Montaż kominka - zasady podłączania wkładu kominkowego

Kiedy już mamy projekt kominka i kupiliśmy wkład kominkowy, przychodzi czas na montaż kominka. Instalator powinien wtedy sprawdzić na miejscu, jak połączyć wkład kominkowy z przewodem kominowym, ocenić stan podłoża pod kominek i sprawdzić doprowadzenie powietrza.

Zobacz galerię 1 zdjęcie

Autor: Mariusz Bykowski

Po podłączeniu wkładu kominkowego, zabudowuje się go, na przykład płytami gipsowo-kartonowymi mocowanymi do stalowego stelażu

Podłączenie komina do komina

Komin ma kluczowe znaczenie dla możliwości montażu kominka, ponieważ odpowiada za odprowadzanie dymu powstającego w czasie spalania drewna.

Komin musi być szczelny, zrobiony z materiałów odpornych na wysoką temperaturę, produkty spalania i ewentualnie skropliny oraz powinien być dobrze zaizolowany cieplnie. Nie może stanowić zagrożenia dla stykających się z nim elementów z materiałów łatwopalnych. Najlepiej, gdy jest zbudowany wewnątrz domu, wówczas się nie wychładza, a podczas palenia oddaje ciepło do budynku.

A oto najważniejsze zasady podłączania wkładu kominkowego do komina:

• odległość od miejsca podłączenia czopucha do przewodu dymowego w kominie do jego wylotu nad dachem nie może być mniejsza niż 4 m;
• wymiary komina muszą być dostosowane do rozmiarów otworu paleniska kominka (wkładu kominkowego) i wynosić co najmniej: 0,14 x 0,14 cm lub Æ 15 cm – dla otworu o powierzchni do 0,25 m² oraz 0,14 x 0,27 cm lub Æ 18 cm – gdy jego powierzchnia przekracza 0,25 m²;
• przewód kominowy powinien mieć kształt koła albo prostokąta o stosunku boków nie większym niż 1/2. Za duży przekrój może spowodować trudności w działaniu kominka, za mały – znaczne zmniejszenie ciągu i w konsekwencji dymienie wkładu;
• podciśnienie w przewodzie kominowym powinno wynosić 10-12 Pa (pomiar należy przeprowadzić podczas pracy urządzenia z nominalną szybkością spalania, najlepiej w czasie próbnego rozpalenia). Gdy przekracza 17 Pa, trzeba dodatkowo zainstalować moderator ciągu do jego obniżenia i stabilizacji.
• przewód kominowy powinien być pionowy (może mieć maksymalnie dwa zagięcia i odchylenie od pionu nie większe niż 30%), bez przewężeń i z wylotem powyżej kalenicy. Komin może się znajdować bezpośrednio nad kominkiem, za nim lub obok niego. Gdy jest za kominkiem lub obok, musi koniecznie mieć wyczystkę (inaczej otwór rewizyjny) do gromadzenia i opróżniania pozostałości po procesie spalania. W zależności od konstrukcji kominka umieszcza się ją na zewnątrz, w sąsiednim pomieszczeniu lub na niższej kondygnacji;
• kominek powinien być zbudowany jak najbliżej komina, aby na przewodzie dymowym (łączącym kominek z kominem) było jak najmniej zagięć.

Lokalizacja kominów o lekkiej konstrukcji (stalowych izolowanych) jest bardziej dowolna niż murowanych. Jeśli przewód kominowy nie spełnia wspomnianych wymagań, należy przeprowadzić tak zwane koszulkowanie na całej jego długości lub wybudować nowy komin.

Doprowadzenie powietrza do komory spalania

Żeby kominek poprawnie pracował musi byc do niego dprowadzone powietrze. Jego niedostateczna ilość to najczęstszy powód złego działania kominków. Dzisiaj buduje się szczelne domy albo ociepla i uszczelnia stare, dlatego nie można liczyć na to, że kominek jakoś sobie to powietrze zassie, ale trzeba je specjalnie doprowadzić osobnym przewodem. Jego wymiary (przekrój) określa producent wkładu kominkowego w instrukcji montażu. A oto jak poprawnie doprowadzić powietrze do kominka:

• kanał doprowadzający powietrze z zewnątrz musi być szczelny, zaizolowany i wyposażony w przepustnicę, której zamknięcie zabezpieczy przed stratami ciepła, gdy kominek nie jest używany;
• powietrze nie powinno być czerpane z garażu, piwnicy i od strony ulicy, bo wraz z nim będą napływać do pomieszczenia kurz i nieprzyjemne zapachy. Najlepiej pobierać je z kierunku zachodniego, z którego w Polsce najczęściej wieje wiatr. Silne powiewy z drugiej strony budynku mogą powodować podciśnienie, w wyniku którego powietrze, zamiast być zasysane do kominka, będzie wywiewane na zewnątrz;
• wlot powietrza na zewnątrz trzeba umieścić na wysokości co najmniej 1 m nad ziemią (aby nie zasysać brudnego) i zakończyć kratką wentylacyjną, uniemożliwiającą przedostawanie się do domu gryzoni, lub kratką z okapnikiem.

Dobra podstawa pod kominek

Przed przystąpieniem do montażu kominka należy jeszcze sprawdzić podłoże w miejscu, gdzie ma być ustawiony. Fundament lub strop muszą mieć odpowiednio dużą wytrzymałość, ponieważ ciężar kominka nie jest przenoszony na ścianę, o którą jest on oparty, ale w całości na podłoże. Przeciętny kominek z wkładem waży ponad 500 kg, a nierzadko więcej niż tonę. Podczas wizji technicznej trzeba sprawdzić, czy w miejscu przewidzianym na kominek (w podłodze, ścianie i stropie) nie przebiegają przewody instalacji elektrycznej, gazowej bądź grzewczej.