Bloczki, płytki i kształtki U z betonu komórkowego. Jak poprawnie z nich murować? Zasady połączeń między elementami
Murowanie ścian z betonu komórkowego przebiega bardzo sprawnie. Bloczki wykonane z tego materiału są bardzo lekkie i poddają się łatwej obróbce. Wszystkie prace trzeba jednak wykonywać zgodnie ze sztuką budowlaną. Sprawdź jak to zrobić i jakich błędów się wystrzegać.
Autor: H+H
Prawidłowe wykonanie przewiązań między bloczkami w murze
Wykonywanie muru z bloczków z betonu komórkowego podlega takim samym regułom, jak w przypadku innych materiałów. Podstawową zasadą jest dbanie o to, aby spoiny pionowe w kolejnych warstwach nie pokrywały się. Powinny mijać się ze sobą o co najmniej 10 cm, natomiast docięte fragmenty bloczków, umieszczane na końcach ściany, nie mogą być krótsze niż 15 cm.
Przewiązanie bloczków powinno być zachowane również w narożnikach. Jeśli stosujemy elementy łączone na system pióro-wpust, dobrze jest kierować wpusty na zewnątrz narożnika. Przed tynkowaniem należy wypełnić je zaprawą, podobnie jak uchwyty montażowe (jeśli bloczki je posiadają). W przypadku, gdy na zewnątrz wyprowadzimy pióro – należy je zeszlifować. W przypadku narożnika zaprawą murarską trzeba również wypełnić spoinę pionową, ponieważ wpust jednego bloczka, będzie się stykać z gładką powierzchnią drugiego.
Beton komórkowy – łatwe i szybkie murowanie, przycinanie, łączenie
Specyficzna struktura betonu komórkowego, oprócz wpływu na jego parametry cieplne, tworzy również produkt niezwykle łatwy w montażu i obróbce. Niewielka gęstość bloczków z betonu komórkowego sprawia, że elementy te, mające nawet sporą objętość i wymiary, są stosunkowo lekkie. Podnoszenie, przenoszenie, układanie bloczków nie sprawia wykonawcom większych problemów. Ponadto, dzięki małej gęstości łatwo je docinać za pomocą ręcznej piły. Wykonanie podcięć, gniazd, otworów w ścianie wymurowanej z betonu komórkowego nie nastręcza żadnych kłopotów. Do prawidłowego murowania ścian z betonu komórkowego wystarczy niedrogi komplet narzędzi takich jak wymieniona wcześniej ręczna piła widiowa do cięcia, kielnie zębate do nakładania zaprawy, gumowy młotek, strug do szlifowania ewentualnych nierówności czy rylec do wykonywania bruzd pod instalacje.
W kontekście prac murarskich należy wspomnieć również o ciekawej właściwości betonu komórkowego, która wpływa na łatwość prac i dodatkowo obniżanie kosztów budowy. Jest nią izotropowość, dzięki której, bloczki mają identyczne parametry (np. wytrzymałość, izolacyjność cieplną, akustyczną) we wszystkich płaszczyznach. Po docięciu bloczka do żądanego wymiaru, pozostały po cięciu fragment można wykorzystać w kolejnych warstwach. Stąd na budowie z betonu komórkowego nie można spotkać zalegających odpadów po docinkach. Prawie każdy element może być wykorzystany w ścianach.
Robert Janiak - Product Manager H+H
Łączenie ścian zewnętrznych i wewnętrznych
Ściany zewnętrzne można połączyć z wewnętrznymi na trzy sposoby. Pierwszy z nich to pełne przemurowanie ścian ze sobą. Odbywa się to poprzez wprowadzenie bloczków ściany wewnętrznej na całą grubość ściany zewnętrznej, w co drugiej warstwie. Zaczynamy od ułożenia pierwszej warstwy ściany zewnętrznej i przykładamy do niej bloczki ściany wewnętrznej, pamiętając o wypełnieniu spoiny pionowej. W kolejnej warstwie umieszczamy bloczek ściany wewnętrznej przewiązany na całej grubości ściany zewnętrznej. Tu również należy pamiętać o wypełnieniu spoin pionowych, ponieważ bloczki będą się stykać płaskimi powierzchniami, bez systemu pióro-wpust.
