Imitacja cegły na ścianie, czyli cegiełki na ścianę w aranżacji wnętrza
Imitacja cegły na ścianie to oryginalna dekoracja wnętrza. Jakie wybrać płytki cegiełki? Nieotynkowaną ścianę z cegły najlepiej wymurować podczas budowania domu. Jednak nawet wtedy, gdy mury są już wzniesione z innych materiałów, imitacja cegły na ścianie nie będzie trudna do zrobienia. Produkowane cegiełki na ścianę doskonale ją zastępują.
Imitacja cegły na ścianie może być z okładziny z płytek z gładkiego, odpornego na wodę i brud klinkieru lub tradycyjnie wypalanej ceramiki formowanej maszynowo albo ręcznie. Płytki imitujące cegłę mają zazwyczaj wymiary pionowe i poziome takie jak klasyczne cegły, ale są od nich cieńsze, dlatego zajmują mniej miejsca w pomieszczeniu, można je przykleić prawie do każdej ściany. Są też nieco tańsze. W ofercie znajdują się też często elementy kształtowe do zastosowania w narożnikach, co daje złudzenie szerokiego ceglanego muru. Niektórzy producenci mają też w katalogu płytki imitujące cegły połówkowe. Umieszczone w murze cegiełki na ścianę dodają mu naturalności. Aby uzyskać fragment o wielkości główki cegły umożliwiającej ułożenie niektórych ceglanych wątków, płytki ceglane też można docinać. Niektórzy nawet docinają do grubości płytek szerokie stare cegły, które następnie przyklejają do muru. Uzyskują dzięki temu piękną, spatynowaną powierzchnię. Jednak jest to praca dość czasochłonna, wymagająca dużej precyzji i cierpliwości oraz niezniszczonych i niezlasowanych cegieł. Z dociętych fragmentów trudno też wymurować naturalnie wyglądający narożnik.
Płytki imitujące cegły na ścianie
Pełnowymiarowa cegła ma 12 cm szerokości, cegła połówkowa – 5,5 cm. Cegły tak zwane licowe lub okładzinowe mają 6-8 cm grubości. Natomiast płytki z cegły, w zależności od producenta, mają zróżnicowane wymiary – od 7,4, 10, 13 mm do najgrubszych 20- i 23-milimetrowych. Bardzo dekoracyjne i chętnie stosowane ostatnio są płytki formowane ręcznie. Naśladują stare cegły, mają nierówną powierzchnię i niejednolitą barwę. Płytki imitujące cegłę nieco bardziej wrażliwe na wilgoć niż płytki klinkierowe. Ich nasiąkliwość wynosi kilkanaście procent, natomiast maksymalna nasiąkliwość klinkieru to 6%.
Płytki z cegły niczym mur
Ściana, do której chcemy przykleić płytki imitujące cegłę, musi być równa i wypoziomowana. Wszelkie nierówności po ułożeniu cegiełek na ścianę będą o wiele bardziej widoczne ze względu na poziomie i pionowe linie spoin.
Dlatego jeżeli ściana jest wyjątkowo krzywa, przed ułożeniem płytekceglanych należy ją wyrównać, czasami trzeba nawet ułożyć płytę wyrównującą podłoże, na przykład cementową. Nie musi być otynkowana, choć jest to czasami konieczne dla uzyskania równego podłoża.
Imitacja cegły nie uda się, jeżeli na powierzchni są luźne fragmenty tynku. Wówczas należy je usunąć, uzupełnić braki i całość zagruntować. Można ją też wzmocnić siatką z włókna szklanego na kleju.
Okładzinowych płytek z cegły nie powinno się układać w miejscach stale narażonych na kontakt z wodą, na przykład wykańczać nimi ścian natrysku. Są wprawdzie mało nasiąkliwe, ale mogą pojawić się na nich nieestetyczne wykwity.
Imitacja cegły na ścianie szkieletowej
Taki wariant też jest możliwy. Trzeba jednak pamiętać, że płytki z cegły ważą 30-40 kg/m2, więc są dosyć ciężkie. W zależności od wymiaru pokrytej nimi powierzchni musimy więc odpowiednio przygotować nośne podłoże. Jeżeli planujemy wykończenie płytkami ceglanymi ściany szkieletowej, warto obić szkielet płytami drewnopochodnymi OSB. Dodatkowo wzmacnia się je klejem zbrojonym siatką i dopiero do tak przygotowanego podłoża przykleja się płytki z cegły. Do obudowy kominka też lepiej użyć płyty gipsowo-włóknowej lub cementowej.
