Jak wykonać podłogę na gruncie? Jakie są warstwy podłogi na gruncie?
Podłogę na gruncie wykonuje się w budynkach posadowionych na ławach fundamentowych. Jej podstawową warstwą jest kilkunastocentymetrowa płyta z chudego betonu. Jak wykonać podłogę na gruncie warstwa po warstwie?
Spis treści
- Wykonanie podłogi na gruncie - etapy
- Podłoga na gruncie - etap I
- Drugi etap - hydroizolacja, termoizolacja oraz jastrych
Podłoga na gruncie przenosi tylko obciążenia użytkowe z parteru oraz ciężar ścian działowych. Nie przenosi obciążeń z konstrukcji domu. Nie można zatem na niej sytuować ścian nośnych, słupów, kominów, schodów.
Dozwolone jest tylko budowanie ścian działowych, które należy oddylatować od stropu wyższej kondygnacji. Zawsze należy ją zabezpieczyć przed wilgocią gruntową, a jeśli nad nią znajduje się pomieszczenie ogrzewane, trzeba ją też zaizolować termicznie.
Wykonanie podłogi na gruncie - etapy
Podłogę na gruncie wykonuje się w dwóch etapach: po skończeniu fundamentów robi się podbudowę i płytę betonową, kolejne warstwy układa się po zbudowaniu ścian i stropów.
Podłoga na gruncie - etap I
Prace rozpoczyna się od zasypania piaskiem, tak zwanym kopalniakiem, przestrzeni między ścianami fundamentowymi. Tego typu piasek ma różne frakcje kruszywa. Umożliwia to jego prawidłowe zagęszczenie. Na podbudowę nie nadają się ani piasek rzeczny, ani ziemia z wykopu lub gruz. Ubijanie piasku powinno się wykonywać warstwowo, zagęszczarką mechaniczną. Dzięki temu uzyskuje się stabilne i nieodkształcalne podłoże. Całkowita grubość podbudowy ma mniej więcej 30 cm. Zagęszczając piasek, należy pamiętać, by w ostatniej warstwie ułożyć instalację kanalizacyjną oraz doprowadzenie wody. Pod podłogą na gruncie niekiedy również umieszcza się napowietrzenie kominka. Mieszankę betonową na płytę z chudego betonu (beton klasy C8/10 lub C12/15) zamawia się w betoniarni. Po ułożeniu należy ją zagęścić i odpowietrzyć.
Do dużych powierzchni betonu najlepiej używać łaty wibracyjnej. Płytę można też wyrównać zwykłą łatą zrobioną z deski lub rury, wówczas mieszankę zagęszcza się wibratorem buławowym. Po ułożeniu chudego betonu należy go pielęgnować, polewając wodą, aby struktura zachowała wilgotność przez pierwszych siedem dni. Jeśli panują wysokie temperatury, polewanie trzeba powtarzać nawet kilka razy na dobę. Można też dodatkowo zazbroić płytę przeciwskurczowo siatkami stalowymi lub zbrojeniem rozproszonym. Kolejne warstwy podłogi parteru robi się już po wymurowaniu ścian działowych.
Drugi etap - hydroizolacja, termoizolacja oraz jastrych
Pozostałymi warstwami podłogi na gruncie są hydroizolacja, termoizolacja oraz jastrych (podkład pod materiał wykończeniowy). Warstwy te wykonuje się prawie na sam koniec budowy, przed ostatecznym wykończeniem wnętrz budynku.
W projekcie budowlanym, sporządzonym na potrzeby uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę, nie zawsze są zawarte wyczerpujące informacje dotyczące sposobu wykonania poszczególnych warstw. Stąd w rozwiązaniach zdarzają się błędy. Znajdująca się bezpośrednio na płycie betonowej hydroizolacja musi być połączona na 15-20-centymetrowe zakłady wcześniej wyprowadzoną hydroizolacją ułożoną na ścianach fundamentowych, tak by zachowana była jej ciągłość.
