Jak prawidłowo wykonać wentylację w ścianie trójwarstwowej?
Ściana trójwarstwowa wymaga zrobienia szczeliny wentylacyjnej, żeby przepływające przez nią powietrze odprowadzało gromadzącą się między warstwami wilgoć. Przeczytaj, jak wygląda konstrukcja takiej ściany i czym ją ocieplać.
Budując mury trójwarstwowe ocieplane wełną mineralną, należy pamiętać o tym, że wilgoć, która będzie przedostawać się z wnętrza budynku lub przez warstwę elewacyjną, może skraplać się w wełnie i pogarszać jej właściwości izolacyjne. Żeby tego uniknąć, między wełną a warstwą osłonową ściany należy zostawić szczelinę, z której wilgoć będzie mogła zostać odprowadzona na zewnątrz. Aby para mogła się wydostać, niezbędny jest odpowiedni przepływ powietrza w szczelinie, a do tego potrzebne są otwory wlotowe przy cokole i wylotowe pod okapem, a także nad oknami i drzwiami.
Gdy warstwa elewacyjna zrobiona jest z cegieł klinkierowych lub silikatowych, w takich otworach warto zastosować gotowe puszki wentylacyjne. Umieszcza się je zamiast pionowej spoiny co mniej więcej 1 m. Ich budowa pozwala na swobodny przepływ powietrza, a jednocześnie uniemożliwia wnikanie do szczeliny opadów, jest też barierą dla owadów i drobnych gryzoni. Jeśli ściana ma więcej niż 6 m, potrzebny jest dodatkowy rząd puszek w połowie elewacji. Ważna jest też szerokość szczeliny, powinna mieć ona 2-3 cm – w zbyt wąskiej powietrze nie mogłoby swobodnie krążyć, a zbyt szeroka mogłaby powodować zbyt duże wychładzanie ściany. Jeśli warstwa osłonowa będzie z materiałów wymagających otynkowania, zwykle nie stosuje się puszek, lecz zostawia niewypełnione spoiną pustki lub – gdy ściana jest murowana z elementów większej wielkości (np. z bloczków z betonu komórkowego) – wycina się w niej otwory. W obu przypadkach otwory należy przykryć siatką zbrojącą, uważając, by podczas tynkowania nie zatkać ich zaprawą.