Jeśli do wykończenia ściany stosujemy zwykłą płytę gipsowo-kartonową, to aby jej powierzchnia była mocniejsza, warto ułożyć ją w dwóch warstwach. Płytę g-k trzeba też zawsze dokładnie zagruntować, by zwiększyć przyczepność kleju.
Przyklejanie płytek z cegły
Cegiełki na ścianę przykleja się do podłoża zaprawą klejową o małym lub zerowym spływie. Jeżeli zdecydowaliśmy się na klinkier, to najlepiej użyć gotowych mieszanek przeznaczonych do jego wykańczania, mających skład zapobiegający wykwitom na powierzchni. Jeśli sami wykonujemy zaprawę, powinna ona być na bazie czystego cementu bez dodatków wapna. Materiał wiążący nakładamy zębatą pacą na ścianę oraz płytki z cegły i dokładnie je dociskamy. Klej, który dostanie się między płytki, usuwamy przed jego związaniem. Miejsce to wypełniamy zaprawą do spoinowania płytek.
Najlepiej przyklejać na ścianę płytki imitujące cegłę z kilku różnych opakowań, aby zniwelować różnice kolorystyczne, które mogą między nimi wystąpić i zaburzyć wygląd imitacji cegły. Cegiełek na ścianę przed przyklejaniem nie należy moczyć.
Autor: Röben
Zaprawę klejową o minimalnym spływie nanosimy na podłoże i na płytkę (fot. RöBEN).
Spoinowanie imitacji cegły
Przystępujemy do niego po całkowitym wyschnięciu kleju, czyli po paru dniach, kiedy przymocowano płytki z cegły.
Zaprawa do spoinowania powinna być plastyczna i mieć konsystencję wilgotnej ziemi. Wciska się ją w spoiny za pomocą kielni-spoinówki. Pracę zaczynamy od góry ściany. Najpierw wypełnia się spoiny poziome, a potem pionowe. Praca ta wymaga staranności. Należy przy niej uważać, aby nie zabrudzić zewnętrznej powierzchni płytek. Jeśli już się to przydarzy, trzeba je jak najszybciej wyczyścić suchą lub lekko wilgotną szmatką, nie dopuszczając do zaschnięcia zaprawy.
Jeżeli ściana ma wyglądać naturalnie, między cegiełkami na ścianę najlepiej zachować 8-15-milimetrowe spoiny, takie jak w prawdziwym murze. Szerokość spoin poziomych wyznaczamy listwą dystansową z PCW lub specjalnymi przekładkami. W pomieszczeniach nie jest konieczne wypełnianie spoiny do lica płytki, tak jak jest to zalecane na zewnątrz, gdzie zapobiega to wnikaniu wilgoci w mur. Cofnięta spoina sprawi, że ściana będzie bardziej plastyczna i trójwymiarowa. Można też układać płytki z cegły na węższą spoinę, co jednak jest trudne ze względu na to, że płytki ceglane mają one czasami kilkumilimetrowe różnice wymiarowe.
Które płytki z cegły można impregnować
Płytek i cegieł z klinkieru nie musimy impregnować, chyba że znajdują się w miejscach narażonych na zawilgocenie lub zaplamienie na przykład tłuszczem kuchennym. Wówczas lepiej taką ścianę zabezpieczyć.
Klasyczna ceramika oraz płytki ręcznie formowane są bardziej wrażliwe na zabrudzenia. Jednak i w tym wypadku impregnacja nie jest niezbędna, choć na pewno ułatwi utrzymanie ściany w czystości. Powierzchnię impregnujemy po całkowitym wyschnięciu kleju i zaprawy do spoinowania, czyli po około dziesięciu dniach. Niektóre impregnaty mogą lekko zmieniać – przyciemniać, matowić lub nabłyszczać – powierzchnię muru. Dlatego najlepiej przed pomalowaniem całej ściany wypróbować działanie impregnatu na małym fragmencie.