Kolejnym sposobem jest przewiązanie na niepełną grubość ściany zewnętrznej. Zasada wykonywania jest podobna, jak w poprzednim przypadku. Różnica polega na tym, że bloczków ściany wewnętrznej nie wpuszczamy całkowicie w ścianę zewnętrzną, jednak powinno być to na głębokość większą niż 15 cm. Ten sposób wiąże się z koniecznością wycinania podcięć w bloczkach, co czyni tę metodę bardziej czasochłonną.
Ostatnim sposobem jest łączenie za pomocą metalowych łączników. Ścianę wewnętrzną można wtedy dostawić bez przewiązania. Wystarczy jedynie wypełnić spoiny pionowe. Murując ścianę zewnętrzną, należy umieścić łącznik w co drugiej warstwie, który posłuży do wykonania połączenia z dostawianą, drugą ścianą.
Ściany działowe również możemy dowiązywać z użyciem wszystkich wymienionych metod. Czasem jednak nie wiemy, gdzie ostatecznie będziemy chcieli je wymurować. Wtedy najlepszym wyjściem jest montaż z użyciem łączników. W przypadku ścian działowych, możemy je dodać, nawet po wymurowaniu ściany zewnętrznej. Wtedy łączniki wygięte w kształt litery L przykręca się do ściany tak, aby później trafiły w spoinę między bloczkami. Należy pamiętać o zostawieniu przerwy grubości 1 – 1,5 cm pomiędzy wierzchem ściany a stropem. Ściany działowe są przegrodami niekonstrukcyjnymi, a to znaczy, że nie powinny przenosić żadnych obciążeń. Każdy strop pod obciążeniem nieznacznie się ugina, więc jeśli zapomnimy o odstępie, ścianka może ulec uszkodzeniu. Szczelinę należy wypełnić materiałem elastycznym, np. pianką montażową.
Jeśli ściany wewnętrzne będą wykonane z innego materiału niż beton komórkowy, zalecane jest wykonywanie połączeń na metalowe łączniki lub za pomocą przewiązania na niepełną grubość ściany zewnętrznej. Wykonanie przewiązania na pełną grubość ściany zewnętrznej skutkowałoby obniżeniem parametrów cieplnych ściany zewnętrznej i powstaniem mostka termicznego w tym miejscu.
Gdy w całym domu postawiliśmy na beton komórkowy, wtedy warto wykonać pełne lub częściowe przewiązania ścian ze sobą. Takie rozwiązanie poprawi izolacyjność akustyczną przegród wewnętrznych.
Do czego zastosować płytki z betonu komórkowego?
Płytki to elementy o dużo mniejszej grubości od bloczków. Mogą być wykorzystywane do budowy cienkich i lekkich ścianek działowych, aranżacji wnętrz lub prac wykończeniowych. Można z nich wykonywać półki czy zabudowy, np. instalacji, wanny lub komina. W fazie budowy wykorzystuje się je również do wykończenia oparcia stropu na ścianie (obudowy wieńca żelbetowego). Aby zabezpieczyć to wrażliwe miejsce budynku przed powstaniem mostka termicznego, należy pomiędzy żelbetowym stropem a obudową z płytek zastosować jeszcze dodatkowe ocieplenie z wełny lub styropianu.
Kształtki U mogą znacznie przyspieszyć pracę
Elementy z betonu komórkowego w kształcie litery U są pomocne przy budowie żelbetowych słupów lub wieńców. Wykorzystywane są jako szalunek tracony, dzięki czemu oszczędzamy czas na wykonywaniu deskowania. Aby wykonać słup, wokół zbrojenia wystarczy murować kształtki U w pozycji pionowej z zastosowaniem cienkich spoin. Kształtki należy dodatkowo łączyć w każdej warstwie za pomocą łączników stalowych, aby zabezpieczyć się przed parciem betonu, mogącym rozerwać spoiny. Trzeba oczywiście pamiętać, aby zbrojenie słupa było dowiązane do prętów wychodzących z płyty tzw. starterów.
Wieńce wykonuje się w kształtkach ułożonych w pozycji poziomej i połączonych cienką spoiną pionową. W tak przygotowanej formie można ułożyć zbrojenie i zalać je betonem. Dzięki zastosowaniu kształtek U, możliwe jest uzyskanie idealnej powierzchni elementu, co jest bardzo trudnym zadaniem przy tradycyjnym deskowaniu.
