nasionnicy.
Spis treści
- Szkodliwe muchówki: miniarki – owady, które drążą korytarze w liściach
- Szkodliwe muchówki: ziemiórki – groźny szkodnik roślin pokojowych
- Szkodliwe muchówki: pryszczarki – szkodniki w sadzie i warzywniaku
- Szkodliwe muchówki: nasionnica trześniówka – najgroźniejszy szkodnik czereśni
Muchówki to stworzenia, które powodują straty w przydomowym ogrodzie, w uprawach profesjonalnych, a nawet wśród roślin pokojowych. Istnieje kilka grup muchówek, które szczególnie wyróżniają się szkodliwością dla roślin.
Szkodliwe muchówki: miniarki – owady, które drążą korytarze w liściach
Miniarki to czarno-żółte owady o długości 2-3 mm. Postać dorosła nie jest groźna dla roślin. Najintensywniejsze loty obserwuje się od kwietnia do czerwca. Larwy mają robakowaty kształt i są bladozielone. Żerują na zbożach, rzepaku, warzywach, a także roślinach ozdobnych. Wyróżnia się m.in. miniarkę psiankowiankę, szklarniówkę i ciepłolubkę.
- Objawy żerowania miniarek
Larwy wnikają do wnętrza liści i odżywiają się miękiszem. Drążą charakterystyczne, nieregularne korytarze. Na liściu widać ścieżkę, tkanki w tym miejscu blakną i bieleją. Po wyjedzeniu miękiszu miniarki wgryzają się w wiązki przewodzące i tym samym hamują przepływ substancji odżywczych. W rezultacie liście mają ograniczoną asymilację, pojawiają się niedobory, blaszki liściowe przestają się rozwijać i zasychają. Miny obniżają wartość dekoracyjną gatunków ozdobnych. Rany i nakłucia zwiększają ryzyko wystąpienia chorób.
- Zwalczanie miniarek
Miniarki zwalcza się tymi samymi insektycydami, które wykorzystuje się w walce z mszycami. Dorosłe owady można likwidować wieszając na roślinach tablice lepowe.
Szkodliwe muchówki: ziemiórki – groźny szkodnik roślin pokojowych
Ziemiórki to ciemne muchówki osiągające 2-4mm długości. Mają smukłe ciało i długie odnóża. Kojarzą się nieco z muszką owocówką. Larwy są długie (6-7 mm), cienkie, robakowate, przezroczyste z czarną głową.
- Objawy żerowania ziemiórek
Ziemiórki często żerują na roślinach pokojowych. Sprzyja im ciepło i duża wilgotność podłoża. Rozmnażają się szybko. Początkowo odżywiają się materią organiczną. Jeśli jednak roślina, która dotychczas miała wilgotne podłoże, zostaje przesuszona, szybko dochodzi do zniszczeń. Szkodniki początkowo żerują na młodych korzeniach, z czasem atakują starsze, szyjkę korzeniową i niezdrewniałe pędy. Mogą zniszczyć cały system korzeniowy. Prowadzą do zamierania roślin. Objawy to żółknięcie i brązowienie liści bądź pędów. Otwierają furtkę dla patogenów.
- Zwalczanie ziemiórek
Owady dorosłe wyłapuje się używając tablic lepowych. Larwy zwalcza się podlewając insektycydami, np. Dimilin. Do podlewania można użyć także wody utlenionej wymieszanej z przegotowaną woda w proporcji 1:4.
Szkodliwe muchówki: pryszczarki – szkodniki w sadzie i warzywniaku
Pryszczarki to drobne owady o długości 1,5-3,5 mm o delikatnej budowie, przyczajonej postawie. Mają czułki pokryte szczecinkami, odwłok jest często czerwony. Wyróżnia się m.in. takie gatunki jak pryszczarek jabłoniak, borówkowiec, porzeczkowiak listkowy i kapustnik.
- Objawy żerowania pryszczarków
Pryszczarki atakują wiele drzew i krzewów owocowych, a także warzywa. Niektóre gatunki żywią się zbożami, drzewami i krzewami ozdobnymi. Z reguły żerują na najmłodszych, rozwijających się liściach. Wydzielają enzymy, które powodują skręcanie i deformację liści. Doprowadzają do brunatnienia i zamierania liści, a także młodych pędów. U roślin owocowych powodują zmniejszenie plonów.
- Zwalczanie pryszczarków
Ważny jest zakup dobrego jakościowo materiału nasadzeniowego. Rośliny trzeba regularnie sprawdzać w poszukiwaniu szkodników. Od wiosny stosuje się insektycydy.
Polecany artykuł:
Szkodliwe muchówki: nasionnica trześniówka – najgroźniejszy szkodnik czereśni
Nasionnica trześniówka znalazła się w wykazie jako gatunek (a nie rodzaj – jak poprzednie), gdyż powoduje ogromne straty w uprawach czereśni. Dorosły owad jest czarny z ciemnymi, poprzecznymi pasami na skrzydłach. Osiąga długość do 5mm. Larwy są mlecznobiałe, robakowate i mają długość do 4mm.
- Objawy żerowania nasionnicy trześniówki
Samice składają jaja do wnętrza rozwijających się owoców. Jeden owad składa do 30 jaj, każde w innym owocu. Wydziela substancje, które je oznaczają (i odstraszają inne samice). Larwy żerują w owocach przez kilka tygodni. Powodują ich robaczywienie, gnicie, a dodatkowo zanieczyszczają je odchodami. Owoce nie nadają się do spożycia.
- Zwalczanie nasionnicy trześniówki
Terminy wylotów oszacowuje się zawieszając na drzewach żółte tablice lepowe. Sprawę monitoruje się co 2-3 dni od końca maja do początku czerwca. Do zwalczania stosuje się insektycydy. Populację nasionnicy można ograniczyć również przez przekopanie gleby na głębokości ok. 5cm po zbiorach.
Powyższe muchówki to tylko przykłady grup, które szkodzą roślinom. Lista jest znacznie szersza, obejmuje m.in. leniowate czy komarnice. Wśród muchówek nie brakuje pasożytów, drapieżników i insektów. Jak można spodziewać się rząd Diptera nie jest szczególnie lubiany przez człowieka.
