Lokalizacja oczyszczalni na działce

O tym, czy przydomowa oczyszczalnia zmieści się na działce, decydują nie tylko wielkość jej poszczególnych elementów i wymagania dotyczące ich montażu względem siebie. Przede wszystkim muszą być zachowane odpowiednie odległości od innych obiektów, na które może oddziaływać.

Idealnym miejscem na przydomową oczyszczalnię jest płaski, rozległy teren z niskim poziomem wód gruntowych i dobrze przepuszczalnym gruntem. Wykonuje się wtedy oczyszczalnię z drenażem rozsączającym – tanią i nieskomplikowaną w budowie. Nie zawsze jednak teren spełnia wszystkie powyższe wymagania. Trzeba wówczas wybrać inne rozwiązanie. Jest wiele rodzajów oczyszczalni i praktycznie nie istnieją takie warunki, do których nie udałoby się dobrać odpowiedniej. Wątpliwości mogą jednak budzić koszty budowy i opłacalność rozwiązania wybranego na siłę. Planując miejsce na przydomową oczyszczalnię, trzeba mieć pewność, że żadne zanieczyszczenia ani mikroorganizmy chorobotwórcze nie przedostaną się z niej do wód gruntowych i innych obiektów zlokalizowanych w jej pobliżu, na przykład do studni. Dlatego oczyszczalnia musi być od nich odpowiednio oddalona. Wymaganych i zalecanych odległości od innych obiektów należy przestrzegać nie tylko na własnej działce. Trzeba także uwzględnić ewentualną kolizję z podobnymi obiektami na działkach sąsiednich.

W pobliżu domu

Osadnik gnilny powinien być umieszczony w takim miejscu, aby ścieki odprowadzane z budynku miały do przebycia jak najkrótszą drogę. W ten sposób nie zdążą wystygnąć, a w wyższych temperaturach proces rozkładu zachodzi bardziej intensywnie. Przepływowy osadnik podziemny przeznaczony do wstępnego oczyszczania ścieków, będący częścią przydomowej oczyszczalni, można umieścić w sąsiedztwie budynku jednorodzinnego, pod warunkiem że będzie należycie odpowietrzany przez instalację kanalizacyjną wyprowadzoną co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych. Jeśli ten warunek nie jest spełniony, osadnik musi być oddalony od budynku co najmniej 5 m. Gdyby przewód odprowadzający ścieki z budynku do osadnika był dłuższy, należałoby go zaizolować. Wybierając miejsce na osadnik, trzeba pamiętać, że musi on być oddalony co najmniej 15 m od najbliższej studni oraz minimum 2 m od granicy działki i drogi. Powinno się też zachować bezpieczne odległości od rur z gazem i wodą – to znaczy 1,5 m, a także od kabli elektrycznych – 0,8 m.

Dodatkowa powierzchnia na drenaż

Najbardziej wymagająca, jeśli chodzi o wielkość niezbędnej powierzchni, jest oczyszczalnia z drenażem rozsączającym, który nie może być ułożony bliżej niż:

• 30 m od studni (również na sąsiedniej działce),
• 3 m od budynku, drzew i dużych krzewów,
• 2 m od granicy działki i drogi.

Powinno się też zachować bezpieczne odległości od rur z gazem i wodą oraz kabli elektrycznych – takie same jak w przypadku osadnika wstępnego. Nie można budować oczyszczalni z drenażem rozsączającym na terenach okresowo zalewanych. Na sam drenaż trzeba przeznaczyć 30-90 m2, zależnie od ilości dopływających ścieków. Można go układać na wiele sposobów, dopasowując je do kształtu działki. Zestaw dla czteroosobowej rodziny składa się zwykle z dwóch lub trzech ciągów drenarskich. Między poszczególnymi nitkami drenażowymi trzeba zachować odległość co najmniej 1,5 m. Pojedyncza nitka nie powinna być krótsza niż 9 m ani dłuższa niż 25 m. Jeśli teren jest pagórkowaty, drenaż należy umieścić na wzniesieniu. Ścieki i wody gruntowe zawsze spływają grawitacyjnie ku najniższym partiom terenu.

Szambo też wymagające

Bezodpływowy zbiornik zajmie mniej miejsca niż przydomowa oczyszczalnia. Można go zamontować nawet na niewielkiej działce, ale nie w dowolny sposób. Pokrywy i wyloty z wentylacji zbiornika powinny się znajdować co najmniej 5 m od okien i drzwi zewnętrznych budynków przeznaczonych na pobyt ludzi oraz co najmniej 2 m od granicy sąsiedniej działki, drogi, ulicy lub ciągu pieszego i 15 m od studni czerpiącej wodę pitną. Odległość od granicy sąsiedniej działki może zostać zmniejszona, gdy tak samo postąpi właściciel posesji obok.