Zasady montażu - sposób osadzenia okien, metody montażu, podparcie okien
Najczęściej kupujemy okna z usługą montażu. Warto wybrać taki salon sprzedaży, w którym przedstawia się różne metody ich mocowania, bo sposób osadzenia okien powinno się szczegółowo zaplanować już w momencie ich zakupu.
W projekcie budynku znajdziemy wymiary okien i ich odległość od płaszczyzny planowanej podłogi. Położenie okien w grubości muru zależy od budowy ściany, grubości warstwy ocieplenia oraz metody montażu – najczęściej nie określa się tego w projekcie, tylko u doradcy podczas zamawiania okien. Powinien nam zaproponować sposób wypełnienia szczeliny montażowej między oknem a ościeżem i trwałego zabezpieczenia jej przed wnikaniem wilgoci oraz wpływem czynników atmosferycznych. Wszystkie ustalenia powinny zostać spisane i w formie załącznika być integralną częścią umowy o wykonanie usługi montażu okien.
Położenie okna
W polskim budownictwie mieszkaniowym najpopularniejsze są ściany warstwowe, w których od zewnątrz znajduje się izolacja termiczna. Gdy w ścianach jest zaprojektowana gruba warstwa ocieplenia, co najmniej 20 cm, całkowite wysunięcie okna w warstwę ocieplenia jest optymalnym rozwiązaniem. Gdy powierzchnia wewnętrzna jego szyby znajduje się 6-8 cm poza licem muru, izotermy w szczelinie montażowej mają podobny przebieg jak w ścianie. Dzięki temu mostki cieplne występujące wokół okna, na jego styku z ościeżem, są ograniczone do minimum. Zapobiega to powstawaniu warunków do tworzenia się pleśni i grzybów na wewnętrznej części ościeża. Aby stabilnie połączyć okno z murem, wykorzystuje się specjalistyczne systemy zamocowań, które są znacznie droższe niż tradycyjne kotwy i dyble. Rozwiązaniem kompromisowym jest częściowe wysunięcie okna w ocieplenie. Okno znajduje się wówczas w odległości 4-5 cm od lica muru, czyli jest wysunięte mniej więcej połową grubości profilu. To wygodna pozycja okna, gdy stosujemy ocieplenie grubości 15 cm. Wówczas pierwsza, 5-centymetrowa warstwa ocieplenia jest zlicowana z oknem, a druga, 10-centymetrowa, nachodzi na ramę okienną, tworząc estetyczny węgarek ocieplający złącze. Takie rozwiązanie wyrównuje przebieg izoterm na połączeniu okna ze ścianą. Pozwala także skutecznie uszczelnić taśmami rozprężnymi styk ościeżnicy z murem. Do mocowania okna wykorzystuje się wtedy trochę krótsze łączniki niż przy całkowitym wysunięciu, a więc nieco tańsze, ale kątowniki metalowe też się do tego nadają.
Przeczytaj też:
Błędy przy montażu okien: jak uniknąć 10 najczęstszych błędów >>>
Na krawędzi muru nośnego, czyli bezpośrednio przed warstwą ocieplenia, albo wysunięte 1-2 cm w jego grubość można montować okna w budynkach, które nie są superenergooszczędne. Projektant i inwestor dopuszczają w tym wypadku występowanie niewielkich mostków cieplnych. Nie jest to rozwiązanie optymalne pod względem termicznym, ale za to najtańsze pod względem kosztów montażu. Nie wymaga dodatkowych konsol i wsporników podpierających okno wysunięte poza lico muru. Jest także łatwiejsze w wykonaniu i nie wymaga dużego doświadczenia montażowego.
Montaż na konsolach
Okna wysunięte w warstwę ocieplenia wymagają zastosowania konsol nośnych (na przykład Knelsen, JB-D, Gloobal) lub użycia systemu belkowego (na przykład krawędziaków, MOWO, WinFramer, VBH, Stropex). Konsole to metalowe kształtowniki o wysięgu 5-15 cm i regulowanej wysokości. Na każdym z czterech boków okna rozstawia się wówczas kotwy, w oknach tworzywowych maksymalnie co 70 cm. Istotne jest, aby konsole i kotwy miały odpowiednie wyniki badań albo wyliczeń wytrzymałościowych, które potwierdzą możliwość zastosowania danego rozwiązania do mocowania okien poza płaszczyzną muru.
