Domy szkieletowe. Jak zbudować dom szkieletowy? Na co zwrócić uwagę
Domy szkieletowe to jedna z opcji wykorzystania podczas budowy drewna. Drewno, wydawałoby się archaiczny materiał budowlany, wciąż jest na topie. Co więcej, przybywa technologii poprawiających jego parametry i technik wznoszenia z niego domów. Dziś z drewna buduje się szybciej, a domy są lepiej chronione przed ogniem i skutkami wilgoci niż kiedyś. Przykładem są właśnie domy szkieletowe.
Autor: PFLEIDERER
Między słupkami pojawiają się też belki poprzeczne, które wytyczają otwory lub skośne – usztywniające konstrukcję tam, gdzie jest to niezbędne
Spis treści
- Jak się buduje domy szkieletowe?
- Domy szkieletowe są najczęściej prefabrykowane
- Domy szkieletowe powstają w fabrykach
- Wariant domu szkieletowego do wyboru
- Drewniany szkielet domu wymaga staranności
Jak się buduje domy szkieletowe?
Domy szkieletowe uchodzą za bardzo trudne w budowie, z czego między innymi wynika tak szeroka oferta prefabrykatów robionych w tej technologii. W fabryce łatwiej jest zachować surowy reżym technologiczny, a powtarzalne procesy sprzyjają uniknięciu błędów. Poza tym pracownicy nadzoru technicznego dbają, aby do nich nie dochodziło.
Oczywiście dom szkieletowy można wznieść bezpośrednio na placu budowy, ale wówczas niezmiernie ważna jest dokładność wykonania i przestrzeganie wszystkich zasad obowiązujących dla tej technologii.
Domy szkieletowe są najczęściej prefabrykowane
Ściany domów szkieletowych powstają z drewnianych słupów opartych na belkach podwalinowych i spiętych z góry belkami oczepowymi. Mają podobnej konstrukcji ściany wewnętrzne i oczywiście drewniane stropy i więźby dachowe. Między elementami drewnianego kośćca umieszczane jest ocieplenie (z wełny mineralnej, wełny drzewnej albo natryskiwanej piany PUR lub celulozy). Usztywnienie stanowią płyty drewnopochodne lub cementowo-włóknowe montowane od zewnątrz i od środka. Dom musi być jeszcze dodatkowo ocieplony, więc pod jego fasadą, która może być wykonana w sposób dowolny, kryje się jeszcze kilka lub kilkanaście centymetrów materiału termoizolacyjnego. Tak pokrótce można scharakteryzować specyfikę domów szkieletowych, zwanych jeszcze niekiedy kanadyjczykami, bowiem to właśnie zza oceanu technologia ta dotarła do nas u progu lat 90.
Choć nie brak firm, które stawiają takie budynki od podstaw na budowie, to zdominowały je przedsiębiorstwa specjalizujące się w prefabrykacji. Mają one zakłady produkcyjne, w których wyspecjalizowane ekipy, posługując się profesjonalnym sprzętem, w stałych, idealnych warunkach klimatycznych montują poszczególne elementy domów. Te są później transportowane do klienta i na jego działce ustawiane oraz łączone w całość.
Szkieletowy dom prefabrykowany pozwala zaoszczędzić nie tylko czas, lecz także nerwy. Odpada wielogodzinne kursowanie między sklepami a budową oraz doglądanie ekipy. Dodatkowo, po zakończeniu prac posesja nie będzie przypominać krajobrazu po bitwie.
Na domy prefabrykowane udzielana jest gwarancja obejmująca wady i uszkodzenia ich konstrukcji. Obowiązuje, zależnie od firmy, przez czas od 10 do 50 lat. Czasem firma zapewnia także przez pierwsze 2 lata nieodpłatne naprawy, nie tylko te dotyczące konstrukcji.
Czas oczekiwania na przygotowanie elementów prefabrykowanych sięga miesiąca, montaż zajmuje jedynie kilka dni, kilka tygodni trzeba zaś poświęcić na sfinalizowanie prac wykończeniowych i instalacyjnych.
Pamiętajmy również, że jeśli nasza działka leży na terenie trudnym (brak utwardzonej drogi, gęsta zabudowa, niedostatek miejsca do zaparkowania wielkich pojazdów transportowych), budowa domu prefabrykowanego może być niemożliwa do przeprowadzenia.
Domy szkieletowe powstają w fabrykach
Procedura kupna takiego domu wydaje się dość prosta. Po zdobyciu środków finansowych wszystko potoczy się w szybkim tempie. Zaczynamy od wyboru projektu i tym samym trafiamy na firmę lub odwrotnie – znajdujemy przedsiębiorstwo, a następnie robimy rekonesans w ofercie jego projektów. Wszystkie zakłady prefabrykacji mają bowiem katalogi domów, a koszt projektu jest przeważnie wliczony w ostateczną cenę, podobnie jak opłata za transport i montaż. Oczywiście zawsze można zdobyć inny projekt i zażądać budowy według niego, co poprzedza proces adaptacji go do wymogów danej technologii oraz naszych potrzeb (to może być dodatkowo płatne).
