Czym można wykończyć ogrodzenie ogrodu: okładziny
Zamiast budować ogrodzenie z cegieł czy ciosów kamiennych, można je wykonać z pustaków, bloczków betonowych lub zbrojonego betonu, a następnie obłożyć dowolnie wybraną okładziną. Takie ogrodzenie jest tańsze, a efekt będzie bardzo podobny.
Autor: Andrzej Szandomirski
Duże, polerowane płyty kamienne zostały ułożone prawie na styk, dzięki czemu powstała jednorodna kamienna ściana
Zaletą okładzin jest to, że można nimi wykończyć nie tylko ogrodzenie, ale też cokół domu, parapety okienne, obramienia i elementy architektoniczne w ogrodzie. Do wyboru mamy płytki: betonowe, gresowe, kamienne, klinkierowe i silikatowe. Grubość elementów zależnie od materiału, z którego są zrobione, wynosi 6-50 mm, długość 15-60 cm, a szerokość 3-60 cm. Są dostępne w wielu kolorach – począwszy od gamy barw naturalnych, a skończywszy na intensywnie zielonych czy niebieskich.
Ogrodzenie ogrodu na długie lata
Ułożenie okładziny na ogrodzeniu nie jest trudne, jednak to, czy będzie ona trwała i nie zniszczeje już po kilku sezonach, zależy od sposobu wykonania. Układanie. Do mocowania okładzin używa się klejów i zapraw przeznaczonych do stosowania na zewnątrz. Muszą być elastyczne, mrozoodporne i dobrane do materiału okładziny. Podłoże, do którego będą przyklejane elementy, powinno być suche, mocne, równe i czyste. Warto wcześniej powlec je odpowiednim preparatem gruntującym, wtedy zaprawa klejowa lepiej zwiąże z podłożem. Klej należy rozprowadzić na takiej powierzchni, na jakiej zdążymy ułożyć okładzinę w czasie 15 minut (zanim klej zacznie zasychać). Jest to zwykle nie więcej niż 1 m². Zaprawę klejową trzeba rozprowadzić równomiernie. Płytki najlepiej przyklejać metodą podwójnego smarowania, czyli nakładając klej na ścianę i na płytkę. Duże (60 x 90 cm) i ciężkie okładziny kamienne montuje się kotwami, pozostawiając przy murze szczelinę powietrzną umożliwiającą odkształcanie się elementów pod wpływem zmian temperatury. Spoiny. Zależnie od tego, czy okładzina ma sprawiać wrażenie jednolitej płyty, czy też chcemy, aby podział między elementami był wyraźny, dobieramy szerokość spoiny – od 3 do 20 mm. Na wygląd ściany duży wpływ ma odpowiednie dobranie barwy spoin. Kolory kontrastujące z okładziną wyodrębnią każdy jej element, a fugi w barwie okładziny spowodują, że powstanie jednolita powierzchnia. Wypełnianie spoin rozpoczynamy po związaniu zaprawy, którą przyklejone były płytki – zwykle po kilku dniach. Rodzaj zaprawy do spoinowania dobieramy do szerokości fugi i rodzaju okładziny. Powinna ona być przeznaczona do stosowania na zewnątrz. Niektóre okładziny, na przykład cięte płytki elewacyjne, można układać bez spoin. Dylatacje. Przy tak długich powierzchniach jak mury i cokoły ogrodzeń istnieje ryzyko, że na skutek działania czynników atmosferycznych wywołujących wewnętrzne naprężenia w konstrukcji na okładzinie pojawią się uszkodzenia. Aby tego uniknąć, co około 5 m trzeba zostawić w okładzinie spoiny dylatacyjne grubości 10 mm pokrywające się z tymi w warstwie konstrukcyjnej ogrodzenia. Wypełnimy je specjalną elastyczną fugą albo listwą dylatacyjną. Impregnacja. Okładziny z materiałów porowatych (piaskowce, wapienie, płytki betonowe i silikatowe) łatwo chłoną wilgoć, a z nią trudny do usunięcie brud. Dlatego w krótkim czasie po ich położeniu powinno się je zaimpregnować, nanosząc preparat pędzlem, wałkiem lub urządzeniem natryskowym. Zabieg ten trzeba powtarzać co kilka lat. Impregnację kamienia można zamówić od razu w zakładzie kamieniarskim. Impregnat należy dobrać do materiału, z którego jest okładzina. Większość tych preparatów nie zmienia barwy podłoża ani go nie nabłyszcza.
