Układanie płytek ceramicznych
Chce położyć płytki na zewnątrz budynku, ale nie wiem jak się to robi. Proszę o podanie kolejności prac przy ich układaniu.
Poniżej przedstawiam instrukcję układania płytek dla ścian i podłóg. Cała instrukcja + dodatkowe porady dostępne są również na stronie internetowej Glazura Królewska [glazurakrolewska.pl]
Przed przystąpieniem do układania płytek konieczne jest rozplanowanie ich układu, wyznaczenie linii bazowych. Kształty pomieszczeń nie zawsze są regularnymi prostokątami, a ściany miewają znaczne odchylenia od pionu. Konieczne jest więc dokładne sprawdzenie wymiarów pomieszczenia i ustalenie, gdzie można będzie "zgubić" niedokładności.
Pracę należy rozpoczynać od najbardziej wyeksponowanych powierzchni, tak aby bez problemu uzyskać równomierny i prostoliniowy układ kafelków.
Przy układaniu płytek niezbędne będzie ich przycinanie. Zwróćmy uwagę, aby w narożnikach nie trzeba było układać wąskich paseczków - odpowiednio przycięta pierwsza płytka w rzędzie pozwoli na "poszerzenie" ostatniej.
Trzeba także uwzględnić wzory na płytkach, które powinny tworzyć estetyczną kompozycję również w narożnikach. Bywa, że z wzorzystych płytek o określonych rozmiarach nie można uzyskać ładnego połączenia w załamaniach ściany. Można wtedy zmienić układ płytek, np. kłaść "w karo" lub uzupełnić płytkami jednobarwnymi.
Pokrywanie ściany glazurą rozpoczynamy od zamocowania listwy startowej - równej, wypoziomowanej deski, na której opierać się będzie drugi od podłogi rząd kafelków. Takie postępowanie pozwala na dokładne ustalenie linii bazowej i możliwość kontroli płaszczyzny ułożonej glazury.
Przy dużej wysokości pokrycia warto zamocować drugą listwę o grubości odpowiadającej warstwie pokrycia (na wysokości ok. 1,5 m ), która będzie oparciem dla łaty kontrolnej.
Technologia układania płytek na zaprawie klejowej ułatwia utrzymanie płaszczyzny pokrycia pod warunkiem, że klej będzie miał odpowiednią konsystencję, a podłoże będzie równe.
Zwróćmy uwagę, aby zaprawa nakładana była na ścianę gładką stroną pacy, a dopiero później przeczesywana stroną ząbkowaną.
Płytka po przyłożeniu i lekkim dociśnięciu z trudnością powinna dać się oderwać i na jej spodniej stronie muszą pozostawać równomiernie rozmieszczone pasy zaprawy.
Do utrzymania właściwych odstępów między płytkami używa się się plastikowych krzyżyków o różnych grubościach. Jednak płytki nie zawsze mają idealnie jednakowe wymiary i wtedy konieczna będzie korekta szerokości fug za pomocą malutkich klinów.
Trzeba pamiętać, że szerokość fug dobieramy nie tylko według własnych upodobań, ale również musimy brać pod uwagę wymiary płytek i wahania temperatury w ich otoczeniu. Obowiązuje zasada, że im większe płytki i różnice temperatury, tym fuga powinna być szersza.
Istotną czynnością dla estetyki i trwałości okładzin z płytek ceramicznych jest właściwe ich spoinowanie. Można je zrobić po dwóch-trzech dniach od ułożenia płytek. Zaprawa fugująca o dobranej barwie powinna być dość gęsta i trzeba ją wciskać gumową raklą w szczeliny między płytkami. Po wstępnym stwardnieniu spoiny wygładza się lekko zwilżoną gąbką, a następnie usuwa pył suchą szmatką. Warto przez kilka dni powierzchnię spryskiwać czystą wodą , co pozwoli na równomierne utwardzenie zaprawy fugującej.
