Możliwości użycia forniru we wnętrzach
Forniry mają wielkie i różnorodne możliwości aranżacyjne. Pokazujemy, jak je spożytkować, stosując płaty forniru lub płyty fornirowane w kuchni, w salonie, na ścianie, jako blat w kuchni...
Autor: Andrzej Szandomirski
Ściany łazienki można wykończyć płytami pokrytymi fornirem idealnie dobranym do litego drewna posadzki
Fornir może mieć 0,6-3 mm grubości – to wystarczy, by oddać piękno i niepowtarzalność drewna. Jego niezaprzeczalnym atutem – w przeciwieństwie do litego drewna – jest to, że niekiedy przybiera wielkie formaty. Dzięki temu rysunek drewnianego usłojenia możemy podziwiać w wersji maksi. Poza tym jest plastyczny – doskonale nadaje się do wykańczania zaokrąglonych powierzchni.
Ma jeszcze jedną – trudną do przecenienia zaletę – na pokrytych nim płaszczyznach nigdy nie pojawią się szpecące szczeliny – efekt uboczny pracy litych elementów drewnianych. Przed wyborem materiału warto zobaczyć, jaki efekt można osiągnąć, stosując fornir naturalny, a jaki przy modyfikowanym. Radzimy, czym się kierować, dokonując wyboru fornirowanej powierzchni, i jak ją uzyskać samodzielnie.
Fornir naturalny czy modyfikowany?
Fornir naturalny powstaje przez skrawanie z drewna tak zwanych okleinówek. Mogą być one zdejmowane z płaskiej płaszczyzny lub całego obwodu pnia. Potem łączy się je w takiej kolejności, w jakiej były zdejmowane. Dzięki temu rysunek słojów zachowuje ciągłość wzoru i kolorystyki. Taki sposób przygotowania sprawia, że forniry naturalne są niepowtarzalne – tak jak materiał, z którego powstały.
Fornir modyfikowany jest w pewnym sensie przeciwieństwem naturalnego. Nie pretenduje do miana materiału oryginalnego. Pozostając naturalnym, ma powtarzalny wzór i kolorystykę. Uzyskuje się go przez sklejenie i sprasowanie kilkuset warstw naturalnego forniru, a następnie pocięcie tak uzyskanego brytu na cieniutkie plasterki – prostopadle do sklejeń. Taka metoda pozwala stworzyć efekt obcy naturze – prosty równoległy rysunek słojów. Najefektowniejsze forniry modyfikowane powstają z drewna zebrano, dębowego, czereśniowego, hebanowego i wenge. Zarówno forniry naturalne, jak i modyfikowane są wykańczane takimi samymi metodami. Najpierw drewno jest szlifowane, potem lakierowane na mat, półmat lub połysk.
