Gdy stolarz informuje, z jakich płyt meblowych korzysta, warto potraktować to jako punkt wyjścia do rozmowy. Aby dokonać świadomego wyboru, warto znać rodzaje płyt stolarskich i wiedzieć, czym się różnią, jak wyglądają.
Katalog popularnych płyt stolarskich
- Płyta stolarska drewnopochodna
- Płyta wiórowa
- Płyta OSB (ang.Oriented Strand Board)
- Płyta MFP
- Płyta MDF (ang. Medium Density Fibreboard)
- Płyta HDF (ang. High Density Fibreboard)
- Płyta laminowana (melaminowana)
- Płyta akrylowa
- Płyta fornirowana
- Płyta komórkowa
Płyta stolarska drewnopochodna
To płyta z warstwą wykonaną z listew tarcicy obustronnie oklejona obłogami z drewna liściastego lub iglastego. Choć jest znana od początku XX wieku, podbiła rynek dopiero w okresie międzywojennym, zwalniając stolarzy z obowiązku układania forniru. Obecnie ten rodzaj płyt uznawany jest za ekskluzywny rodzaj płyt stosowanych do produkcji mebli. W zależności od zastosowanego kleju rozróżnia się płyty stolarskie suchotrwałe i wodoodporne. Są produkowane trój- i pięciowarstwowo. Wyróżnia się płyty obłogowane zwykłe, okleinowane bukiem, jesionem, dębem, oklejone pilśnią, HDF oraz drzwiowe. Obłóg, którego grubość może wynosić od 2,5 do 10 mm, daje możliwość uzyskania pięknej, szerokiej struktury drewna, nawet do 300 mm. Dzięki temu na płytach obłogowanych można podziwiać piękny rysunek drewna.
Płyta wiórowa
To najbardziej popularny typ płyty, który składa się z cząstek drewna (zrębków, trocin, zrzynek tartacznych) sprasowanych w wysokiej temperaturze i spojonych żywicą syntetyczną. Grubość płyty zwykle wynosi od 12 do 38 mm. Po uszlachetnieniu (laminowaniu) są one stosowane w produkcji szaf, regałów czy biurek. Ze względu na niską cenę są chętnie wykorzystywane w meblach masowej produkcji (skrzynie meblowe do mebli tapicerowanych czy jako baza pod laminowanie).
Płyta OSB (ang.Oriented Strand Board)
Składa się z długich wiórów drewna ułożonych warstwowo i sklejonych żywicą. Jej grubość może wynosić od 9 do 25 mm - im jest większa, tym zapewnia większą wytrzymałość na obciążenia. Płyty są odporne na wilgoć. Często są stosowane w budownictwie, ale wykorzystuje się je także w meblarstwie, na przykład w loftowych wnętrzach.
Płyty MFP
To również płyty wiórowe wyróżniające się gładką strukturą i niewrażliwością na odkształcenia. Materiał jest też odporny na wilgoć, co zapobiega pojawianiu się grzybów i pleśni. MFP różni się od OSB wewnętrzną budową. W przypadku płyty MFP wióry są ułożone w różnych kierunkach w całym przekroju.
Płyta MDF (ang. Medium Density Fibreboard)
To materiał wykonany z włókien drzewnych i związków organicznych, który cechuje się wysoką gęstością i jednolitą strukturą, dzięki czemu ma większą wytrzymałość. Płyta jest łatwa w obróbce i idealna do malowania czy oklejania (w przeciwieństwie do wiórowej). Płyty meblowe MDF zwykle mają grubość od 6 do 44 mm. To materiał polecany jest również na fronty mebli do kuchni i łazienek ze względu na większą odporność na wilgoć niż płyty wiórowe laminowane. Płyty MDF są wykorzystywane do wykonywania mebli z zaawansowanymi detalami i giętymi kształtami oraz elementów wymagających precyzyjnego kształtowania. Podczas frezowania MDF nie ma problemów z ich pękaniem lub odłamywaniem się krawędzi, które mogą pojawić się w przypadku płyty laminowanej. Stolarze mogą korzystać z płyt MDF zwykłych i do głębokiego frezowania. Te drugie są wytwarzane przy znacznie większej sile prasowania, co nadaje im bardziej zwartą strukturę wewnętrzną. Płyty MDF wykańcza się laminatem, okleiną i lakierem. W ofercie rynkowej znajdziemy też płytę MDF obłogowaną (grubość obłogu od 2,7 do 10 mm).

