Jak czytać fakturę za gaz
Wyjaśniamy, co składa się na opłatę za gaz wykorzystany w domu lub mieszkaniu. Jakie pozycje znajdują się na fakturze.
Gaz ziemny jest bardzo chętnie wykorzystywany do przygotowywania posiłków, ciepłej wody użytkowej oraz ogrzewania domu. To paliwo wysokokaloryczne i czyste. Największym dystrybutorem gazu w Polsce jest Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo (PGNiG), które obsługuje większość obszaru naszego kraju. Na przykładzie systemu rozliczeniowego i taryf obowiązujących w tym przedsiębiorstwie rozszyfrowujemy fakturę za gaz.
Każdy, kto korzysta z gazu ziemnego, musi za niego zapłacić. Rozliczenie za gaz dostarczany siecią gazową może się odbywać w trybie dwumiesięcznym, półrocznym lub rocznym na podstawie otrzymanych faktur rozliczeniowych i prognoz proforma. My zaprezentujemy rozliczenie roczne. Pozycje na fakturze są takie same, a i schemat działania wszystkich trybów jest podobny.
Faktura za gaz: rozliczenie roczne
Odbiorca gazu co roku otrzymuje fakturę rozliczeniową za poprzedni okres wraz z dołączonymi fakturami – prognozami proforma na najbliższy rok. Przewidują one wnoszenie kolejnych opłat w cyklu dwumiesięcznym.
W fakturze rozliczeniowej są podane poprzednie i obecne wskazania gazomierza – na początek i koniec okresu rozliczeniowego. To pozwala obliczyć zużycie gazu w całym okresie i porównać je ze zużyciem prognozowanym. W fakturze rozliczeniowej zużycie paliwa jest zwykle rozbite na kilka okresów wyznaczonych przez daty odczytu gazomierza. Odczyty mogą być wykonywane zgodnie z wyznaczonymi cyklami oraz w momencie zmian taryfy. Składowe tej faktury za gaz są więc rozbite na kilka pozycji - zgodnie ze zużyciem paliwa w danych okresach, żeby móc je rozliczyć wg obowiązujących wtedy stawek.
Zależnie od sytuacji u danego odbiorcy w fakturze rozliczeniowej pojawia się pozycja nadpłata lub niedopłata, które są zazwyczaj rozliczane w najbliższe fakturze. Nadpłata może być także na życzenie odbiorcy zwrócona na jego rachunek. Faktura rozliczeniowa za gaz zawiera także dodatkowe opłaty, np. noty odsetkowe za nieterminowe regulowanie rachunku.
W kolejnych fakturach za gaz - prognozach proforma jest podane rozliczenie za określoną ilość gazu wynikającą ze średniego rocznego zużycia podzielonego przez liczbę podokresów.
Faktura za gaz: nie m3, ale kWh
Od 2014 roku rozliczenie za gaz jest dokonywane nie za zużyte metry sześcienne paliwa, ale za kilowatogodziny energii uzyskanej przez jego spalanie. Tę zmianę wprowadzono, ponieważ gaz gazowi nierówny. W Polsce funkcjonują systemy gazu ziemnego E i L. Wartość energetyczna paliwa może być różna zależnie od jego składu. Określa się również ciepło spalania gazu dla danego obszaru Polski. Na tej podstawie stosuje się tzw. współczynnik konwersji gazu na energię, przez który mnoży się liczbę metrów sześciennych zużytego gazu. To pozwala określić uzyskaną energię w kilowatogodzinach. Dzięki temu użytkownik może porównać koszty obsługi swojego domu zależnie od stosowanego nośnika energii.
Przeczytaj też:
Cena gazu do ogrzewania. Jakie są koszty ogrzewania gazem ziemnym i płynnym? >>>
Z tego powodu ceny za gaz są podawane właśnie w kilowatogodzinach, a nie metrach sześciennych. W fakturze za gaz są pozycje rozliczane wg stawki miesięcznej oraz takie, które oblicza się wg konkretnego zużycia gazu.
