Projekt ogrodu: ogród o symetrycznej kompozycji
Ten niezwykle efektowny ogród powstał z bardzo wyraźnym zamysłem kompozycyjnym. Symetryczny układ zorganizowany został wokół przyciągającego wzrok elementu, którym jest czerwona ściana.
Autor: Andrzej Szandomirski
Dzięki odpowiedniemu doborowi gatunków roslin temu ogrodowi nie trzeba poświęcać wiele czasu
Środkiem ściany „spływa” świetlista smuga dzielącego ją na pół pasa luksferów (po zmroku rozjarzającego się światłem ukrytych z tyłu reflektorów) i jego przedłużenia – migoczącego odbitymi promieniami światła, wąskiego i płytkiego prostokątnego oczka wodnego umieszczonego w nawierzchni z szarych płyt betonowych (lustro wody znajduje się na poziomie nawierzchni).
Przez środek tego pasa przechodzi oś symetrii całej kompozycji. Po obu stronach oczka wodnego utworzono schodzące tarasowo rabaty z betonowymi obrzeżami. Wypełniają je rośliny o wyrazistym, zróżnicowanym pokroju. Zwraca uwagę pomysł aranżacyjny, który można nazwać „zabawą w formy”. Ogród tworzą płaszczyzny utworzone z drobnych liści rogownicy i wrzosów, szeregi powtarzających się kęp kostrzewy i juki o ostrych liściach puentowane nieco wyższymi roślinami o kulistym pokroju („łagodnym” pierisem i zwartym żywotnikiem), płaskokulistymi miękkimi miniaturowymi sosnami górskimi na tle żwirowego podłoża i wreszcie widocznymi z daleka surowymi sylwetkami „strażników” (kolumnowych żywotników) oraz wyniosłymi nieco rozwichrzonymi kępami miskanta chińskiego. Całość ma charakter uporządkowany, surowy i wyraźnie rysuje się na tle zamykającego kompozycję tynkowanego murowanego ogrodzenia.
Dzięki odpowiedniemu doborowi gatunków ogrodowi nie trzeba poświęcać wiele czasu – rośliny posadzone na rabatach dobrze znoszą nawet długotrwałą suszę, a bardziej wymagające miskanty i żywotniki otrzymują wodę z linii kroplującej. Również problem chwastów został zminimalizowany - przez żwir i korę sosnową, którymi pokryto podłoże, niewiele chwastów może się przedostać.
