Podstawowym parametrem, który pozwala określić izolacyjność termiczną okna, jest współczynnik przenikania ciepła U [W/(m²·K)]. Według normy maksymalna wartość współczynnika U dla okien (również połaciowych) to 2 W/(m²·K) – strefa klimatyczna I i II, oraz 2,6 W/(m²·K) – strefa klimatyczna III i IV. Nowoczesne okna są jednak cieplejsze i osiągają wartość zdecydowanie niższą. Większość okien drewnianych ma współczynnik U = 1,3-1,5 W/(m²·K), natomiast dla okien plastikowych wartość ta mieści się w przedziale 1,5-2 W/(m²·K).
Na korzystne parametry cieplne całego okna mają wpływ wartości współczynników jego poszczególnych elementów składowych. Oczywiście największe znaczenie mają szyby, bo to przez nie zimą ucieka, a latem napływa, najwięcej ciepła. Najpopularniejsze są szyby termoizolacyjne, w których tafle szkła są oddzielone ramką dystansową, a przestrzeń między nimi jest wypełniona gazem szlachetnym, mogą być też dodatkowo antywłamaniowe, dźwiękoszczelne bądź ornamentowe.W oknach drewnianych ostateczna wartość współczynnika przenikania ciepła zależy od szerokości profilu – im jest szerszy, tym cieplejszy. W oknach plastikowych nie trzeba zwiększać szerokości profilu, aby polepszyć ich izolacyjność. Wystarczy wybrać okna z profilu o większej liczbie komór.
Dość istotnym elementem okna są uszczelki, choć ich wpływ na wartość współczynnika przenikania ciepła dla okna jest niewielki. Uszczelniają one połączenie między ruchomą częścią okna (skrzydłem) a stałą (ramą), ograniczając dostęp zimnego powietrza – na przykład przy silnych podmuchach wiatru. Okna plastikowe są standardowo wyposażone w dwie obwodowe uszczelki zewnętrzne umieszczone na ramie. Za dodatkową opłatą można zamówić osadzenie trzeciej uszczelki – wewnątrz profilu ościeżnicy. W oknach drewnianych często jest tylko jedna uszczelka, we wrębie skrzydła. Specjalne wyżłobienie na jego profilu umożliwia zamontowanie dodatkowej uszczelki.
Okna do domów energooszczędnych
Ważnym elementem domu o niskim zapotrzebowaniu na energię potrzebną do ogrzania są okna. Dom taki musi mieć możliwie dużą szczelność i jak najmniej miejsc o słabszej izolacyjności, dlatego też należy w nim zamontować okna energooszczędne.W oknach plastikowych energooszczędność osiąga się dzięki zwiększeniu głębokości zabudowy (szerokości profilu) i liczby komór w profilach, stosowaniu specjalnych nakładek i wypełnianiu części komór materiałem termoizolacyjnym. Okna pięciokomorowe o głębokości zabudowy 7 cm osiągają U = 0,84 W/(m²·K).
Energooszczędne okna drewniane mają profile o większej szerokości z wypełnieniem z pianki poliuretanowej, od zewnątrz zabezpieczone termookapnikiem. Okna z ościeżnicą szerokości 10 cm mają współczynnik przenikania ciepła U = 0,8 W/(m²·K). Wszystkie okna standardowo są wyposażone w energooszczędne zestawy trzyszybowe wypełnione argonem lub kryptonem, ze szkłem niskoemisyjnym, o U = 0,7 W/(m²·K).
Równie wysoką poprzeczkę stawia się oknom dachowym. W oknach połaciowych drewnianych obniżono współczynnik przenikania ciepła, stosując potrójne szklenie, z obiema przestrzeniami międzyszybowymi wypełnionymi gazem albo z jedną wypełnioną gazem, a drugą bardzo cienką próżniową. Okna dachowe plastikowe na razie nie uzyskują tak dobrych parametrów, bo ich konstrukcja nie daje możliwości wstawienia ciepłego zestawu szybowego.
