Modne wnetrza. Płytki klinkierowe i płytki z cegieł rozbiórkowych jako okładzina ścienna
Płytki ścienne są modnym materiałem do wykańczania wnętrz. Mogą być wytwarzane od podstaw w fabryce (płytki klinkierowe) lub pochodzić z cegieł rozbiórkowych.
Autor: Radosław Wojnar
Koszt materiału na wykończenie ścian płytkami klinkierowymi może być nawet trzykrotnie mniejszy niż w przypadku płytek wykrajanych z cegieł rozbiórkowych
Popularność ceglanych wstawek zapoczątkowała moda na mieszkania urządzane w loftach i wnętrza stylizowane na pofabryczne. Płytki robione z cegieł lub imitujące cegły sprawiły, że można było uzyskać coś z postindustrialnego klimatu także w nowych domach i mieszkaniach. Ogromnym atutem takich okładzin okazało się również to, że pasują do każdego rodzaju wnętrz i prawie wszystko do nich pasuje. Sprawdzą się w towarzystwie starych mebli i ożywią wnętrze utrzymane w sterylnym, minimalistycznym stylu. Oprócz walorów estetycznych płytki dają jeszcze inne korzyści. W czasie remontu można nimi wykończyć niezbyt ładną ścianę – z dziurami, plamami, rysami. Nie wymagają bowiem idealnie gładkiego i równego podłoża. Grunt, żeby było suche i nośne. Inną zaletą takich okładzin jest ich izolacyjność akustyczna. Ciężka płytka dobrze wygłuszy dźwięki dobiegające zza ściany.
Płytki klinkierowe
Płytki ceglane produkują między innymi wytwórcy klinkieru i tradycyjnych cegieł ceramicznych. Powstają one w efekcie krojenia cegieł na „plasterki”. Płytki klinkierowe są dostępne w setkach kolorów i dużej liczbie faktur – w tym żłobione i tłoczone. Mają wymiar typowej cegły klinkierowej i grubość 1-2 cm. Na 1 m2 potrzeba około 50 sztuk (wliczając spoiny szerokości 1 cm). Są też płytki większe, stylizowane na dawną, dużą cegłę gotycką. Dostępne są również płytki narożne, dzięki którym łatwo uzyskać złudzenie, że zbiegające się ściany to prawdziwy mur.
Płytki ceglane
Płytki takie różnią się od klinkierowych tym samym, czym klinkier od zwykłych cegieł. Mają więc przede wszystkim naturalny ceglany kolor i większą chłonność (co oznacza większą podatność na brudzenie). Prawdziwym rarytasem są płytki ceramiczne (zwykłe lub klinkierowe) wykrajane z cegieł ręcznie formowanych.
Płytki betonowe
Są tak formowane i barwione, żeby wyglądały jak stare cegły. Ich grubość wynosi od 1,5 do 3,5 cm. Płytki kupuje się na metry kwadratowe (z uwzględnieniem powierzchni spoin grubości 1 cm). Niektórzy producenci umożliwiają też zakup na sztuki.
Cegły rozbiórkowe zamienione w płytki
Cegły z rozbiórki zmienia się w płytki, krojąc je wzdłuż na trzy części. Oczywiście cenniejsze są płytki z warstw licowych, grubości około 2 cm. Liczy się bowiem ich naturalna „patyna”. Ściana wykończona takimi płytkami ma wyglądać jak prawdziwy stary mur. Płytki takie kupuje się bezpośrednio od firm, które je wytwarzają. Są one zlokalizowane w tych rejonach kraju, gdzie nie brak starych murowanych domów, młynów, fabryk, czyli głównie na zachodzie i północy. Firmy zapewniają transport, zazwyczaj doliczany oddzielnie do ceny płytek. Można je też odebrać samemu – co jest o tyle korzystne, że obejrzysz wtedy towar. Sprzedawca może też wysłać zdjęcie płytek losowo wybranych z danej partii, aby klient zorientował się, jak wyglądają. Wygląd i kolorystykę trzeba dokładnie ustalić, żeby później nie być zaskoczonym. Nie wszystkie płytki prezentują się bowiem idealnie. Nie zabraknie wśród nich połamanych, przebarwionych lub porysowanych. Im bardziej są „idealne”, tym wyższa ich cena. Lepiej zamówić 15-20% więcej, niż wynika z obmiaru, aby mieć czym zastąpić te najbardziej zniszczone.
Zaprawy klejowe do płytek
Płytki przykleja się je do zagruntowanych ścian zaprawą do klinkieru lub płytek gresowych. Do spoinowania płytek klinkierowych warto wybrać zaprawę specjalnie do tego przeznaczoną. Do pozostałych płytek wystarczy gotowa zaprawa murarska, którą warto zmieszać z klejem do glazury, aby poprawić jej konsystencję. Fugę między płytkami robi się bowiem z wykorzystaniem pustych tub po silikonie. Napełnia się je zaprawą i wyciskając, aplikuje masę między cegły. Oczywiście trzeba przedtem poszerzyć otwór w dyszy tuby. Do wyrównywania spoin niezbędna jest specjalna kielnia o szerokości 1 cm. Aby uzyskać równe spoiny, potrzebne też będą specjalne plastikowe listwy o kwadratowym przekroju.