Spis treści
Dodanie funkcji chłodzenia (a także ogrzewania) do instalacji wentylacyjnej nie stanowi problemu. Wystarczy zainstalować chłodnicę (lub nagrzewnicę) w głównym kanale nawiewnym, co nie jest zadaniem skomplikowanym, nie wymaga dużych przeróbek. Trzeba tylko mieć świadomość, jaki będzie tego efekt. Nie będzie on równie dobry, jak w przypadku zastosowania klimatyzatorów indywidualnie w każdym pomieszczeniu. Z czego to wynika?
Przeczytaj też:
Za mało powietrza
Temperatura powietrza nawiewanego do pomieszczeń nie może być zbyt niska ze względu na komfort i zdrowie przebywających tam osób, a także z powodu możliwości wykraplania się pary wodnej na zbyt mocno schłodzonych powierzchniach znajdujących się w strumieniu nawiewanego powietrza. Ale moc chłodzenia zależy nie tylko od temperatury tego powietrza, ale także od wydajności jego strumienia. I żeby ta moc była wystarczająca, powietrza musi być dość dużo: przez klimatyzator o mocy chłodzącej 2-3 kW przepływa go blisko 700 m3 w ciągu godziny. Tyle powietrza potrzeba do klimatyzowania jednego pomieszczenia.
Natomiast instalacja wentylacyjna, która z założenia nie służy do klimatyzowania pomieszczeń, tylko ma zadanie wymianę powietrza, jest zaprojektowana do transportowania znacznie mniejszej jego ilości. Wydajność systemu wentylacji w domu jednorodzinnym to zwykle 200-300 m3/h łącznie dla wszystkich pomieszczeń. W dodatku tylko część tego przypada na salon czy sypialnie, w których chcielibyśmy móc utrzymywać komfortową temperaturę latem. A to znaczy, że na każde pomieszczenie przypada mniej więcej 10-krotnie mniej powietrza, niż wylatuje z klimatyzatora. Wniosek z tego taki, że montując chłodnicę w systemie wentylacji, który nie miał służyć do klimatyzowania wnętrz, nie będziemy mogli obniżyć w nich temperatury tak znacznie, jak przy zastosowaniu klimatyzatorów.
A gdyby nam przyszło do głowy zwiększyć intensywność nawiewu przez zamontowanie mocniejszego wentylatora, to napotkamy na problem ze zbyt wąskimi kanałami wentylacyjnymi - prędkość powietrza wzrosłaby w nich tak, że instalacja stałaby się bardzo głośna, do tego wentylator zużywałby dużo więcej energii elektrycznej na pokonanie oporów przepływu.
Brak regulacji temperatury
Zamontowanie chłodnicy w systemie wentylacji w głównym kanale powoduje, że do wszystkich pomieszczeń nawiewane jest powietrze o tej samej temperaturze, a przez to niepotrzebnie mogą być chłodzone te, w których nie ma takiej potrzeby. Oznacza to nie tylko dyskomfort użytkowników, ale też nieracjonalne zużycie energii i związane z tym niepotrzebne wydatki. Żeby tego uniknąć, trzeba by było zastosować w kanałach wentylacyjnych przepustnice regulacyjne. Jednak nie mogłyby one zbyt mocno dławić przepływu powietrza, bo przecież jest ono potrzebne do działania wentylacji. To sprawia, że takiego rozwiązania nie zastosujemy w już istniejącej instalacji wentylacyjnej, która nie była zaprojektowana w tym celu. Zaprojektowanie systemu wentylacji, który jednocześnie miałby służyć do regulacji temperatury w pomieszczeniach jest trudne i kosztowne. I dlatego na ogół system klimatyzacji wykonuje się niezależnie od systemu wentylacji.