Montaż na kantówkach
Funkcję takiej konsoli może także pełnić zaimpregnowana kantówka drewniana. W systemach belkowych najpierw do muru przykręca się i/lub przykleja elementy tworzące ramę. Następnie wstawia się w nią okno i mocuje do niej wkrętami. Przy częściowym wysunięciu okna poza lico muru do montażu wykorzystuje się wsporniki przytwierdzone do lica muru, ale wystarczą też atestowane kątowniki metalowe. Boczne i górne elementy ościeżnicy przytwierdza się za pomocą kotew metalowych albo tworzywowych.
Przeczytaj też:
Wymiana okna. Jak usuwać stare i montować okna nowo zakupione >>>
Okna umieszczone w świetle otworu można mocować do muru dyblami lub za pośrednictwem kotew przykręcanych do ramiaków. Rozporowy element mocujący (dybel, kołek rozporowy) nie powinien być wkręcany bliżej niż 6 cm od krawędzi muru. Dlatego do zamontowania okien na krawędzi muru najczęściej stosuje się kotwy. W ścianie jednowarstwowej okna osadza się mniej więcej w połowie jej grubości, a więc miejsce mocowania wy-pada nie bliżej niż 20 cm od krawędzi otworu. Niezależnie od wybranego wariantu montażu w ścianach z ociepleniem istotne jest uformowanie z niego zewnętrznego węgarka. Powinien on zachodzić 4-5 cm na ościeżnicę okna na całym jego obwodzie poza parapetem. Zabezpieczy to szczelinę montażową przed nadmiernym wychładzaniem się.
Autor: OKNOPLAST-Kraków
Okna wysunięte w warstwę ocieplenia muszą być stabilnie podparte i przymocowane do ściany. Służą do tego kotwy i konsole. Między oknem a ościeżem jest materiał izolacyjny. Od strony wnętrza osłania się go paroizolacją, a od zewnątrz – wiatroizolacją
Podparcie okna poza murem
Na okno zamontowane w murze oddziałują różne siły, z których największe znaczenie mają siła grawitacji i siły parcia oraz ssania wiatru. Najważniejsze więc staje się stabilne podparcie okna, aby jego ciężar oparł się na solidnej podstawie. Takim podparciem dla okna wysuniętego w ocieplenie (całkowicie lub częściowo) są konsole montażowe. Mocuje się je w odległości 10-15 cm od narożników, a między sobą w odległości nie większej niż 70 cm w przypadku okien z PCW bądź 80 cm, gdy chodzi o okna drewniane lub okna aluminiowe. Jeżeli więc szerokość okna nie przekroczy 100 cm, wystarczą dwie zamocowane przy narożnikach. Jeśli okno ma 120 cm szerokości, trzeba podeprzeć je dodatkową konsolą w połowie szerokości, a jeżeli szerokość przekroczy 160 cm, wówczas dodaje się jeszcze jedną konsolę. Liczba konsol podpierających okno zależy również od ich nośności i ciężaru okna.
Podparcie okna w murze
Wstawiając okna w licu muru, opiera się je na klockach podporowych wykonanych z tworzywa lub twardego i suchego drewna. Klocki powinno się układać wzdłuż listwy podparapetowej (nigdy prostopadle do płaszczyzny okna!). Nie powinny być od niej szersze, aby umożliwić ustawienie oraz prawidłowe zamocowanie parapetów. Klocki podporowe podpierają okno przez cały czas i w żadnym wypadku nie powinny być usuwane. Po właściwym i stabilnym podparciu okna ustawia się je w pionie i stabilizuje w tej pozycji za pomocą klinów regulacyjnych (jeśli są umieszczone w murze) albo konsol bocznych (jeśli znajdują się w warstwie ocieplenia). Następnym etapem jest zamocowanie okna na tyle solidnie, aby zapobiec zmianie jego położenia pod wpływem działania silnego wiatru. Służą do tego kotwy pośrednie, dyble, wkręty i konsole boczne.