Ogrodzenie ogrodu: okładziny betonowe na ogrodzenie
Występują w dwóch rodzajach – imitują kamień lub cegłę. Produkuje się je na bazie piasku kwarcowego, barwników i cementu. Elementy te mają wysoką mrozoodporność i niską nasiąkliwość. Są lżejsze od podobnych okładzin z kamienia, dzięki czemu można je montować bez obawy o nadmierne obciążenie konstrukcji. Nie rozwijają się na nich pleśnie ani inne grzyby. Okładziny betonowe zewnętrzne można stosować również wewnątrz budynków. Użyte do ich wykonania formy znakomicie oddają nie tylko kształt imitowanego materiału, ale także jego fakturę, a dodatek pigmentu zapewnia pożądaną barwę. Można kupić betonowe imitacje granitów, kwarcytów, piaskowców, wapieni, klinkieru oraz cegieł elewacyjnych. Również kształty są różnorakie. Mamy do wyboru: płytki łupane, otoczaki, łupki warstwowe oraz cegły – zarówno klasyczne, jak i ręcznie formowane. Grubość płytek jest różna: od 10 do 50 mm.
Ogrodzenie ogrodu: okładziny ceramiczne na ogrodzenie
Mogą być z gresu lub klinkieru. Są mrozoodporne, nienasiąkliwe, odporne na zabrudzenia i zarysowania oraz łatwe do utrzymania w czystości. Płytki klinkierowe. Mogą być jednokolorowe: białe, brązowe, czarne, czerwone, grafitowe, zielone, żółte, lub wielobarwne – cieniowane, pokryte warstwą szlachetnej glinki (angobowane). Powierzchnia płytek może być gładka, ryflowana lub wytłaczana; szkliwiona lub nieszkliwiona. Grubość płytek klinkierowych: 7-15 mm. Najczęściej stosowane płytki to przede wszystkim odpowiadające wymiarom cegieł wozówka – 250 x 65 mm – oraz połówka – 120 x 65 mm. Dostępne są też takie o wymiarach: 250 x 120, 120 x 120, 300 x 300 i 250 x 65 mm. Większość producentów proponuje płytki kątowe do wykańczania narożników o wymiarach 250 x 120 x 65 i 120 x 35 x 65 mm. Firmy produkujące płytki elewacyjne mają zazwyczaj w swojej ofercie pasujące do nich cegły. Płytki gresowe. Do stosowania jako okładziny na zewnątrz nadaje się gres techniczny ze skaliami (czyli drobinkami wysuszonej masy ceramicznej zatopionej w masie, tak zwana sól-pieprz), gres szkliwiony oraz gres nieszkliwiony (polerowany lub o satynowym wykończeniu powierzchni). Płytki mogą być beżowe, białe, kremowe, żółte, szare, czarne, ale też zielone, różowe i niebieskie. Do wyboru mamy płytki o wymiarach: 60 x 60, 30 x 60, 33 x 33, 30 x 30, 20 x 20, 30 x 8 cm. Ich grubość: od 0,8 do 1 cm.
Autor: Andrzej Szandomirski
- Kupujmy 10% materiału więcej, niż wynika to z obliczeń. Nadwyżka przyda się w razie strat podczas docinania.- Okładziny należy układać w dni bezdeszczowe, w temp. 5-25°C.- Różnice w odcieniach kolorystycznych są częste i to nie tylko w przypadku kamienia naturalnego, ale i innych okładzin. Aby ściana wyglądała naturalnie, najlepiej kupować materiał z jednej partii, a w trakcie układania mieszać elementy pochodzące z różnych opakowań. - Okładziny z jasnych kamieni naturalnych spoinuje się zaprawą wapienną lub zawierającą biały cement. Do przyklejania i spoinowania okładziny z klinkieru nie wolno używać zapraw z wapnem, bo może to być przyczyną pojawienia się białych wykwitów. - Resztki zaprawy na płytkach najlepiej od razu usunąć mokrą gąbką (gdy zaschnie, będzie to wymagało specjalistycznych środków i narzędzi). - Do momentu całkowitego wyschnięcia zaprawy klejowej okładzinę należy zabezpieczyć przed deszczem.- Jeśli do wykończenia narożników zastosujemy płytki narożne, to ogrodzenie będzie do złudzenia przypominało wymurowane z cegieł.