i
Płyta HDF (ang. High Density Fibreboard)
Ma większą gęstość i wytrzymałość niż MDF. Jest produkowana z drobnych włókien drzewnych. Grubość płyt HDF mieści się w przedziale od 2 do 6 mm, co sprawia, że są one doskonałe jako podkład pod blaty czy elementy łączące meble.
Płyta laminowana (melaminowana)
To płyta wiórowa lub MDF pokryta warstwą dekoracyjną, imitującą różne rodzaje drewna, kamienia czy inne wzory. Laminowanie odbywa się w procesie wprasowania dekoracyjnego papieru i nasycania żywicami termoutwardzalnymi (melaminowymi) pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze, dzięki czemu powstaje twarda powłoka, która zabezpiecza powierzchnię mebli przed ścieraniem, zarysowaniami i wilgocią. Co więcej, materiał ten jest dostępny w bardzo szerokiej palecie barw i wzornictwie, nie wymaga też skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Może być wykorzystywany zarówno na korpusy mebli, jak i na fronty szafek kuchennych i szaf. Jeśli rdzeń płyty laminowanej tworzy płyta wiórowa, będzie ona lżejsza niż ta z MDF. Dla rozróżnienia niektórzy producenci płyt meblowych laminowanych nazywają płytę wiórową melaminowaną, a płytę MDF laminowaną.
Płyta akrylowa
Jest to płyta MDF pokryta warstwą tworzywa sztucznego (akrylu), które cechuje się wysoką odpornością na uszkodzenia, wilgoć oraz promieniowanie UV. Dzięki temu fronty akrylowe są trwałe i zachowują swój wygląd przez długi czas. Dodatkowo, powierzchnia akrylowa jest gładka i błyszcząca, co sprawia, że łatwo ją utrzymać w czystości i atrakcyjnie się prezentuje. Obrzeże frontów akrylowych może być oklejone tradycyjnie lub wtopione laserowo. W tej drugiej metodzie łączenie obrzeża z akrylem jest praktycznie niewidoczne, stapia się z powierzchnią akrylu, dodatkowo zabezpieczając krawędź.


i
Płyta fornirowana
To płyta meblowa, zazwyczaj MDF lub wiórowa, pokryta cienką warstwą naturalnego drewna. Grubość płyt fornirowanych zależy od grubości podłoża, ale warstwa forniru ma zazwyczaj poniżej 1 mm grubości. Ten materiał jest stosowany w produkcji mebli o wyższej jakości, które mają zachować naturalny wygląd drewna. Mnogość i różnorodność oklein stosowanych w fornirowaniu daje wręcz nieskończone możliwości w doborze, tak z naturalnych oklein rodzimych europejskich gatunków drzew, jak i najbardziej egzotycznych, które swoje pochodzenie mają w najdalszych zakątkach świata. Zbliżone do fornirów są okleiny modyfikowane, odzwierciadlające idealne formy naturalnych oklein innych materiałów.

i
Płyta komórkowa
Jej warstwy wierzchnie tworzą cienkie płyty wiórowe, wypełnieniem jest zaś papier o charakterystycznej strukturze tak zwanego plastra miodu, sinusoidalnej lub ścianki szkieletowej.Płyta eko. Do produkcji tego materiału wykorzystuje się włókna celulozowe występujące w roślinach zbóż jednorocznych, takich jak pszenica i żyto. Płyty mają strukturę zbliżoną do tych włókien drzewnych, a dodatek naturalnej celulozy z recyklingu pozwala wzmocnić ich strukturę.
Zobacz także: Niewidzialna kuchnia. Jak urządzić invisible kitchen? Zdjęcia i wideo