Później następuje moment podpisania umowy. Po załatwieniu spraw papierkowych rozpoczyna się budowa. Wszystkie elementy domu zostają zrobione w zakładzie. Przygotowywane są całe elementy konstrukcji: gotowe ściany, stropy, więźba dachowa. Firma dostarczy je później na plac budowy i zmontuje w całość na przygotowanych uprzednio fundamentach. Fundamenty można zrobić własnym sumptem, ale musimy liczyć się z tym, że wykonawcy domu zechcą najpierw dokonać ich technicznego odbioru, by upewnić się, że są wystarczająco starannie zrobione.
Wariant domu szkieletowego do wyboru
Większość firm produkujących domy w technologii prefabrykatów drewnianych proponuje kilka wersji wykończenia. Istnieje możliwość odbioru budynku w stanie surowym zamkniętym (stan deweloperski) lub domu wykończonego „pod klucz”.
Niektórzy producenci oferują wykończenie łącznie z wyposażeniem łazienki i kuchni. Opcję wykończenia można dostosować do swoich upodobań, potrzeb i zasobności portfela. Radzimy jednak zwrócić uwagę na dokładny zakres prac zapewnianych dla danego standardu, a także sprawdzić, jakich materiałów używają producenci. Najlepsi nie robią z tego tajemnicy, a wręcz podają specyfikację danych wyrobów na swoich stronach internetowych. Wybrać możemy też określony standard energetyczny w ramach danego projektu. Jeśli jednak zależy nam na domu pasywnym lub plusenergetycznym (niepobierającym energii grzewczej, a wręcz produkującym jej nadwyżkę), musimy się liczyć z tym, że projekt będzie musiał być inny, bowiem domy takie mają ograniczenia dotyczące między innymi bryły oraz wielkości i rozmieszczenia przeszkleń.
Drewniany szkielet domu wymaga staranności
Wznoszenie domu szkieletowego belka po belce na placu budowy nakłada na wykonawców dużą odpowiedzialność. Muszą oni przestrzegać wielu zaleceń, a my powinniśmy ich w tym dopilnować. Aby więc uniknąć błędów przy budowie kanadyjczyka, trzeba:
- zamówić dokładny projekt wykonawczy i postępować zgodnie z jego wskazówkami;
- wykonać idealnie równe fundamenty. Od ich jakości zależy, czy ciężar budynku prefabrykowanego zostanie równomiernie rozłożony. Nawet kilkumilimetrowe niedokładności utrudniają postawienie ścian;
- dopilnować, by użyto drewna dobrych parametrów i suchego, najlepiej suszonego komorowo i czterostronnie struganego;
- gdy stosowane jest drewno impregnowane, impregnować każde miejsce jego przecięcia lub nawiercenia;
- sprawdzić, czy belki podwalinowe są łączone z fundamentem za pomocą kotew lub szpilek, czyli gwintowanych prętów średnicy minimum 12 mm. Między betonem a podwaliną nie może też zabraknąć poziomej hydroizolacji z papy lub folii PCW;
- upewnić się, że rozstaw kotew jest nie mniejszy niż 120 cm, a w sąsiedztwie naroży ścian – 30 cm;
- uszczelnić dodatkowo przejścia takich kotew przez warstwę hydroizolacji;
- wypełnić uszczelniaczem bitumicznym szpary między podwaliną a hydroizolacją;
- przestrzenie między elementami ramy konstrukcyjnej szczelnie wypełniać materiałem termoizolacyjnym, wszelkie szpary i dziury są niedopuszczalne;
- przypilnować, żeby izolacja cieplna od zewnątrz została osłonięta folią wiatroizolacyjną, a od środka paroizolacyjną i tego nie wolno pomylić;
- zwracać uwagę, aby pasy folii były układane na zakład szerokości minimum 20 cm i szczelnie ze sobą sklejane, dotyczy to zwłaszcza paroizolacji, w której nie powinna się znaleźć żadna dziurka;
- wywinąć folie na ościeża otworów okiennych i drzwiowych i uszczelnić styki taśmą. Ważne jest, by najpierw wywijać folię wiatroizolacyjną, a paroizolacyjną dopiero po niej;
- do mocowania poszycia zewnętrznego używać płyt MFP, OSB lub cementowo-włóknowych o grubości minimum 12 mm. Do ich mocowania używa się nierdzewnych gwoździ lub wkrętów. Między płytami pozostawia się szczelinę dylatacyjną szerokości 3 mm;
- zwracać uwagę, czy belki stropowe są opierane na belkach oczepowych na głębokość nie mniejszą niż 4 cm, chyba że przytwierdza się je z użyciem specjalnych okuć ciesielskich;
- przed wykonaniem poszycia stropu lub podłogi belkowej zamocować wzdłuż elementów konstrukcyjnych przekładki z gumowej taśmy akustycznej. W przeciwnym razie podłoga może później skrzypieć;
- na poszycie stropu zastosować płyty o grubości nie mniejszej niż 18 m.