- Kupujmy 10% materiału więcej, niż wynika to z obliczeń. Nadwyżka przyda się w razie strat podczas docinania.- Okładziny należy układać w dni bezdeszczowe, w temp. 5-25°C.- Różnice w odcieniach kolorystycznych są częste i to nie tylko w przypadku kamienia naturalnego, ale i innych okładzin. Aby ściana wyglądała naturalnie, najlepiej kupować materiał z jednej partii, a w trakcie układania mieszać elementy pochodzące z różnych opakowań. - Okładziny z jasnych kamieni naturalnych spoinuje się zaprawą wapienną lub zawierającą biały cement. Do przyklejania i spoinowania okładziny z klinkieru nie wolno używać zapraw z wapnem, bo może to być przyczyną pojawienia się białych wykwitów. - Resztki zaprawy na płytkach najlepiej od razu usunąć mokrą gąbką (gdy zaschnie, będzie to wymagało specjalistycznych środków i narzędzi). - Do momentu całkowitego wyschnięcia zaprawy klejowej okładzinę należy zabezpieczyć przed deszczem.- Jeśli do wykończenia narożników zastosujemy płytki narożne, to ogrodzenie będzie do złudzenia przypominało wymurowane z cegieł.
Ogrodzenie ogrodu: okładziny kamienne na ogrodzenie
Nie wszystkie rodzaje kamienia nadają się do stosowania na zewnątrz. Okładziny wykonuje się z piaskowców, niektórych rodzajów wapienia, rzadziej z łupków, granitów, sjenitów czy bazaltów. Zwykle kamienie pozyskuje się w Polsce, ale coraz częściej są one sprowadzane z całego świata. W zależności od miejsca pochodzenia mają różne właściwości. Zanim więc zdecydujemy się na zakup, najlepiej upewnijmy się u sprzedawcy, czy wybrany przez nas kamień nadaje się na okładzinę na zewnątrz budynku. Wygląd ogrodzenia zależy od sposobu wykończenia wierzchniej warstwy płytek. Może ona być nierówna z widoczną subtelną grą światłocienia (płytki o powierzchni ciosanej, drapanej, groszkowanej, grotowanej, łupanej, młotkowanej i piłowanej) albo gładka (płytki gładzone, piaskowane, polerowane, szlifowane i szczotkowane). Okładziny kamienne mogą mieć postać plastrów grubości 3-5 cm powstałych przez łupanie większych brył skalnych, płytek odspajanych ze skał warstwowych (łupków) oraz płytek przycinanych na dowolny wymiar (grubości 10-30 mm). Ich wielkość jest różna: 60 x 60, 40 x 40, 30 x 30, 60 x 30, 60 x 14 cm. Oferowane są też wąskie paski – 60 x 7, 40 x 5 cm – oraz płytki z fazowanymi krawędziami, tak zwane boniówki, o wymiarach 30 x 15, 15 x 15, 20 x 10 cm.
Ogrodzenie ogrodu: okładziny silikatowe
Silikaty to materiały wapienno-piaskowe. Ich zaletą jest to, że w przeciwieństwie do wielu materiałów o podobnej nasiąkliwości nie rozwijają się na nich glony, pleśnie ani grzyby. Okładziny z silikatów najczęściej są jasne - białe lub popielate - ale dostepne są też płytki barwione w masie na beżowo, czerwono, różowo, grafitowo, niebiesko, zielono i żółto. Ich powierzchnia może bć gładka lub łupana. Wymiary płytek odpowiadają wymiarom cegieł sylikatowych: 250 x 120, 250 x 60, 220 x 60 mm. Ich grubość wynosi 20 lub 30 mm.