Gdy płyta betonowa jest wyżej niż wierzch ścian fundamentowych, materiał izolacyjny płyty trzeba szczelnie połączyć z izolacją na wewnętrznej stronie ścian fundamentowych. Termoizolacja zabezpieczająca posadzkę parteru przed nadmierną ucieczką ciepła powinna być wykonana z materiału wytrzymałego na obciążenia. Znajdująca się na niej warstwa jastrychu (wylewki) również musi mieć odpowiednią nośność dostosowaną do rodzaju pomieszczenia (na przykład garaż) oraz przewidywanego rodzaju posadzki.
Jeśli ma się w niej znaleźć grzewcza instalacja podłogowa, powinna zapewnić możliwie najlepsze przewodzenie ciepła. Dużą powierzchnię jastrychu należy podzielić na mniejsze fragmenty. Podziały te wykonuje się, robiąc dylatacje. Robi się je też w przejściach i zewnętrznych narożach. Gdyby takich dylatacji nie było, to jastrych mógłby w nieoczekiwanych miejscach popękać. Dylatacje wykonuje się również obwodowo przy ścianach, gdzie specjalną pianką dylatacyjną oddziela się powierzchnie poziome od pionowych. Nie można dopuścić do tego, aby świeżo ułożony jastrych cementowy zbyt szybko wysychał, ponieważ popęka. Bezpośrednio po wykonaniu należy go pielęgnować, zraszając wodą.
Ocieplenie podłogi na gruncie może być też umieszczone pod jej warstwą konstrukcyjną. Trzeba w tym celu zastosować materiał wyjątkowo odporny na zawilgocenie i charakteryzujący się wysoką wytrzymałością mechaniczną. Może to być na przykład polistyren ekstrudowany lub poliuretan PIR. Sprawdzi się tu też kruszywo keramzytowe będące podsypką i termoizolacją w jednym. Wykorzystując je, nie musimy już dodatkowo ocieplać podłogi. Współczynnik przewodzenia ciepła λ wynosi dla keramzytu 0,08-0,14 W/(m.K), w zależności od ciężaru granulek – im lżejsze, tym lepsza izolacyjność. To, jak grubo należy nasypać keramzytu, zależy od jego gęstości i frakcji.
Im lżejszy, tym cieńszą warstwę izolacji można zrobić. Jeśli kupimy keramzyt o ciężarze właściwym 250-300 kg/m³, będziemy mogli zrobić izolację grubości 25 cm. Z tego o ciężarze 400-500 kg/m³ trzeba będzie ułożyć warstwę 45 cm, aby osiągnąć taką samą izolacyjność. Keramzytu zamawia się o 10-15% więcej, niż to wynika z zapotrzebowania podanego w projekcie. Jego objętość będzie się bowiem zmniejszać podczas ubijania. Keramzyt wysypuje się warstwami 15-centymetrowymi i ubija ręcznie lub za pomocą mechanicznej zagęszczarki płytowej, aż osiągnie się oczekiwaną łączną grubość podsypki. Najłatwiej jest ubić keramzyt wielofrakcyjny, który ma granulki różnej wielkości.
Niekiedy zaleca się, aby pod podsypką keramzytową znalazła się 15-centymetrowa warstwa filtracyjna ze żwiru lub podkład z chudego betonu. Wszystko po to, by nie podciągał on wody z gruntu. W tym samym celu pod podsypką keramzytową można umieścić grubą folię izolacyjną. Na wierzchu podsypki, na przekładce z folii, robi się płytę betonową grubości 10-15 cm. Można także ułożyć 3-centymetrową warstwę tak zwanego suchego betonu (betonu z minimalną ilością wody). Dopuszczalne jest też zrobienie „szprycu” cementowego grubości 3 cm. Jest to płynna mieszanka cementu, piasku i wody. Po stwardnieniu zaprawy można będzie mocować papę lub folię hydroizolacyjną, a w dalszej kolejności podkład i posadzkę. (Radosław Murat)