Faktura za gaz: grupy taryfowe
Grupy taryfowe zależą od rodzaju gazu, mocy i rocznego zużycia paliwa gazowego i liczby odczytów układu pomiarowego w roku. Na różnych obszarach kraju mogą obowiązywać odmienne stawki w poszczególnych grupach taryfowych. Dla odbiorców indywidualnych przygotowano taryfy W1-W4 - zgodnie ze zużyciem gazu (od najniższego do najwyższego).
Taryfa W1 to właściciele mieszkań lub domów, którzy używają gazu tylko do gotowania (do 3350 kWh/rok).
Taryfa W2 dotyczy nieco większego zużycia (od 3350 do 13 350 kWh/rok), czyli korzystania np. także z gazowego podgrzewacza wody.
Osoby, które również ogrzewają dom gazem będą korzystać z taryfy W3 (od 13350 do 88 900 kWh/rok).
Najwyższa taryfa W4 (powyżej 88 900 kWh/rok) jest przeznaczona do wielkich domów o niedostatecznym ociepleniu, domów, w których prowadzi się działalność gospodarczą wykorzystującą gaz oraz przedsiębiorstw. Wraz ze wzrostem taryfy i zużycia gazu zwiększa się liczba odczytów gazomierzy oraz częstotliwość rozliczeń, co powoduje też wyższe stawki taryfowe.
Faktura za gaz: pozycje podstawowe
Na każdej fakturze VAT muszą być wskazani sprzedawca i odbiorca opatrzony numerem klienta oraz data wystawienia faktury i wskazanie okresu, którego ona dotyczy. Konieczne jest także określenie punktu poboru gazu (adres budynku lub lokalu mieszkalnego) oraz numer gazomierza. Ważne jest, wg której grupy taryfowej będzie następowało rozliczenie, więc musi być ona wskazana. Gaz ziemny jest towarem objętym stawką 23% VAT, więc każda pozycja jest podana w wersji netto oraz brutto.
Faktura za gaz: cztery opłaty
Na każdej fakturze za gaz znajdują się cztery opłaty. Są to:
- paliwo gazowe,
- dystrybucja stała,
- dystrybucja zmienna,
- abonament.
Faktura za gaz: paliwo i dystrybucja
Opłaty za gaz są rozbite na dwa podstawowe składniki. Jednym z nich jest ilość paliwa faktycznie zużytego przez odbiorcę. Każdy, kto korzysta z gazu ziemnego, wnosi też opłatę dystrybucyjną, która jest przeznaczana na utrzymanie i remonty sieci gazowniczej w Polsce oraz zapewnienie odpowiedniej jakości dostarczanego paliwa. Jeśli paliwo nie spełnia deklarowanych parametrów, odbiorca może to reklamować i domagać się określonego w taryfach odszkodowania. Stawki wszystkich tych opłat są różne na terenie całego kraju (zależą też od grup taryfowych).
Faktura za gaz: opłaty miesięczne
Dwie opłaty - abonament i dystrybucja stała - są ustalane wg stawek obowiązujących miesięcznie. W rozliczeniu rocznym są mnożone przez 12, chyba że stawka opłat uległa zmianie w czasie okresu rozliczeniowego. Generalnie - im wyższa taryfa, tym opłata stała jest też wyższa.
Faktura za gaz: opłaty wg zużycia
Koszt paliwa wylicza się wg stawki za kilowatogodzinę, czyli mnoży uzyskane kilowatogodziny energii przez obowiązującą w danym okresie cenę jednostkową. Podobnie robi się w wypadku opłaty dystrybucyjnej zmiennej. W razie zmian w cenniku w fakturze rozliczeniowej może być to rozbite na kilka pozycji. Generalnie - im zużycie większe, tym niższa stawka jednostkowa opłaty zmiennej.
Wideo: prąd, gaz, woda, dostęp do drogi - co musi być na działce budowlanej?
Polecany artykuł: